Onbekend

Lang geleden las ik hem online.
Hij kon alles goed verwoorden online, ik vond alles wat hij schreef supers.
Ik lachte om hem, hij maakte me blij.
Ik wist niet dat we bijna even oud waren, als ik hem las dacht ik dat hij oud was.
Veel ouder dan ik.
Ik voelde hem op die site online komen en offline gaan, heel vreemd.
Soms ging hij maanden weg, dan miste ik hem enorm.
Heb veel geleerd door hem, niet dankzij, ik deed het zelf maar leerde door zien ervaren etc.
Jaren geleden wisten weinig mensen van mijn gevoel voor mijn tweelingziel.
Niemand geloofde dit later, en nu nog denk ik dat velen zullen twijfelen maar het is echt gebeurd.
Tot nu toe nog mijn vraagteken.
Hoe kan zoiets gebeuren nml?
Het kan helemaal niet en toch gebeurde het wel.

Mijn moeder werd wakker op een zomernacht en hoorde een duif koeren, die duif koerde zijn nickname, omdat hij waarschijnlijk een doorsnee naam had, had ik die nooit kunnen weerleggen naar hem!
Maar omdat het zijn nickname was, wist ik om wie het ging.
Mijn moeder vertelde mij dit alles met een vreemde blik in haar ogen, bedoel dat zijn geen normale zaken en als nuchter persoon, ga je dan echt wel nadenken wat is dit?
Ik wist dat ze niet tegen mij zou liegen, maar je twijfelt toch?
Je denkt dat zoiets niet kan bestaan en toch het was echt zo.
Drie weken daarna werd ik zelf wakker op een zomernacht/morgen en er koerde een duif buiten, en werkelijk die duif koerde zijn nickname online.
ik dacht even dat ik knettergek werd, dat kan niet etc, nu ja het was dus wel zo.
Letterlijk! Ik ben opgestaan heb mijzelf met ijskoud water gewassen, zodat ik echt zeker wist dat ik echt wakker was!
Maar ik hoorde en bleef die duif zijn nickname horen koeren.
Tuurlijk gelooft niemand mij. Of mijn moeder!
Dat is erg ja, ik kan het ook niet vertellen tegen allerlei mensen, want ik weet dat ze mij niet serieus kunnen nemen.
Mijn moeder is drie maanden erna overleden ze bleek ernstig ziek te zijn zonder dat we hiervan wisten, geen van allen!
Ik heb hierna nog wel eens contact gehad met hem, maar alles liep mis wat mis kon lopen, alles ging fout zoals het fout kon gaan.
Dus tot nu toe snap ik het nog niet, het waarom hiervan!
En ik denk dat er van de 5000 mensen er maar een is die dit geloven kan!
Sorry maar echt het is echt gebeurd!
Natuurlijk snapte die tz mij niet toen ik dat vertelde dat is toch ook te zot voor woorden?
Zulke dingen bestaan toch niet?!
Maar het zal je overkomen en het overkwam mij en wat moet ik er nu mee?
Ik heb geen enkel antwoord tot nu toe en blijf misschien voor altijd met die vraag zitten.
Fijn nee!
En ja ik denk dat hij de enige man is die bij mij zou passen, de rest interesseert me ook niets trouwens.
Ik wacht ook niet, vind alles best en prima…maar dit snappen?
Nooit een keer…
iemand die dit wel begrijpen kan?
En nee ik heb geen contact met hem. Niet meer.