Q1393 Mijn leven totaal willen omgooien maar hoe?

Onbekend

Ik noem hem voor het gemak maar even tz (tweelingziel) omdat ik denk dat hij dat is, zo sterk als hij bij me past, ik me in zijn spiegel herken, ja alles wat er op internet ook maar te vinden is over tz-en is van toepassing op ons. Ik ken hem nu enkele jaren en ons contact is van leuk vriendschappelijk met een grote spirituele klik, naar intens en heftig gegaan. Hij leidt het leven dat ik ook zou willen leiden. Hij begrijpt, hij begrijpt simpelweg hoe het leven in elkaar zit en kijkt er hetzelfde naar als ik. De eerste keer dat we elkaar spraken sloeg dit gevoel in als een bom; hij begreep mij en alles om ons heen. Wow, dat had ik nog nooit met iemand zo intens gevoeld. In de tijd dat we ons contact hebben opgebouwd is dit gevoel alleen nog maar sterker geworden en zou ik het. allerliefst uit mijn leven van hier stappen en in zijn wereld verder gaan. Het zijn twee werelden die wel wat uit elkaar liggen vandaar dat ik het zo zeg. Echter, ik ben getrouwd, heb kinderen en zit op alle mogelijke manieren gebonden aan mijn leven zoals het nu is. Wie herkent het heftige verlangen naar het andere, en kan mij een advies geven hoe ik hiermee om kan gaan? Ik weet dat ik niet zomaar alles uit het raam kan gooien en met de noorderzon vertrekken. Dat wil ik ook helemaal niet. Maar hoe kan ik het dan wel aanpakken? Is het een langzaam proces dat me ooit zal brengen waar ik thuis hoor? Of is het beter te gaan scheiden en mijn leven op te pakken zoals ik het zelf graag zou zien? Of kan ik het combineren? Dat laatste zou het mooiste zijn, maar misschien denk ik dat omdat het de weg van de minste weerstand is? Het is niet zo dat Ik nu stikongelukkig ben, ik ben best redelijk happy, maar ik mis “iets” en wat dat iets is, is me volledig duidelijk sinds ik hem ken. En het is ook iets dat ik nooit bij mijn man zal vinden. Ik heb een lieve man, niets op aan te merken, maar dit stuk, dat toch wel een steeds belangrijker stuk wordt van wie ik ben, zal hij me nooit kunnen bieden. Ik kom er niet goed uit en jullie mening is welkom!

Antwoord 1
Waarom ga je geen vriendschap aan met jou tweelingziel?Je kan beginnen om jou tweelingziel te mailen om zo te omschrijven wat je allemaal voelt.Je deelt elkaars gevoelens zodat je ze voor jezelf beter kan plaatsen.Zo kan je dat stukje wat je mist opvullen bij de ander.Na mate dat weer ontwikkelt kunnen jullie een vriendschap aangaan doormiddel elkaar te gaan ontmoeten koffie drinken samen bijvoorbeeld.Jou tweelingziel heeft jou nodig dat is wat je mist en anders om heeft hij jou nodig. Ik heb dat zelfde gevoel ik ben vrijgezel maar mis haar dan weer zij heeft een man en kinderen en mischien is ze ook wel getrouwd dat weet ik niet.
(Remco)

Antwoord 2
Toevallig dat zit ik al 2 weken aan te denken Ik heb z’n gevoel van nu moet ik iets doen. Ik zeg wacht dat je er volledig achter staat en ga af op je gevoel. Het heeft geen zin als jou hoofd nog bij jou partner is en jou ziel bij jou tweelingziel. Als ik op mijn gevoel af ga zeg ik ik ben er bijna.
(Onbekend)

Antwoord 3
Zie mijn ervaringsverhaal over de worsteling… Ik denk dat een vriendschap niet werkt maar ook een relatie niet hoeft te lukken omdat het erg heftig kan zijn. als het wel zo moet zijn dan komt het vanzelf. ik heb geconcludeerd dat we dit leven niet bij elkaar gaan horen. wellicht een volgend leven. wie het eerst ‘gaat’ zal de andere opwachten. koester wat je nu hebt, jou tijd komt. nog hier, wellicht over meerdere levens heen. lieve groet,
(Onbekend)