S081. Sinds we bij elkaar zijn hebben we onszelf weer terug gevonden

Onbekend

Ik heb mijn tweelingziel ontmoet tijdens het uitgaan op een feestje, ik was alleen gegaan omdat mijn toenmalige vriend geen zin had om mee te gaan. Ik had die dag ook besloten om uit die relatie te stappen en voor mezelf te kiezen. Ik kwam daar een vriendin van me tegen die een collega had meegenomen die zichzelf aan me voorstelde…
Vanaf dat moment waren we een! We hebben aan een stuk door gepraat, het leek of ik met mezelf stond te praten alles wat hij zij was zo herkenbaar we zaten precies op dezelfde golflengte. De omgeving viel ook helemaal weg. We hebben elkaar toen ook heel innig omhelsd, het gevoel dat ik toen kreeg kan ik niet omschrijven.. ik had nog nooit zo iets gevoeld, het was pure euforie, dat gevoel was wederzijds.

Ik had dus op dat moment een relatie. Vanaf het moment dat ik mijn tweelingziel was tegengekomen wist ik zeker dat ik de rest van mijn leven met hem wilde delen. De relatie die ik op dat moment had was helemaal niet goed, die heb ik van dat moment af langzaam afgebouwd en los gelaten om daarna volledig voor mijn tweelingziel te kunnen kiezen. Mijn tweelingziel heeft me die tijd gegeven.

Ik heb altijd al geweten dat ik in dit leven mijn wederhelft zou tegenkomen, op momenten dat ik eenzaam was voelde ik hem, ik had er alleen geen idee van hoe hij eruit zou zien. Op het moment dat we elkaar in de ogen keken wisten we het. Het gevoel wat ik heb is heel moeilijk uit te leggen aan mensen die hun tweelingziel niet zijn tegengekomen. Ik ben wel vaker verliefd geweest en heb van mensen gehouden, maar het gevoel dat ik nu heb is anders dit overstijgt alles.
Ik heb nu het gevoel dat ik compleet ben. Ik heb nu een liefdes relatie met mijn tweelingziel.
We zijn geen noemenswaardige obstakels tegengekomen in onze relatie. Het is wel zo dat we een spiegel voor elkaar zijn en dat is heel erg confronterend maar ook heel erg leerzaam. We zijn dus continu van elkaar aan het leren. Daarbij komt ook nog dat we elkaars tegenpolen zijn, maar dan wel tegenpolen met dezelfde levensvisie.

We wilden allebei een liefdesrelatie aangaan, we voelen dat we samen een groot levensdoel hebben hier op aarde, een doel dat we samen gaan bereiken. Mijn tweelingziel en ik zijn op dit moment verloofd. We zijn vanaf het eerste moment dat we elkaar zagen zeker van elkaar, we hebben elkaar eindelijk weer gevonden en laten elkaar nooit meer gaan.

Sinds we bij elkaar zijn hebben we onszelf weer terug gevonden, dat is een heel rustgevend gevoel. Ik heb ook meteen mijn ego laten vallen want ik wist dat hij al mijn onzekerheden kon voelen omdat hij dezelfde had, dat voelde ik. We laten elkaar helemaal los om verder te groeien, we vertrouwen elkaar daar in. We weten dat de ander er altijd voor je zal zijn. We geloven in elkaar. Alle twijfel is weg. Ik droomde altijd van een leven samen met mijn droomprins, die droom is nu werkelijkheid en ik beleef hem samen met mijn schatje.
En over bijzondere dingen gesproken, we hebben samen al zoveel wonderen beleefd en bevestigingen gehad dat het gewoon bovennatuurlijk is… en het leuke is; het houd maar niet op!

Erotiek in onze relatie is compleet anders. Ik heb in eerdere relaties nog nooit zoiets meegemaakt, we zijn samen een, we hebben ook dezelfde ademhaling. Het lijkt wel of er een goddelijke energie vrijkomt.
Dat is ook het gevoel wat zielsliefde voor mij is; goddelijk…

Wat ik verder nog graag wil vertellen is; verwar een relatie met een zielsverwant niet met een relatie met je tweelingziel. Mijn vorige relaties waren zeker zielsverwanten waar ik door ellende veel van geleerd heb. Door die ervaringen waardeer ik nog meer de relatie die ik nu heb met mijn tweelingziel.
Mijn tip is; blijf met elkaar praten zodat er geen misverstanden ontstaan, praat over je onzekerheden.
Blijf niet te lang hangen in een relatie waarvan je weet dat het niet goed zit.
Volg je hart en kies voor jezelf.