Onbekend
Ik kwam mijn zielsliefde een jaar of 5 geleden tegen. Maar de vonk sloeg pas 4 jaar geleden bij mij over. Bij hem niet: Toen hij mij zag, was het voor hem duidelijk. Haar wil ik en niemand anders..!Toen hij zijn gevoel voor mij durfde te vertellen sloeg dat in als een bom. In de positieve zin dan….. Ik liep op wolken en kon de hele wereld aan. Hij HIELD van MIJ!!!!!! Alles viel op zijn plek. Het voelde als thuis komen op alle mogelijke manieren. Heb me nog nooit door iemand zo geaccepteerd gevoeld. De wetenschap dat ik er mocht zijn zoals ik ben zonder voorwaarden,maakte dat ik me enorm zeker van mijzelf ging voelen. Iets wat iemand nog nooit was gelukt….Een paar weken van enorm heftig en intens contact volgden. Alleen via sms en telefoon. Alles hebben we in die weken besproken. Heel veel gelachen maar ook heel veel gehuild,want wat was het een complexe situatie.
Allebei zijn we getrouwd. Allebei hebben we kinderen en ondanks dat ik op dat moment absoluut niet gelukkig was in ons huwelijk wilde ik niet zomaar weggaan. Het werd een gevecht van aantrekken en afstoten,wel contact,geen contact. Bij elk afscheid stierf er een stukje van mijzelf en als we weer contact hadden LEEFDE ik. Ongelooflijk dat ik precies aan voelde wat hij dacht en deed en voelde…andersom was dat ook zo en dat maakte dat de liefde alleen maar intenser werd. Dat alles gebeurde in 4 weken tijd en toen was het voorbij…..
We waren allebei getrouwd en zijn partner kwam achter onze liefde en dat was het eind van ons contact. Aan mijn partner heb ik het verteld en dat was de ommekeer in ons huwelijk. Mijn man ging vechten als een leeuw voor mij. Maar hij begreep niet hoe intens de liefde met die andere man is geweest. Hij sloot zich daar ook vooraf. Er over praten was en is nog steeds geen optie….
Hoe ik het heb ervaren… Wat er met me gebeurde is haast niet te beschrijven…Ik kwam thuis en wilde daar nooit meer weg. Die man heeft zoveel in mij los gemaakt en mij zo het gevoel gegeven van totale veiligheid en een alles omvattende liefde dat ik daar nu nog helemaal van stuk kan zijn als ik eraan terug denk. Als ik in de auto reed voelde ik dat ik hem tegen zou komen en dat gebeurde dan ook, wist precies wanneer hij zou bellen. Maar wat voor mij zo bijzonder was, is dat we met onze gedachten zo dicht bij elkaar waren dat ik voelde als hij aan mij dacht. In een flits zag ik hoe hij zich voelde en dat was andersom ook zo… Echt niet te bevatten dat het bestaat…Daarbij komt dat ik nog steeds begin te gloeien als ik aan hem denk en altijd een lach heb die met niks is te vergelijken…Zijn geur is niet te omschrijven zo lekker… Helemaal week kan ik daarvan worden….Sommige mensen hebben ons eens samen gezien toen we nog niks van liefde hadden uitgesproken naar elkaar. Mijn vriendin is die avond verscheidene malen benaderd met de vraag of wij een liefdes relatie hadden. De vonken vlogen over en weer…. Die kostbaren momenten dat we ff samen konden zijn werd er niet of nauwelijks gepraat. Was ook totaal overbodig… soms zijn woorden niet nodig om te ervaren wat een ander voelt.
Onze relatie was een alles omvattende intense liefdes relatie zonder sex…Helaas!! Wel een heftig lichamelijk contact maar verder zijn we niet gekomen.
Het grootste obstakel is dat we geen contact meer hebben…Deels gedwongen en deels een besluit dat we samen hebben genomen omdat we allebei in een huwelijk zitten. Ik wil daar niet uit,want ik heb het goed. Dat maakt het ook zo moeilijk. Heb een goede man en heerlijke kinderen, dus moet eigenlijk niet zeuren…Maar ik kan en wil mijn zielsliefde niet vergeten of kwijt.
