Onbekend
In mijn tienerjaren had ik hem al eens opgemerkt in een klein cafeetje. K’ had meteen de indruk van die zie ik wel zitten.
Jaren verstreken toen kwam ik hem eens tegen op een BBQ van t werk. We bleken immers voor dezelfde werkgever te werken. Zijn blik kruiste de mijne en even hielden onze ogen elkaar vast. We maakten kort een praatje over koetjes en kalfjes en dat was het..Drie jaar geleden raakte hij tenslotte bij mij op de werkvloer. We schoten blijkbaar goed met elkaar op …eigenlijk te goed. Voor de collega’s viel het op ..;die had een oogje op mij. Hij was zijn scheiding aan het verwerken na 20 jaar huwelijk.
Ik had al 7 jaar een vaste relatie, maar bezweek voor de charmes van mijn zielsliefde. We kregen een affaire in het geheim. Maar het lot bepaalt dat geheimen nooit blijven dus kwam ons geheim uiteraard ook aan het licht. Mijn toenmalige partner trok ervandoor wat ook wel te begrijpen was natuurlijk.
De gevoelens voor mijn zielsliefde waren zo totaal anders, dan voor mijn partner. Vlinders in de buik het verlangen om hem meer en meer te zien aan te raken en zo. Ik kon echter moeilijk met die gevoelens omgaan..;ze overdonderden me ik raakte mezelf voor een stuk kwijt..
doordat hij zijn scheiding verwerkte zat hij in een neerwaartse spiraal helaas zoog hij mij daarin mee. Eigenlijk werd ik een heel ander persoon hij dronk en ik dronk mee ik snapte op een bepaald moment dat ik op het punt stond een alcoholiste te worden. Toen gingen mijn ogen eindelijk open.
Het was een relatie die op vele vlakken zo intens positief was, de liefde de gevoelens de warmte het was allemaal TE. Ook door de intieme relatie ik leerde van mijn lichaam te houden, mezelf te aanvaarden hoe ik was.
Obstakels waren van omstanders niet echt. Iedereen vond dat we bij elkaar pasten als koppel.
Een nadeel was wel dat hij als een roofdier nog op zoek ging naar prooien. Hij papte met andere vrouwen aan en ik kwam daar op uit. Hij beweerde natuurlijk het tegendeel.
We hadden allebei heel bewust gekozen om een relatie met elkaar aan te gaan. Omdat we elkaar zo goed aanvoelden, elkaar begrepen zonder woorden en zo ongelooflijk op alle vlakken op dezelfde golflengte zaten.
Na 6 maande dumpte hij me de reden die hij gaf was dat ik te sterk voor hem was dat ik hem nooit om hulp vroeg en mijn eigen boontjes dopte. Hij miste het gevoel dat ik hem echt nodig had en zich nutteloos voelde.1 maand zijn we uiteen geweest toen stond hij plots weer voor mijn neus en weer na 3 maanden hield hij het voor bekeken hij was verliefd geworden op iemand anders. De tweede maal dat hij mijn hart brak. Er is anderhalf jaar voorbijgegaan hij was er bij zijn vriendin vandoor gegaan en zocht viavia terug contact met mij. Ik stemde in om met hem wat te gaan drinken. Stom maar de pijn die hij me had aangedaan was niet verteerd. Toch voelde ik me zo goed in zijn gezelschap er was precies geen breuk geweest. Hij wilde het terug met mij proberen want was tot de conclusie gekomen dat ik het beste was die hem ooit overkomen was .Ook volgens zijn ouders en kinderen. Maar in tussentijd had ik ook terug een vaste relatie met iemand. Ik wilde geen keuze maken want de relatie die ik had was terug met de persoon die ervandoor gegaan was door mijn zielsliefde. Ik kon en wou die man geen tweede maal verdriet bezorgen en zijn hart breken.
De breuk met mijn zielsliefde heeeft me een wijze les bijgebracht. Vroeger volgde ik uitsluitend mijn hart nu laat ik mijn verstand me vaak leiden. Ik ben wel enorm gegroeid heb mezelf terug gevonden en ben enorm gegroeid in mijn capaciteiten als mens. En ik drink absoluut niet meer. Hoe zwaar mijn tegenslagen soms zijn ik blijf positief ingesteld. En ik kan ondanks alles liefde blijven geven ook al krijg ik soms niets in de plaats terug.
Het meest bijzondere vond ik de eenwording met elkaar op gevoelsgebied. Het gevoel dat je elkaar al heel je leven kent met je gaven maar ook met je gebreken.
De erotieke kant van de relatie was zo anders…heel moeilijk te omschrijven..
Mijn zielsliefde blijft contact met me zoeken maar ik hou heel bewust de boot af. Ik heb het gevoel dat we voorbestemd zijn voor elkaar…maar niet in dit huidige leven.
Ik heb geen vertrouwen meer in hem hij heeft me veel te diep gekwetst,ik ben emotioneel door een hel gegaan. Hij verweet me een sterke vrouw te zijn .Maar helaas nu ben ik nog sterker dan ooit tevoren.
Ik ben niet op zoek naar die liefde want ik weet dat die onvoorwaardelijk in mijn nabijheid vertoeft.Het is enkel aan mij alleen die liefde terug in mijn leven toe te laten.
Ondanks alles blijft mijn zielsliefde in mijn hart en in mijn gedachten. Ik wens hem het allerbeste toe.
Mij tip: Zielsliefde bestaat, ik heb mijn twijfels of je er echt een relatie voor het leven mee kan op bouwen. Hoe goed het ook klikt op sommige vlakken kan het zo hard botsen. Met twee één zijn maar toch zo verschillend. Maar qua gevoel een heel rijkelijke ervaring. Ben blij dit beleefd te hebben