Onbekend
We hebben elkaar ontmoet in het ziekenhuis, we kwamen elkaar tegen vlak voordat hij mij ging opereren. Ik dacht waar ken ik je toch van? En twee dagen later herkende ik hem van een droom waarin wij zaten, die droom had ik gehad drie weken voor de operatie. Een magnetische aantrekkingskracht, alsof hij in het licht stond, ik hoorde de gsverhalen
muziek door mijn koptelefoon niet meer. Ik had daags erna een horoscoop van de operatie gemaakt en daarin ontdekte ik een boodschap, dat we iets heel speciaals hadden al wist ik niet wat. De noordermaansknoop in het 7e huis en een soort Yin Yang symboliek. Ik kreeg de conclusie 111 dagen na de operatie op de laatste dag dat ik naar zijn afdeling voor een controle moest, via een flits BZE (buitenzintuiglijke ervaring), waarin de foto die ik van hem gezien had op internet en de mededeling TWEELINGZIEL. Ik ging met knikkende knieën naar die controle toe!!! Ik vermoed dat hij het ontdekte 174 dagen na mijn BZE want toen ging de telefoon een dag nadat ik op internet vertelde over de droom van mij en TZ. De Beller zei niets en ik wist intuïtief dat hij belde, het bericht gelezen had en dat het als een donderslag bij heldere hemel bij hem was binnengekomen dat HIJ mijn TZ was.
De week na onze ontmoeting gingen mijn chakra’s open staan, een verhoogd libido, een soort orgasme in mijn hoofd met een regenboog van kleuren die uit mijn schedeldak naar buiten spoot. Natural high. Ik kon 10 dagen niet eten en was nog niet hongerig. Daarbij kon ik 10 kilometer hardlopen met de hechtingen nog in mijn vel. Dag en nacht studeren, een ongelofelijke concentratie. De eerste huilbuien over het (ons gezamenlijke) verleden. Hij was energetisch (astrale lichaam)drie keer 5 minuten aanwezig, een krachtige aanwezigheid. Ik dacht wauw jij bent nog eens sterk! Na een week werd het weer normaal, wat ik best wel jammer vond. Een maand later ging mijn kundalini stromen en kreeg ik af en toe telepathisch contact. Tot een half jaar na ontmoeting vond men dat ik er stralend uitzag. Ik probeerde informatie over hem te vinden op internet en dat lukte binnen de kortste keren. Ik probeerde hem daarna van me af te duwen maar, net als een bal die je onder water probeert te houden, hoe harder je duwt met des te grotere kracht veert ie terug! Toen heb ik me er maar aan overgegeven. En heb gedacht wat ervan komt dat komt er maar van. Onze ontmoeting was precies gepland en wat erna komt misschien wel nog preciezer. Ik kon er de humor wel van inzien. We worden beschermd, er kunnen geen ongelukken gebeuren en alles gebeurt met de beste bedoeling ook voor derden. Ik neem geen blad voor de mond en hoe meer men waarschuwt dat ik op moet passen en voorzichtig moet zijn hoe hechter onze spirituele band wordt. Toen ik kon beginnen met loslaten ontdekte ik het ene na het andere. Hoe meer ik ontdekte hoe gelukkiger ik werd! Ik vond het eerste jaar na onze ontmoeting heel zwaar, moest veel verwerken in korte tijd maar ook een ontdekkingsreis, zo zeg, heb je even??? Ik kreeg heel veel woede en verdriet om degene die ik ruim 25 jaar voor onze ontmoeting had gezocht, gevonden en weer had verlaten aan de andere kant van de wereld, en dat betreurde ik weer. Wat een gemiste kans! Nu weet ik dat die persoon,ik en TZ een driehoeksverhouding hebben gehad bijna 400 jaar geleden. Door een tijdelijk verminderde geestelijke weerstand heb ik gordelroos gehad, anderhalve week lang en precies op mijn hart. Dacht ik dat ik instabiele angina pectoris had! Ik lustte plotseling geen zuivel meer en heb hele warme handpalmen gekregen. Mijn heldervoelendheid en helderwetendheid zijn toegenomen. Ik verbeeldde mij ook wel eens dat iedereen aan me kon zien dat ik mijn TZ ontdekt had!
