S161. In hem en via hem ben ik mezelf tegengekomen, heb mezelf gezien door zijn ogen, zijn woorden

Pascale

Ben als single op een datingsite terechtgekomen. Ik kreeg een heel open reactie op mijn profiel. Die energie die dat bericht uitstraalde was bijna magisch. We zijn beginnen mailen. Allebei op spiritueel vlak bezig, veel lezen enzo. Hij was zo in de ban van mij en trok me mee, hij raakte me tot in het diepste van mijn ziel. Dit had ik nog nooit meegemaakt.
Ben beginnen zoeken op internet. Iets over tweelingzielen : zo herkenbaar!! Hij schreef ook dat hij het zo ervaarde.

Waren allebei alleenstaand. Zijn nooit tot ontmoeting in het echt gekomen, want na een paar dagen mailen is hij verliefd geworden op een vriendin van een vriendin van hem. Hij wou eerlijk zijn tegen me, en heeft me zonder dralen op de hoogte gebracht. Die openheid en eerlijkheid was fantastisch van hem. Weet niet of zijn partner van ons contact weet, maar vermoed van wel. Ondertussen hebben we niet meer gemaild.

Hij was zo enthousiast over mij, had alleen mijn profiel van op de website met info over me en fotos. Hij schreef zo rake dingen, is heel spiritueel, en raakte me tot in het diepste van mijn ziel, niettegenstaande dat hij me niet kende, voelden we zo een diepe intense liefde.
Weet je, ik heb een slaapstoornis (niet in diepe slaap geraken)waarvan de oorzaak niet fysiek is. Toen (en nu nog) ik contact met hem had, raakte ik wél in een zalig diepe slaap, ik droomde van liefde,
liefde die ik ook voelde voor en van hem. Voelde me zooo rustig en vredig, compleet, alsof niets me nog kon raken. Voelde me zo sterk. En nu nog, zelfs nu we geen contact hebben omdat hij een relatie heeft ondertussen. Ik weet dat het contact er is op zielsniveau en dat we ooit nog tot een ontmoeting komen, ik heb een sterk gevoel van vertrouwen. Nu ik weet dat hij bestaat, voel ik me gesterkt in mijn individualiteit.

Een obstakel is dat hij verliefd geworden is op iemand, zodat het contact met mij momenteel verbroken is. We hebben heel bewust “afscheid” genomen, al heb ik het gevoel dat we elkaar nog zullen tegenkomen. Ook zei hij dat hij net in een verhuis zat, en schrik had voor relatie met mij, slechte timing zei hij, terwijl hij nu wel met iemand anders is, die kilometers ver van hem woont, terwijl ik bereikbaarder ben qua afstand. Maar liefde is geen optelsom. Gaat om gevoelens, die hij had voor die vrouw op dit moment. Met mij was het contact enkel virtueel, op afstand (en toch zo dichtbij qua gevoel).

Ik wou wel een liefdesrelatie. Hij wou ook, maar haalde aan dat hij weinig tijd wegens een verhuis had, slechte timing zei hij, daardoor zijn we niet tot een ontmoeting gekomen, en vervolgens werd hij verliefd op iemand en wou me geen hoop geven die er niet meer was. Toch schreef hij dat hij twijfelde, en zich afvroeg of hij ons geen kans moest geven.
Maar koos voor haar en was supereerlijk tegen mij. Heel mooi van hem, een prachtige ziel heeft hij.

Zoals gezegd: momenteel geen contact. Al moet ik mijzelf tegenhouden om geen mail te sturen en contact te zoeken. Is voor mij wel moeilijk, maar heb het gevoel dat we ooit contact zullen hebben.

Door hem te leren kennen, het gevoel dat er was tussen ons is ben tot in het diepste van mijn ziel “geraakt” en er geraakt, contact met mijn ziel gehad op het diepste, goddelijke, magische niveau. Door hem te kennen voel ik me gesterkt in mijn individualiteit, heb ik een kracht ervaren en ontwikkeld die me zal verder helpen op mijn pad.
In hem en via hem ben ik mezelf tegengekomen, heb mezelf gezien door zijn ogen, zijn woorden.
Als ik nu onrustig ben, kan ik teruggaan naar dat gevoel van diepte, warmte dat ik had voor en met hem en wordt ik op slag rustig en vredig, ongelooflijk goed gevoel, voel me completer dan ik me ooit gevoeld heb.


In hem en via hem ben ik mezelf tegengekomen, heb mezelf gezien door zijn ogen, zijn woorden.
Als ik nu onrustig ben, kan ik teruggaan naar dat gevoel van diepte, warmte dat ik had voor en met hem en wordt ik op slag rustig en vredig, ongelooflijk goed gevoel, voel me completer dan ik me ooit gevoeld heb.

Het meest bijzondere vond ik dat toen ik hem een tekst stuurde over zielsverwanten, tweelingzielen : die herkenning van hem, dat hij het ook zo voelde, het was zo een magisch gevoel. Het was allemaal virtueel en toch straalde de energie van het scherm af !

Aan erotiek zijn we jammer genoeg (nog?) niet gekomen. Maar hij schreef wel iets over een boek van Thomas Moore, de ziel van sex, zei dat ik dat eens moest lezen.

