Onbekend

De eerste keer dat ik hem zag dacht ik ‘he he daar ben je’… Bij hem was het anders maar gaf aan mij een ‘bijzonder’ meisje te vinden.
Ik was blij maar tegelijk tijd wilde ik niet verliefd worden.
Onze relatie was telepatisch, voelen elkaar aan, wist al dat ik hem tegen zou komen voordat ik hem tegen kwam.

Ik had in die tijd geen partner… wel was ik heel vaak alleen in de natuur en probeerde zoveel mogelijk aan ‘mezelf’ te werken.

Een obstakel was dat de familie erachter was gekomen en waren het er niet mee eens… daarnaast had ik nog veel onverborgen opgekropte emoties waar ik niet bewust van was die allemaal naar boven kwamen.

Wat het mij heeft gebracht is de wetenschap dat alles wat ik zie een reflectie van mezelf is, en echte liefde zit in ons allen ook wanneer we dit niet altijd voelen.

Mijn tip: Ga niet op zoek maar laat je vinden