Onbekend

Ik ben nu bijna een jaar verder en ik realiseer me nu wat ik heb met mijn zielsliefde. Ik heb al eerder hier mijn verhaal verteld maar toen realiseerde ik mij niet hoe snel mijn band zou gaan groeien met hem. Ik ben spiritueel in de nuchtere zin van het woord. De afgelopen 7 jaar heb ik heel veel veranderingen meegemaakt… Veel verliezen gekend waarin ik ook mijn kracht heb leren ontdekken maar die mij ook hebben verzwakt in het maken van contact. Vanuit mijn verliezen is er veel veranderd in mijn leven. Dit heeft mij natuurlijk persoonlijk veranderd. Toen kwam ik hem tegen tijdens een overleg voor mijn nieuwe werk. Een baan waarin als je het goed wil doen je veel zelfkennis moet hebben en een goede afstand moet kunnen nemen tussen gevoel en verstand. Het eerste gesprek verliep heel prettig en voelde heel fijn. Ik voel een enorme klik zei hij, (en ik ook, alleen was ik me daar toen helemaal niet bewust van), om vervolgens te schrikken en direct te zeggen dat hij dit wel met iedereen had… Ik weet nog dat zijn energie echt heel lang bij me bleef hangen, en dit had ik echt nog nooit in contact met iemand ervaren. Hij is een flapuit (soms) waarin hij veel laat zien, maar dan lijkt te schrikken van die uitspraak en wil hij het verzachten. Dan zegt hij bijvoorbeeld, ik moet dit eigenlijk niet zeggen, maar goed… of hele liefdevolle dingen, met “ze moeten niet aan je komen, kom dan maar bij mij…En dat is zo lief, ik voel ook aan alles dat hij dit gewoon wil doen, zonder er iets voor terug te willen. Prachtige ogen heeft hij die heel veel aandacht en gevoel uitstralen, maar als hij kwaad is zie je die ogen vuur spugen en kan hij een hele scherpe tong hebben, maar dan heeft dat persoon het er echt naar gemaakt en heel veel van zijn geduld gevergd. Heel herkenbaar voor mij trouwens. Een man die keihard werkt en heel veel moet bewegen en heel veel liefde geeft in alles wat hij doet. Als ik naar hem kijk wil ik er ook voor hem zijn gewoon puur uit liefde. Hij is erg zelfstandig en regelt zijn zaakjes wel. Hij is liefdevolle vader en denk ik een hele betrokken partner. Ik voel me heel erg veilig bij hem en ik heb dingen met hem gedeeld die ik eigenlijk nooit zou delen met iemand die ik vanuit zakelijk ( hoewel dit niet zakelijk voelde) momenten zou kennen. Hij ging er heel respectvol mee om. Toen de vraag of hij iets met mij wilde delen, vanuit mijzelf, en toen toch een heel mooi ontroerend stuk vanuit zijn werk/persoonlijk verleden. Hij heeft dezelfde kracht en kwetsbaarheid die ik herken. Een hoge positie die hij met hard werken voor elkaar heeft gekregen, hij doet veel voor mensen bijna onzichtbaar soms. Ik had met hem een zakelijk afspraak voor een tweede keer en droomde die nacht dat ik met hem sprak en dat ik hem wilde omhelsden, hij zei toen dit wil ik eigenlijk ook, en toen de omhelzing er was geweest werd hij ziek. De volgende ochtend gaf hij aan de afspraak te willen verzetten, hij was voor het eerst sinds 8 jaar ziek geworden… en hier bleef het niet bij. In dromen komt hij vaker voor en het contact wordt stapsgewijs inniger… Ik voel soms dat hij bij me is en na de droom is er verandering in het contact.
We zijn even onzeker en kwetsbaar in het maken van contact, maar allebei geven we verbaal een stuk gevoel weer wat heel veel zegt waarvan we weten dat die ander het oppikt. We kunnen elkaar denk ik heel veel bieden in contact, heel veel warmte en liefde, emotioneel en fysiek is het heel sterk en dat is overweldigend. Ik ben nog nooit echt samen met hem geweest, en zetten we beide een masker op, maar als we elkaar kort een kijkje geven achter dit masker dan is er warmte en zachtheid. Als ik maar net even zijn warmte voelt en zijn geur ruikt is het bijna bedwelmend, dus wat gebeurd er als we echt samen kunnen zijn zonder masker, ik denk dat het heel intens wordt en onze wereld zodanig op zijn kop gezet wordt dat is enorm. Het is dan ook niet voor niets dat we er zorgvuldig mee om moeten gaan. We leven beide in een wereld met mensen om ons heen waarvan we veel houden, die we ook nodig hebben en zij ons. We zijn nu onze contacten voorzichtig aan het uitbouwen. In woorden die we naar elkaar schrijven, daarin zie ik hoe we eigenlijk ook op elkaar lijken, maar in het maken van contact verschillen we en hebben we elkaars spiegel nodig.
Ik weet dat mijn zielsliefde dat je dit ook gaat lezen hoewel we elkaar nooit hierover hebben gesproken, over het bestaan van deze site of over zielscontact, sinds kort dan wel via een gedicht(en) maar het is eigenlijk wat zielscontact is.
Ik wil je daarom dit zeggen, mijn lieve mooie kanjer, wat je voelt dat klopt, eigenlijk altijd. Wat ik van jou heb terug gelezen daarin heb je alle antwoorden gegeven op mijn gevoel en vragen. Ik voel voor jou hetzelfde en het is aan ons om de sprong te wagen…in het maken van contact. We gaan elkaar snel weer zien…
En ik heb er volste vertrouwen in dat we in staat zijn elkaar te vinden in het maken van contact. Stapsgewijs contact.