Betty

Via een chatsite heb ik hem leren kennen. Vanaf de eerste dag een intens contact. Net alsof we elkaar jaren kenden. Echter niet bij stil gestaan dat het mijn zielsliefde was. We hebben alleen contact gehad via de chatsite, msn en de telefoon. Toch gevoel van warmte, begrip, liefde. Het stralen als ik met hem in contact was. We hadden een virtuele relatie.
Op een dag voelde ik dat ik hem moest loslaten, terwijl ik dat helemaal niet wilde. Was er totaal overstuur van. De volgende dag nog telefonisch met hem gesproken, hij wilde even een paar dagen rust voor zichzelf. Ergens uit het onbewuste voelde ik dat het een definitief afscheid was en ik zei dit ook tegen hem. We wilden dit allebei niet, het deed pijn…….. maar een paar uur later kreeg ik te horen dat hij was overleden. Acute hartstilstand. De pijn en het verdriet was enorm, alsof mijn hart eruit getrokken werd. Hij heeft me 4,5 mooie maanden gegeven, en ik weet ook dat hij mij zal bijstaan op een andere manier. Maar de pijn is nog te heftig, het gemis, omdat dit alles nog maar een paar weken geleden heeft plaatsgevonden
Wat heel moeilijk was is dat ik in eerste instantie niet begreep waarom hij geen ontmoeting wilde, maar na zijn overlijden kwam ik erachter dat hij gehandicapt was na een herseninfarct een aantal jaren geleden. Hij had daar moeite mee, omdat hij in zijn ogen mij niets te bieden had. Ik vind het heel erg jammer dat hij hierover niets heeft willen vertellen, maar aan de andere kant, kan ik het ook begrijpen. Ik voelde dat er meer was dan dat hij vertelde, maar kon er geen vat op krijgen. Nu weet ik waarom. Ik wilde hem heel graag ontmoeten, hield/hou enorm veel van hem, maar hij vanwege zijn eigen kwetsbaarheid vertelde dat hij een latrelatie had… dat was een obstakel in de kans om hem te ontmoeten. Echter was er geen latrelatie, en weet ik dat hij meer om mij gaf maar dat hij niet kon…..
Hij is niet meer op aarde, maar voel hem vaak bij me. In de toekomst zal hij nog veel voor mij gaan betekenen, waarschijnlijk in de vorm van een gids. En ja we zullen elkaar weerzien!
Mijn zielsliefde heeft mij laten zien dat ik er gewoon mag zijn, zoals ik ben. Ik ben heel erg bezig met mijn zelfvertrouwen, ben nogal onzeker. Hij heeft me geleerd dat ik er kan zijn, zonder oordelen en dergelijke. Het meest bijzondere vond ik dat In de 4,5 maand dat we contact met elkaar hadden wij uren met elkaar zaten te praten, het verbaasde ons dat we niet uitgepraat raakte. Het voelde als een liefde die ik nog nooit heb gevoeld, intens, diepgaand. Zelfs in mijn relatie die ruim 20 jaar heeft geduurd en vorig jaar beëindigd is heb ik deze intense liefde niet gekend.
Ik zou graag weer zo’n liefde hebben, hoewel ik het heel moeilijk vind op dit moment om mijn hart er voor open te stellen.

Mocht je ooit een zielsliefde vinden, probeer hem/haar in je leven te houden en probeer over de zielsliefde te praten. Ik kon dat niet (wij herkenden het op dat moment niet) want voor je het weet kan je haar/hem plotseling kwijt zijn.