Anna
De ontdekking was wat later maar dat was met mijn hoofd, van binnen had ik de ervaring dat ik het hele universum in een keer kon overzien in de ogen van iemand die liefdevol naar mij lachte. De tweede keer vulde mijn lichaam zich met warmte en licht, maakte toen het grapje tegen mijn dochter nou als ik die man regelmatig zie heb ik geen verwarming meer nodig. Hij vult mij met liefde en licht nog steeds. Daarna heb ik op momenten alsof het televisie was hem kunnen waarnemen, Onlangs wist ik niet dat hij in het land was, ervoer toen als of mijn hersenen als kauwgom uit mijn hoofd werden getrokken in de richting waar hij zich bevond. Hij staat ook regelmatig vaak met een jas aan in mijn kamer naar mij te kijken als ik slaap, soms mompel ik dan ga nou maar weer weg, laatst hoorde ik me zelf zeggen word je niet moe van dat staan, ga even zitten.
Omdat hij jonger is had hij, toen we elkaar ontmoette, 6 jaar geleden steeds van allerlei vriendinnetjes, waar hij me alles van vertelde, toen wist ik wel wat ik voor hem voelde maar niet hoe ik ermee om moest gaan.
De obstakels waren dat hij al snel naar het buitenland ging, en mij vroeg om bij hem te komen, maar steeds zei geen tijd te hebben. Hij had toen voor langere tijd een vriendin maar gaf uiteindelijk aan niet te weten wat hij met ons aanmoest. Een liefdesrelatiewens was niet uitgesproken, hij was wel heel veel bij mij en zei dat zijn vrienden zich afvroegen waarom ze hem niet zagen, hij zei “ik weet ook niet waarom ik zo vaak bij jou kom”. Later kon ik tegen hem zeggen dat ik van hem hield maar hij vond het moeilijk om dat te zeggen.
Hij zei meer dan eens dat alles zo gemakkelijk was tussen ons is, en niets zo lang geleden dat hij niet weet een ding is maar dat alles fijn aan mij is.
Er is een heleboel veranderd sinds kort, na dat hij 1.1/2 jaar niets van zich liet horen en ik net de kracht had opgebracht om hem na veel verdriet los te laten, stond hij daar plotseling met de vraag of/en de mededeling dat ik nu kon komen. Wat bleek toen ik daar gelogeerd had dat zijn vriendin hier niets van afweet. Heb nu het idee dat hij als hij haar aan mij voorstelt bang is dat ze het meteen zal weten en voelen. Inmiddels heb ik tegen haar gezegd dat ik daar geweest ben omdat ik niet achter haar rug en dus in de schaduw wil opereren, dit was zeer recent, ze zijn nu weg en in een soort crisis waar ik me eigen lijk deel van voel. Hij huilde heel erg en voelde zich zeer schuldig dat hij dus ons allebei niet helemaal goed behandeld.
Wat het me bracht is liefde die groter of in ieder geval anders is dan voor mijn kinderen en die een volmaakt gevoel geeft waardoor je je totaal vervuld voelt en alleen maar bij elkaar wilt zijn. Denk dat hij dit ook ervaart maar er niet zo goed raad mee weet. We zitten samen in een soort roze ballon en willen daar inbljiven.
Er gebeuren voortdurend bijzondere dingen , het eerste was toen we elkaar nog nooit gesproken hadden en hij lang kwam lopen met een meisje wat als twee druppels water op mij leek, dat het leek alsof mijn hart uit mijn lichaam tegen zijn hart aan sloeg alsof het magneten waren, toen hij weg was zakte ik in de gang door mijn benen en kon bijna niet meer ademen
Ons contact is vol van een romantisch/erotische spanning die soms weer afgewisseld wordt door een super goed maatjes contact, maar steeds weer opnieuw begint, hij omhelst me heel erg vaak maar ik ben erg bang om de eerste stap naar lichamelijke seks te zetten, terwijl ik het gevoel heb met hem intiemer te zijn dan met al mijn vriendjes en echtgenoot samen. Denk dat we steeds een soort spirituele verbinding hebben waarvan we samen toen ik bij hem was doodmoe waren. We sliepen soms tot 12 uur.
Het zielsliefdegevoel is voor mij een totaal onvoorwaardelijke overweldigende liefde die alles overschrijdt vergeeft en/of vervult.
Heb na het uitbreken van de crisis alles wat mij dwars heeft gezeten de afgelopen jaren in een keer aan hem meegedeeld, hij bedankte me daar tot mijn verbazing voor en toen gevraagd of hij me kan vertellen wat hij nu eigenlijk voor mij voelt. hij zei te veel in de war te zijn om een uitspraak te doen omdat hij niet meer weet wat hij voelt en heeft me beloofd om volgende week te bellen.
Ook hebben we al een afspraak om weer naar hem toe te gaan in de maand mei. Ben zeer gespannen over zijn uitspraak. Zijn nieuwe vriendin lijkt als twee druppels water op mij speciaal de ogen en uitdrukking zijn het zelfde.
Mijn tip is; Geniet ervan met volle teugen want sommige mensen ervaren helemaal nooit echte liefde in hun leven en dit is nog een graad sterker dus zolang als het duurt zie het mooie ervan. Heb ook al ervaren dat dit juist meer zielepijn doet dan je ooit voor mogelijk hield, maar het blijft dit allemaal waard.