Onbekend

Inmiddels 4 jaar worstel ik met het idee/gevoel dat ik mijn TZ heb ontmoet. Wonderlijke toevalligheden, symbolieken, voorgevoelens die uitkomen en sinds begin dit jaar ook het voelen op afstand is nu een feit. Het heeft mijn leven helemaal overhoop gehaald en denk al 4 jaar, 24/7 aan haar. Onbegrijpelijk want ze is niet mijn type. Daarnaast neemt langzaam ons contact in wat voor vorm dan ook toe. Zij is inmiddels gescheiden en ik zit nog in relatie. Zij is wel veel inttulecter dan ik en dit vind ik soms een belemmering en twijfel hierdoor of zij mijn TZ wel is, zij vindt dat echter niet erg. Toch zijn we nu heel erg bevriend en het verast me, dat ik best veel aandacht van haar krijg, want ze heeft een enorm sociaal netwerk. Maar toch schiet ik ook weer in de twijfel of ze het wel is, want ik neem altijd de eerste zet, net of ze weet dat ik toch wel contact zoek. Heel raar ik kan niet pijlen wat ze voor me voelt. Ik zit nog in relatie maar die staat nu enorm onder druk. Want ik ben 24/7 met haar bezig. Zij zou als ze mijn TZ is ook 24/7 met me bezig moeten zijn. Ze heeft me ook erkend als TZ en toch laat ze hier heel erg weinig van merken net of ze het bewust doet en afwacht. Hebben jullie dat ook ooit meegemaakt? Komt het vaker voor dat een TZ de situatie gewoon afwacht en er vanuit gaat, dat het uiteindelijk wel goed komt?

Antwoord 1
Ja, ik heb dit ook meegemaakt. De tekenen die je opnoemt in het begin ervaar ik ook of heb ik ervaren, en ik heb ook in jouw situatie gezeten. Alleen zat hij vast in een relatie en ik niet, ook hebben we geen aards contact. Ik heb gehad dat ik even moest afwachten omdat hij wat verder weg was, dat voelde ik. Inmiddels is hij weer dichtbij. Ik had het moeten afwachten, er was niks aan te doen. Ik weet niet of dit helpvol is in jouw situatie wat ik nu vertel, want ik neem aan dat jij gewoon contact met je Twin kunt opnemen aangezien jullie een vriendschap hebben, wat ik dus niet kan. Maar ik zeg je, heb er vertrouwen in. Als het nu even iets minder gaat en ze is je Twin, zal ze weer terugkomen.
(Onbekend)

Antwoord 2
Het is maar de vraag of jij en jou tweelingziel een klik met elkaar hebben.Dat hoeft niet altijd te zijn als tweelingziel.Het wachten heeft dan helemaal geen zin als de ander het gewoon niet wilt.
(Onbekend)

Antwoord 3
Ikzelf zit in een soortgelijk schuitje. Al 4 jaar dag en nacht denkend aan hem en contact op vele manieren en hem voelend, ruikend proevend in dromen en terugkomende symboliek en tekens in alle vormen wat ik al 4 jaar ervaar trouwens. Zelf gescheiden. Alle symboliek, voelen op afstand, energetisch contact. Ik de intellectueel hij heerlijk no nonsense. Durf niet goed want leeftijdsverschil. Weet dat hij mijn ware is. Wil voor hem gaan echter ouderwets en wil dat hij als man de stappen zet.
(Onbekend)

Antwoord 4
Dit lijkt mijn verhaal wel maar dan van de andere kant. Ik weet ook sinds 4 jaar dat iemand (man) mijn tz is en ben sindsdien ook 24[7 met hem in gedachten. Ook ik krijg heel veel symboliek, tekens en telepathie op mijn pad en hij heeft me ook diverse keren indirect gezegd dat hij veel voor mij voelt en dat er tussen ons iets is. Echter, wat jij schrijft herken ik als iets wat ik ook doe; dat geen contact opnemen met mijn tz, ik wacht tot hij belt, en langskomt. Zelf laat ik hem totaal met rust en wel om de reden dat hij een vriendin heeft. Zelf ben ik ook in een relatie maar dit is geen belemmering voor mij om contact te hebben met tz. Ik laat het initiatief bij hem liggen omdat ik hem de tijd wil gunnen om zijn echte gevoelens te onderzoeken. Uit te vinden wat hij met zijn leven wil. Het is geen desinteresse, want ik zou hem het liefst altijd willen zien. Maar je kunt het meer zien als respect en houden van dat ik me op de achtergrond houd. Op de momenten dat we elkaar wel zien, komt er genoeg energie vrij om weer vooruit te kunnen. Dit zal zo doorgaan tot hij een beslissing neemt en de situatie verandert. Want ooit komen we wel samen, dat weet ik zeker.
(Onbekend)

