S065. Mijn zielliefde heeft me doen inzien wie ik ben en hoe ik in het leven sta

Onbekend

Ik ontmoette haar op school en het klikte vrij snel. Eigenlijk realiseerde ik me pas een half jaar later, nadat ik er over gelezen had, dat ik mijn zielmaatje heb ontmoet. We noemden elkaar ‘soulmates’ omdat we het gevoel hadden dat we elkaar al eens eerder hadden ontmoet. Of zij dat zielliefde-gevoel ook heeft weet ik niet, maar ik vermoed van wel.
Wij hadden beide op dat moment een relatie met iemand anders. Door onze ontmoeting werden onze ogen geopend we zagen dat we eigenlijk niet gelukkig waren. ik heb het mijn toenmalige partner nooit verteld, zij zou het zeker niet begrepen hebben. Zij ook niet aan haar ex-partner om dezelfde reden.
Het was een vreemde ervaring, ik vroeg me af of ik verliefd was en als dat dan zo was, waarom dat dan anders voelde dan voorheen. het was heel intens als een diepe liefde. ook had ik steeds het idee dat we (nog) veel van elkaar zouden kunnen leren. ik voelde me zo op m’n gemak bij haar, helemaal niet zenuwachtig ofzo, meer alsof het gewoon zo moest zijn. we konden uren praten en ze straalde een enorme aantrekkingskracht naar me uit. ik weet nog de eerste keer dat ik haar stem hoorde, het leek wel betoverend, hypnotiserend.. en dan haar ogen, twee twinkeltjes zo sprekend en warm. eigenlijk is alles aan haar zo vreselijk aantrekkelijk, haar manier van lopen, hoe ze mat anderen in gesprek is. in die tijd hadden we veel telefonisch kontakt en via sms. soms stuurde ik een berichtje en dan schreef ze terug dat ze net datzelfde zat te denken. Ze heeft eens gezegt dat het leek alsof ze mijn verdriet kon voelen, maar dat kon natuurlijk ook haar eigen verdriet zijn.

Toch waren er ook veel problemen door de relaties waar we (toen nog) in zaten. Zij heeft op een gegeven moment afstand genomen. ‘dat ging vanzelf’ vertelde ze me, maar het kon ook niet anders. We hadden nog veel te verwerken van onze oude relaties. Ondanks dat we elkaar niet veel zien of spreken voel ik nog steeds hetzelfde voor haar als dat ik altijd heb gedaan. Dat is ook de reden waarom ik haar kon loslaten ondanks dat ik er heel veel verdriet om heb gehad en soms nog heb. De pijn is zo heftig, dat mijn lichaam er pijn door deed. vooral in mijn armen en in mijn hart.

We hadden een liefdes/vriendschapsrelatie waarin voornamelijk onze toenmalige relaties ons weerhielden. We waren allebei bezig om die relaties te beëindigen op een voor ons, eerlijke manier. In het begin was er sprake van een liefdesrelatie, maar later niet meer. ze heeft het letterlijk ‘geblocked’ omdat er nog zoveel verwerkt moest worden t.a.v. de relaties met onze ex-partners.
Op dit moment hebben we een vriendschappelijke relatie. zoals ik al schreef zien en spreken we elkaar niet zo veel meer. toch weten we van elkaar dat we heel veel om elkaar geven, we elkaar nooit opzettelijk pijn zouden willen doen en we er altijd voor elkaar zullen zijn.

De ontmoeting met mijn zielliefde heeft me doen inzien wie ik ben en hoe ik in het leven sta. ik was letterlijk de weg kwijt, herkende mezelf niet meer en had geen doel in het leven. door haar ben ik me veel bewuster van alle mooie dingen om me heen geworden. kan ik positief denken en ben ik een completer mens geworden. ik ben haar dan ook heel dankbaar dat ik haar heb mogen leren kennen.
Het meest bijzondere was het liefdesgevoel dat onvoorwaardelijk is. Geen compromissen, geen duel.. het is zoals het is en dat is goed.
Voor mij was erotiek niet een issue (wat niet wil zeggen dat ik er niet aan dacht), het samenzijn en het voelen van haar energie gaf me al zoveel voldoening. toch zijn we wel eventjes verder gegaan, maar dat was veel te kort.
Zielsliefde voelt alsof er geen blokkades meer zijn, vooral op spiritueel gebied is het een gevoel van samendelen. je houdt zo ontzettend veel van iemand, het is onvoorwaardelijk en je weet dat alles uiteindelijk goed komt, hoe uitzichtloos een situatie ook lijkt.

Ik geloof niet dat ik weer zo’n relatie zou kunnen hebben, daar was het te speciaal voor, maar dat hoeft ook niet. Ieder mens is anders en dit was iets tussen haar en mij, dat hoort gewoon bij ons. ik ben ook helemaal niet op zoek naar iemand anders. voorheen kon ik niet echt alleen zijn, stapte zo weer in de volgende relatie. nu red ik me wel alleen en dat is goed.
Mijn tip; probeer tegenslagen te zien als een uitdaging en zie daar het positieve van in.