We weten beiden dat als we weer contact zoeken het einde zoek is en ons zo verliezen in elkaar dat er geen stoppen meer aan is!!! Vaak hebben we dat geprobeerd,maar ook dan was er het gevecht van aantrekken en afstoten. De batterij was voor even weer op geladen en we konden er allebei weer even tegen…Al was dat maar voor korte duur. Al snel was het verdriet erweer en begon het hele gevecht weer van voren af aan…
Dan is er nog het eeuwig durende gevecht met mijzelf,zal ik bellen,langs rijden en kijken of ik een glimp van hem opvang? Ik kan niet zonder die man en dat maakt me soms gewoon ziek. Hij heeft dat ook en die gedachte houdt me op de been. Hij heeft welleens gezegd dat ik het moest zien als een kadootje dat er iemand is die zielsveel van mij houdt. Het is zo dubbel…ben zo dankbaar en gelukkig dat ik mijn grote liefde ben tegen gekomen,maar tegelijker tijd zet het ook mijn hele wereld op zijn kop… .Voel me gewoon niet compleet zonder hem…Ondanks dat ik weet dat het nu nog niet voor ons is weggelegd..
We wilden heel graag een liefdesrelatie,hebben we ook gehad voor een aantal weken…Daarna was het voorbij…. Het kon niet… We hebben nu een liefesrelatie maar zonder contact…Toch weten we wanneer we aan elkaar denken en wat we voor elkaar voelen. Dat is heel bijzonder maar niet altijd genoeg… Tis niet mogelijk om samen te zijn door allerlei omstandigheden!!!
Mijn zielsliefde heeft mij een fantastische vorm van liefde laten zien. Een alles omvattende en intense liefde die zonder voorwaarden is een liefde van totale acceptatie voor elkaar.. Hij is de meest fantastische man die er bestaat en die altijd onvoorwaardelijk van mij houdt. Ook al is er nu geen contact meer…
Het meest bijzondere vind ik het bovenaardse gevoel van weten wat er in elkaar omgaat. Zonder contact weten dat je aan elkaar denkt en hoe het gaat. Gewoon weten wat hij tegen je gaat zeggen en zien aan hem wat erin hem om gaat….
Helaas is er geen erotiek tussen ons geweest in de zin van het bedrijven van de liefde. Ondanks dat ik wilde,vond ik dat ik dat stukje voor mijn man moest houden…al het andere voelde al zo enorm als vreemdgaan. Koste me wel heel veel moeite om het niet te doen..
Het zielsliefdegevoel is voor mij als een allesomvattend gevoel van thuis komen. Een gevoel waar ruimte is voor alle emoties en dat kan ook omdat je dat allebei zo ervaart. Het respect de warmte en de intense liefde hebben mij tot een ander mens gemaakt!!! Dat zijn geluks ervaringen…
Ook is er het intense verdriet,het enorme lege gevoel wat zich van mij meester maakt als hij er niet is…of als ik denk dat hij weg is…De weekeinden en vakanties zijn daarom ook soms loodzwaar…
We hebben nu geen relatie meer en dat voelt alsof er iemand is overleden. Mijn maatje is niet meer en dat doet ongelooflijk veel pijn!!!! Zovaak is hij nog zo dichtbij maar ook mijlenver weg. Contact is onmogelijk en dat is een drama… Contact is beëindigd omdat er verschillende oorzaken een rol spelen.
Ik ben niet op zoek naar een andere zielsliefde want dat vind ik nooit meer….Deze liefde is niet te evenaren.
Ik kende de zielsliefde niet en toen ik deze site vond kwam er een soort van rust over mij heen….Alsof het gerechtvaardigd is wat je overkomt!!! Heerlijk om al die verhalen te lezen en te weten dat het mag,en dat er meer mensen zijn die dit hebben mogen ervaren…
Mijn tip: Luister naar je intuitie en gevoel…Geniet van je zielsliefde. Het leert je een hoop over jezelf en maakt je een leuker iemand. Je gaat van jezelf houden…