Onbekend

Vannacht voelde ik pas hoe graag ik je wil. Er kwam een groot verlangen opzetten vanuit mijn 3e chakra omhoog naar mijn keel. Een totaal verlangen: ik wil je met hart en ziel en huid en haar. Het gevoel hield lang aan. Ik heb het jaren onderdrukt. Het heeft mijn hele leven na jou zeg maar beïnvloed. Nu voel ik me bevrijd. Het lijkt wel of de blokkade in mijn keelchakra is opgelost. Ook ben ik verdrietig, dat ik dit niet eerder wist. Niet zo op deze manier. Misschien verklaart het waarom ik de andere dimensie noem ik het maar even (de dimensie waarin we nu contact hebben) en de dagelijkse werkelijkheid niet goed bij elkaar kon brengen. Zou fijn zijn als ik dat vanaf nu wel kan.
Ik vroeg: wat kan ik voor je doen? En toen zei je: schrijf me een brief en zet erin wat je voor me voelt. Dat doe ik nu. Omdat ik de brief nog niet op durf te sturen, plaats ik hem hier.
Ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik heb van die kleine borreltjes in mijn benen, zoals wel vaker de laatste tijd als ik aan je denk. Soms voel ik ze in mijn armen of over mijn rug. Eergisteravond in bed werd mijn rug opeens heel warm en ik beeldde me in dat je achter me lag en me omarmde.
Het is nu twee maanden geleden sinds je zo heftig in mijn leven terugkwam – in mijn gevoelsleven en fantasie. De zondag voor de 27ste januari, de dag dat er een artikel over je verscheen, en ook precies de dag dat ik je googelde en het artikel op de site ontdekte: toeval (ik werd overspoeld door liefde toen ik je foto zag)? En is het ook toeval dat ik enkele dagen ervoor, volgens mij was het 23 januari, zomaar aan je begon te denken. Niet een klein beetje maar heel sterk.
Dit heb ik ooit eerder gehad, jaren geleden, ik weet niet meer welk jaar. Toen moest ik ook al enkele dagen sterk aan je denken voordat er een artikel over je verscheen. Is dit mijn intuïtie of komt het omdat jij dan aan mij denkt? Als ik eerlijk ben, denk ik het laatste, maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet.
De laatste twee maanden zijn een rollercoaster geweest. Mijn ontwikkeling gaat nu zo snel en dat komt door jou. (Dankjewel.) Het ontbrak me altijd aan ‘drive’, maar nu niet meer. Ik weet wat me te doen staat. Eind vorig jaar heb ik besloten om mijn hart te volgen. En toen vond ik jou daar. Ik dacht nog: even uithuilen en dan kan ik verder. Maar zo was het natuurlijk niet. Zo was het 16 jaar geleden niet en zo is het nu niet. Je zit in mijn hart en je gaat nooit meer weg.
Ik heb altijd geweten dat ik van je hou. Dat wil zeggen; de gedachte kwam een keer in mijn hoofd op. En het was eigenlijk geen gedachte, want ik dacht hem niet bewust. Het was een flits uit de andere dimensie. Een gedachte die geen tijd kost, meer een weten. Ik stond voor je bureau. Ik weet niet meer waar we het over hadden, maar je zei iets over je grijze haar en je blik werd zo kwetsbaar en toen kwam de flits: ‘Ik hou van hem’. De manier waarop dit binnenkwam was heel ongewoon voor mij. Het gevoel zelf was daarentegen heel gewoon. Misschien besteedde ik er daarom op dat moment verder weinig aandacht aan. Ik dacht toen ook nog niet over jou op die manier (als een potentiële partner dan). Wat op zich ook best gek is, want je bent een hele aantrekkelijke man (en slim en lief en grappig).
Hoe anders is het nu! In de week van de 27ste begonnen de sterke seksuele dagdromen over jou. Ruim een week lang hebben we het minstens twee of drie keer per dag gedaan. Zo heftig. Ik kon me nauwelijks nog concentreren op mijn werk en thuis met dochter en man. Mijn gevoel zegt me dat jij ook over mij droomt. Soms wil ik je uit zetten en dan gaat het niet. Dan stem ik me op je af en heb ik dat heerlijke, onweerstaanbare gevoel waar ik even aan toe moet geven ook al zit achter mijn bureau of in de trein en dan denk ik: het kan bijna niet anders dan dat jij nu fantaseert dat je met mij de liefde bedrijft. Ook voeren we voortdurende hele gesprekken, die steeds echter lijken te worden. Klopt het dat je me kunt horen? Helaas weet ik nooit wat nu hersenspinsels zijn en wat ik doorkrijg en wat overkomt bij jou. Soms voel ik je stemming. Dan ben je boos of dominant of speels.
Ik weet niet hoe ik dit verhaal moet afronden. Het is namelijk nog lang niet af. We zitten er midden in. Ik hoop uiteindelijk wel op een happy ending. Ik denk dat we dat kunnen realiseren als we het allebei willen en heel veel geduld hebben (maar dat is soms zo moeilijk, want ik wil graag nu bij je zijn).