A.
Hallo,
Ik vermoed dat ik ook (al lange tijd) te maken heb met het tweelingziel fenomeen. Ook bij ons gebeurde alles in het geheim. Het gebeurde vaak dat we ‘een spel speelden’ voor de ogen van andere mensen. Achter de schermen wisten we wel dat dit nooit gemeend was. Ik denk dat het daar uit de hand gelopen is.
Op een bepaald ogenblik ging ik door een erg onzekere periode (o.a. door familie gebeurtenissen). Op dat zelfde moment werd ik ook heel erg gekwetst door mijn twin. Ik leek niet meer te voldoen aan haar eisen, ik paste niet meer bij ‘de groep’. Ik was op dat moment nog te jong om te beseffen dat haar ego hier aan het werk was.
Ik geloofde zo veel in haar dat ik heel erg aan mezelf ben gaan twijfelen. Ik voelde mij niet goed genoeg voor haar. Ik begreep het allemaal niet meer. Wat liep er fout?
Het enige wat ik wilde was haar blij maken, er voor haar zijn. Zo dom als ik was begon ik moeite te doen om bij de groep horen en stoerder zijn. Ik probeerde nog met haar te praten maar nog later negeerde ze mij volledig.
Ik begon nog meer te twijfelen: misschien zag ik het als een droom want alles leek voor haar toch niet zo bijzonder. De band leek zo echt en zo waardevol. Ik wist niet meer wat te doen. Ik besloot alles wat met de energiewereld te maken had overboord te gooien: het was mijn fantasie. Daarbij wilde ik niet meer afhankelijk van haar zijn. Sindsdien kroop ik verder in mijn ego met alle gevolgen van dien. Ik zag mezelf niet meer.
Ik heb later nog enkele vriendinnen gehad maar niets was nog hetzelfde. Ik begreep ook niet dat de gedachte aan haar nog terugkwam. Ik probeer het sindsdien los te laten maar het lijkt niet te stoppen.
Ik heb het momenteel nog moeilijk om mijn ware ik naar boven te halen en los te komen van mijn ego. Ik heb het daar ondertussen al heel moeilijk mee gehad. Op sociaal vlak, op liefdesvlak,.. Ik kan vaak geen intimiteit verdragen en duw alles weg.
Ik probeer me terug open te stellen en mijn hart te laten zien. Al gaat dat heel moeizaam. Daarbij is de hele situatie soms erg moeilijk voor mij om te bevatten. Het is zo heftig, verwarrend en ik kan er soms zelf niet meer aan uit.
Lieve groet,
Antwoord 1
Als je niet weet wat je fout hebt gedaan, dan heb je toch niets verkeerds gedaan. Niet alles kun je onder controle hebben. Als dat zo zou zijn dan bestaan er geen verassingen meer. De dingen lopen nou eenmaal zoals ze lopen. Wie weet heeft ze bewust de knoop van loslaten doorgehakt.
(Onbekend)