Diana
Op een van de laatste mooie dagen in september ontmoette ik mijn zielsliefde. Nadat ik twee weken van te voren geestelijk niet stabiel was geweest en de hele tijd binnen was gebleven. Ik zag in die tijd ook slecht uit. Op een zondag, het was dus mooi, ik keek in de spiegel en ik zag er weer goed uit. Samen met de buurman gingen we zijn hond uitlaten. Nadat we 1,5 uur op pad waren geweest stelde ik de buurman voor om iets te gaan drinken op het terras van het plaatselijk café. Daar zat hij opeens naast ons aan een tafel, om niet lang daarna plaats te nemen aan onze tafel. het was tegen 15.00. Om 23.00 zaten we nog aan de tafel. De buurman was al lang naar huis.
Het voelde meteen vertrouwd, we begrepen elkaar zonder woorden. Daarnaast hadden we veel plezier met elkaar.
Eerst twijfelde ik wat ik precies wilde, daar mijn zielsliefde 16 jaar ouder is. Na enkele dagen kregen we echter ook lichamelijk contact.
De relatie met mijn vorige partner was toen min of meer voorbij, ik was al verhuisd naar de plek waar ik nu woon. Ik had mijn vorige partner gezegd dat onze wegen zich scheiden, dit omdat ik het gevoel had dat ik niet verder kwam, maar eerder stappen terugzette.
Een obstakel was het aantrekken en afstoten wat hij deed, omdat hij twijfelde, heel vaak twijfelde. Bovendien ging hij na 2 weken weg voor een half jaar. Mij verbijsterd achterlatend.
Wij willen alle twee een liefdesrelatie, maar toch autonoom blijven. Nu hebben we een relatie op afstand, contact tussen ons is enkel bellen en sms-en. Hij heeft geen internet, en wil ook geen briefwisseling starten. De relatie is intens, en diepgaand, ik heb dit nog nooit ervaren, en ervaar het als heel bijzonder.
Wat het mij heeft gebracht is spiegelen, verleden bekijken, loslaten, stuk zelfstandiger geworden. Geloof in mijn eigen talenten, ontdekken van talenten.
Het meest bijzondere vond ik seksualiteit op afstand, zonder sms of telefoon, zonder dat ik me aanraakte kreeg ik het wonderbaarlijkste orgasme dat ik ooit had. Het voelde alsof ik wel 20 cm boven mijn bed steeg, mijn baarmoeder draaide en trok samen. Enkele dagen later zocht ik op wat het was, en het was een baarmoederlijk orgasme.
Ik ervaar het als moeilijk dat hij zo ver weg is, 2000 km. Toch zie ik het nut er van in, ik moet nog heel veel oude ballast loslaten, een traumatische verleden, mensen loslaten. Ik weet dat we in de zomer van 2011 gewoon verder kunnen gaan waar we afgelopen oktober zijn gestopt. Bovendien ervaar ik hem iedere dag zo kort bij me, dat daadwerkelijk contact op dit moment niet nodig is.
Mijn liefde voor hem is onvoorwaardelijk, ik ken zijn kwetsbaarheid die gelijk mijn kwetsbaarheid is, ik wil hem nooit pijn doen.
Mijn tip: Omarm dit, iedere zielsliefde heeft naast overeenkomsten ook verschillen.