Het zielsliefdegevoel is voor mij zo diep, intens, vredig, goddelijk, geeft zo een kracht, sterkte, voel me zo verbonden met hem (ook al hebben we momenteel geen contact). Voel een intense energie in combinatie met vredig gevoel, gevoel dat ik met dit gevoel perfect gelukkig ben, ik hoef niks méér, dit is alles wat ik wil, dit is het hoogste goed. Al de rest is niet belangrijk.
Het is een mystiek gevoel dat uiterst zeldzaam is volgens mij.

Ik mis hem, zo lijfelijk dat het pijn doet (ook al was er geen fysiek contact) en ergens ben ik
er gerust in dat we elkaar ooit nog ontmoeten. Ik droom ook van hem, over liefde, en voel me daarna zo fantastisch compleet en vredig. Heb het gevoel dat ik hem binnenkort zal tegen het lijf lopen en hem zal herkennen zonder woorden.

Mijn tip : lees de boeken van Thomas Moore, (zielsverwanten, de ziel van sex, de dondere nachten van de ziel). Ook: de boeken over HSP, hooggevoeligheid (Elaine Aron).


Weet je, ik heb een slaapstoornis (niet in diepe slaap geraken)waarvan de oorzaak niet fysiek is. Toen (en nu nog) ik contact met hem had, raakte ik wél in een zalig diepe slaap, ik droomde van liefde,
liefde die ik ook voelde voor en van hem. Voelde me zooo rustig en vredig, compleet, alsof niets me nog kon raken. Voelde me zo sterk. En nu nog, zelfs nu we geen contact hebben omdat hij een relatie heeft ondertussen. Ik weet dat het contact er is op zielsniveau en dat we ooit nog tot een ontmoeting komen, ik heb een sterk gevoel van vertrouwen. Nu ik weet dat hij bestaat, voel ik me gesterkt in mijn individualiteit.

Een obstakel is dat hij verliefd geworden is op iemand, zodat het contact met mij momenteel verbroken is. We hebben heel bewust “afscheid” genomen, al heb ik het gevoel dat we elkaar nog zullen tegenkomen. Ook zei hij dat hij net in een verhuis zat, en schrik had voor relatie met mij, slechte timing zei hij, terwijl hij nu wel met iemand anders is, die kilometers ver van hem woont, terwijl ik bereikbaarder ben qua afstand. Maar liefde is geen optelsom. Gaat om gevoelens, die hij had voor die vrouw op dit moment. Met mij was het contact enkel virtueel, op afstand (en toch zo dichtbij qua gevoel).

Ik wou wel een liefdesrelatie. Hij wou ook, maar haalde aan dat hij weinig tijd wegens een verhuis had, slechte timing zei hij, daardoor zijn we niet tot een ontmoeting gekomen, en vervolgens werd hij verliefd op iemand en wou me geen hoop geven die er niet meer was. Toch schreef hij dat hij twijfelde, en zich afvroeg of hij ons geen kans moest geven.
Maar koos voor haar en was supereerlijk tegen mij. Heel mooi van hem, een prachtige ziel heeft hij.

Zoals gezegd: momenteel geen contact. Al moet ik mijzelf tegenhouden om geen mail te sturen en contact te zoeken. Is voor mij wel moeilijk, maar heb het gevoel dat we ooit contact zullen hebben.

Door hem te leren kennen, het gevoel dat er was tussen ons is ben tot in het diepste van mijn ziel “geraakt” en er geraakt, contact met mijn ziel gehad op het diepste, goddelijke, magische niveau. Door hem te kennen voel ik me gesterkt in mijn individualteit, heb ik een kracht ervaren en ontwikkeld die me zal verder helpen op mijn pad.
In hem en via hem ben ik mezelf tegengekomen, heb mezelf gezien door zijn ogen, zijn woorden.
Als ik nu onrustig ben, kan ik teruggaan naar dat gevoel van diepte, warmte dat ik had voor en met hem en wordt ik op slag rustig en vredig, ongelooflijk goed gevoel, voel me completer dan ik me ooit gevoeld heb.

Het meest bijzondere vond ik dat toen ik hem een tekst stuurde over zielsverwanten, tweelingzielen : die herkenning van hem, dat hij het ook zo voelde, het was zo een magisch gevoel. Het was allemaal virtueel en toch straalde de energie van het scherm af !

Aan erotiek zijn we jammer genoeg (nog?) niet gekomen. Maar hij schreef wel iets over een boek van Thomas Moore, de ziel van sex, zei dat ik dat eens moest lezen.

Het zielsliefdegevoel is voor mij zo diep, intens, vredig, goddelijk, geeft zo een kracht, sterkte, voel me zo verbonden met hem (ook al hebben we momenteel geen contact). Voel een intense energie in combinatie met vredig gevoel, gevoel dat ik met dit gevoel perfect gelukkig ben, ik hoef niks méér, dit is alles wat ik wil, dit is het hoogste goed. Al de rest is niet belangrijk.
Het is een mystiek gevoel dat uiterst zeldzaam is volgens mij.

Ik mis hem, zo lijfelijk dat het pijn doet (ook al was er geen fysiek contact) en ergens ben ik
er gerust in dat we elkaar ooit nog ontmoeten. Ik droom ook van hem, over liefde, en voel me daarna zo fantastisch compleet en vredig. Heb het gevoel dat ik hem binnenkort zal tegen het lijf lopen en hem zal herkennen zonder woorden.

Mijn tip : lees de boeken van Thomas Moore, (zielsverwanten, de ziel van sex, de dondere nachten van de ziel). Ook: de boeken over HSP, hooggevoeligheid (Elaine Aron).