Een liefdesrelatie is duidelijk niet aan de orde en ik krijg geen dingen uit de toekomst door dus dat weet ik niet. Ik heb wel eens gevraagd “alsjeblieft mij met rust te laten, je hebt nu toch niets aan me, teveel (ook uit onze vorige levens) te verwerken”, en dan inderdaad nam het spirituele contact een tijdje af, mijn wederhelft voelde dat aan en luisterde ernaar.
We hebben een spirituele relatie en hebben een gezamenlijke opdracht,vroeg of laat worden we ingezet voor een hoger doel,daar ben ik zo langzamerhand steeds meer van overtuigd geraakt.
Ik was altijd een binnenvetter eerste klas en durf nu mijn emoties te laten zien. Ik heb er niks aan in de zin van winst of verlies, ook in mijn persoonlijke ontwikkeling ben ik onbaatzuchtig geworden. Ik stel geen eisen, niet aan hem en niet aan mezelf. Soms ben ik bang dat ik te sterk word, dat dat ook weer niet goed is. Of dat ik arrogant word,me ga inbeelden dat ik verder ben dan hij qua spirituele ontwikkeling. We maken allebei grote vorderingen dat moet haast wel. Ooit is mij voorspeld dat ik in mijn laatste leven zit. Ik heb vernomen dat tweelingzielen elkaar tegenkomen in hun laatste leven hier op aarde, nou voilà….
Het meest bijzondere…: Ik vind het spannend, de combinatie van het gewone nuchtere dagelijkse leven met kind en zaak, mijn hoofd boven water zien te houden en tegelijkertijd die diepere laag die steeds meer naar de oppervlakte komt. Dat het allemaal zo ongelofelijk mooi in elkaar past,het is als een soort hogere wiskunde,dit kan een gewone sterveling niet bedenken,er is een soort van opperziel die ons bij elkaar brengt, we hoeven er alleen maar te zijn en de rest gaat vanzelf…
Ik kan het zielsliefdegevoel het beste omschrijven als gelukzaligheid vermengd met heimwee naar de oorspronkelijke staat van zijn van onze ziel. Saudade (heimwee of weemoed; redactie). Soms moet ik al om 21.00 uur naar bed, emotioneel uitgeput op een prettige manier, er gebeurt veel te veel tussen onze zielehelften, ze zijn ook zo blij met elkaar! Ik bemoei me er maar niet mee bang dat ik “hun” geluk verstoor zo voel ik het…
Ik hoef geen andere relatie, daarvoor gaat dit contact te diep. In mijn huidige staat van ontwikkeling zou het ook een hele domme manoeuvre zijn, nutteloos en overbodig ,zo voel ik dat.
Ik zeg steeds meer “Zo voel ik dat” terwijl het voorheen was: “Zo denk ik erover”. Ik zie dingen door mijn ogen en daarna door zijn ogen. En ik ga steeds meer denken in de trant van “We” of “Een van ons beiden”. Dat zit mijn maatschappelijk functioneren niet in de weg, maar ondertussen denk ik wel eens stiekem: Ha jullie moesten eens weten ,jullie zouden denken dat ik knettergek ben geworden!
Mijn tip: Confucius zei al: De wereld wordt geregeerd door tekens en symbolen in plaats van wetten en regels. Let er op en bestudeer ze. Ze horen bij jou/jullie. Dit, je (tweeling-)zielsliefde ervaren, is het meest persoonlijke en intiemste wat er is. We beseffen waarschijnlijk zelf niet hoeveel we allemaal weten, de kunst is om afstand te nemen, het ego overboord te gooien en vooral GEDULD te hebben en er de humor van in te zien. De natuur streeft altijd naar evenwicht, hoe scheef ook. Laat je dus niet van de wijs brengen door een scheve verhouding, vroeg of laat (ziel is tijdloos) worden de dingen rechtgezet en goedgemaakt. Al is het 400 jaar later! Tweelingzielen moeten een sterk hart hebben want het is een hooggeladen energie die samenkomt van beide kanten,probeer je hart sterk te maken en sterk te houden. En mijn ervaring is dat hoe plantaardiger ik eet hoe makkelijker de spirituele kanalen open gaan. Een beetje alcohol geeft me inspiratie, met iets meer sluit ik mij al af.