Onbekend

In juni 2013 was ik met een paar vriendinnen op citytrip in een Franse stad. Toen we ‘s middags gingen lunchen werd ik als door de bliksem getroffen door de ober. We begonnen wat te praten en spraken af om elkaar ‘savonds te ontmoeten. Hij vroeg mijn telefoonnummer en belde me ‘s avonds na zijn werk op. We beleefde een fantastische nacht samen. Een fysieke aantrekkingskracht zoals ik ze nog nooit had gevoeld. Hij vertrok ‘s morgens vroeg naar huis ( is getrouwd en 8 jaar jonger dan ik) en ook ik vertrok terug naar huis. Ik was overdonderd, zot verliefd maar voelde mij ook schuldig. Ik ben ook getrouwd. ( heb een fijne relatie en wil dit zo houden). ik dacht dat het hierbij zo blijven maar hij nam snel weer contact met mij op. Ik kon niet meer eten of slapen, kon mij niet meer focussen heeel heftig allemaal. We hebben elkaar die zomer meerdere keren ontmoet tot het laatste contact van het ene moment eindigde in een conflict. Verdwaasd en verward bleef ik achter. Elk contact werd verbroken. (sociale media, telefoon). Maanden later durfde ik het toch weer aan om contact op te nemen. Het bleef bij gewoon vriendschappelijk contact. Ik kon hem nooit echt vergeten en dacht heel vaak aan hem, stuurde ook vaak positieve gedachten naar hem toe. Vorig jaar was ik terug in de stad ik liet het hem weten en kwam om elkaar een kwartiertje te zien. Ik was blij te horen dat alles goed ging en liet het daarbij. Ik had hem kunnen loslaten. Tot hij een tweetal maanden geleden weer contact met me opnam via sociale media. Het contact van vroeger werd weer snel opgenomen en we regelden een afspraak naast de fysieke aantrekkingskracht voelde ik heel erg in ons gesprek dat onze band veel verder ging dan alleen het sexuele ( voelde ik al vanaf de eerste ontmoeting). Na een paar weken van leuk contact voelde ik dat hij zich weer terugtrok maar ik heb de signalen genegeerd ( ik wilde zo hard dat het bleef duren) natuurlijk is het weer tot een conflict gekomen ( hij angst voor zijn gevoelens en andere problemen en ik angst om hem te verliezen) Ik werd zot van dat afstoten en aantrekken. Ben echt heel diep gegaan en had een paar dagen geen voeling meer met de realiteit. Daardoor ben ik opzoek gegaan op het net en kwam ik terecht op deze site. Wat me veel leerde over mezelf ( ego, angst voor afwijzing, ongeduld, controle,….)Ik heb en bericht gestuurd dat het aantrekken en afstoten heel zwaar is voor mij en het daarbij wou laten. Hij liet me weten dat ook hij een moeilijke tijd meemaakt ( zit al maanden zonder werk) en hij geen energie/ zich slecht voelt en ik er verder niets moet achter zoeken. we hebben nog wel verder gewoon gepraat maar sinds een week hoor ik niets meer. Ik weet niet wat ik moet doen. Hem loslaten en wachten of verder gewoon ongedwongen blijven communiceren?

Antwoord 1
olg je hart. Het gaat er uiteindelijk om dat je dichter bij jezelf komt en er bewust mee omgaat.
(Onbekend)