Antwoord 5
Mijn eigen twinsoul-ervaring zegt dat deze pijn, dit gemis welke je nu beiden ervaart, héél diep en intens is. Mijn ervaring weet ook dat: Het enige wat je nu kunt doen is het ondergaan en ervaren. Heel schraal, echt waar…maar dat is het voor nu eventjes. Jullie verbinding is nog veel te krachtig om ineens alles los te laten wat losgelaten moet worden, zodat je je weer kunt focussen op wanneer jullie eindelijk weer samen komen. Dus probeer de controle een beetje te laten vieren, een beetje los te laten, wat deze zielverbinding betreft. Loslaten is je zielenpartner niet helemaal uit je mind ‘blocken’, of vergeten, want dat kan helemaal niet met zo’n sterke liefde. Voor mij was/is loslaten een (zeer) pijnlijk (groei)proces waarin ik stukje bij beetje dichter bij mijzelf en mijn kern kom door alle pijn te ervaren, te voelen. Te janken en te zwoegen tot er plot meer fijne momenten in je leven lijken te zijn en je even niet aan haar hebt gedacht per ongeluk, want je bent, als tweelingziel die niet wegloopt, een verslaafde bezig met die zielverbinding, dat weet ik ook uit ervaring. Soms denk je ineens vaker op een dag niet aan haar en ben je zowaar gefocust op iets anders. Deze momenten wisselen zich af met de jank- en pijn- en mis-momenten waarin je de oude pijnen in jezelf heelt en meer vertrouwen en zekerheid ontwikkelt. Ik weet dat het nu totaal niet zo voelt, maar dit gaat ook allemaal niet over een nacht ijs en kan jaren vele maanden duren of langer. Het is dus zaak voor jou dat je zo veel mogelijk loslaat door zoveel mogelijk de focus te verleggen op individuele ontwikkelingen en plannen hoe moeilijk en onnatuurlijk dat ook aanvoelt. Stel dat je twinsoul 5 jaar nodig heeft om tot zichzelf te komen! Zit jij straks jaren vast te roesten in je obsessieve mind-set over deze liefde. No way toch?! Probeer te blijven kijken naar wat er nog wel fijn is en goed gaat in je leven. Stel een ultimatum voor jezelf waarbij je na één keer contact met je liefde het contact voorlopig verbreekt. Neem het ‘one step at a time’ principe in de armen, wamt dat zul je nodig hebben. Je focust je op vandaag, elke dag. Morgen is weer een andere dag en dus van later zorg. De periode dat je haar niet ziet/spreekt zet je zelf niet vast in kalenders of agenda’s. Dat verhoogt je stresslevel onnoemelijk. De kans is dan groter dat je belangrijke stappen in je ontwikkelingsproces over het hoofd gaat zien. Gevolg: vertraging en emotioneel-op- je-bek-gaan-situaties(Wat zij allemaal doet is niet jou zorg, erg moeilijk ik weet het… )Maar, laat zoveel mogelijk van je tweelingziel los en richt je op het stuk ‘liefde’ die de tweelingzilverbinding bij elkaar houdt. Richt zoveel mogelijk liefdesenergie van binnenuit naar buiten toe, zó je omgeving in-als je voelt dat het kan en klopt- als een soort sproeier. Je zal zien dat je daar veel energie uit kan putten op hele slechte dagen bijvoorbeeld. Misschien ben je dat al, maar toch wil ik zeggen: wees ook heel lief voor jezelf! Ik vond en vind dat nog best moeilijk, maar ik voel me beter na een potje janken als ik daarna superlief ben voor mezelf door te mezelf te traceren op iets lekkers of iets leuks of een ander kapsel…Fijn. Sta vooral stil bij jezelf en je daden en je acties. Waarom heb je dat zo en zo gedaan? Kan het eventueel ook anders? Waarom gebeurt er altijd dit als ik dat doe? Waarom reageer ik eigenlijk altijd zus of zo in relaties?, enz… Dus leg de focus op jezelf en je eigen leven. Dat doet je zielspartner sinds kort ook, op haar manier en op afstand, zodat jullie beiden kunnen helen en groeien. Tegen de tijd dat jij op schema ligt binnen jouw proces, is je zielpartner klaar is met rennen en ‘op maat’ groeien in haar eigen ontwikkeling. Dan kunnen jullie elkaarmweer kruisen op een punt waar het frequentieniveau synchroon is. en er ruimte is voor, mogelijk, een nieuwe relatie, een(ander soort) verbinding tussen jou en je twinsoul. Succes!
(Onbekend)