Onbekend

Ik ken haar een nu een jaar en drie maanden geleden kwamen wij erachter dat we tweelingzielen waren. We voelde een soort liefde maar konden het niet thuisbrengen aangezien we allebei niet op vrouwen vallen maar wel die gevoelens hadden. Twee maanden hebben we intens van elkaar genoten. De energie stroomde als een gek en het was een groot avontuur. Tijdens het zoenen en de sex leek het wel vuurwerk zoveel energie en liefde kwam er vrij. We hadden enorm veel plannen. Haar wens was een relatie maar eigenlijk meer een kind. Ze heeft dit altijd heel duidelink aangegeven en liet ook weten dat een relatie er hierdoor niet inzat. Toch kwamen er twijfels en liet ze weten met mij nog wel samen te kunnen wonen omdat we gewoon het liefst de hele dag bij elkaar in de buurt waren. De grootste angst was de buitenwereld en haar familie, een reden voor haar om nooit de stap te zetten uit angst voor. Ze is een maand geleden begonnen met een cursus negatieve energie omzetten naar positieve om ook meer inzichten krijgen in haarzelf. Vanaf dat moment is het volgens mij anders geworden. Ze nam steeds meer afstand en was steeds duidelijker dat de liefde die ze voelde niet het soort was zoals ik het zag. Inmiddels voelde ik zoveel voor haar dat ik de stap echt zou willen zetten om samen dit avontuur aan te gaan. Maar tijdens het zoenen en de sex bleef de energie stromen en toch zag ik barstjes. Het voelde alsof ze dacht nu moet ik de stap zetten en breken voordat ik niet meer terug kan. Wat ik niet bergijp is dat iemand die het zo fijn vindt om bij je te zijn, zich dan kan ontspannen en zichzelf durft te zijn ineens zo anders kan worden. Ik heb haar geconfronteerd met dit en gezegd dat ze volgens mij bang is eraan toe te geven en dus liever vlucht. Dit is natuurlijk niet waar maar voor een relatie is ze niet echt in de wieg gelegd, ik gun het haar van harte , maar het is ook niet echt wat ze zoekt want ze wil nu alleen maar een kind met of zonder man…..toch zoekt ze wel een veilige basis en rust. Ik heb mij vastgeklampt omdat ik bang was haar te verliezen, ik zie in dat ik haar hier mee verstik. Dit is mijn les in leren loslaten en vertrouwen hebben maar het doet zoveel pijn en verdiet om deze afstand te voelen. Er zijn mensen die zeggen dat zij verder is dan ik in dit proces en dat de liefde die er tussen ons is niet dezelfde liefde is om een relatie te beginnen. Ik ben het daar niet mee eens maar zij wel. Ik zie dat als v! asthouden aan een veilige strohalm. Ik voel toch zeker ook wat het met ons beide gedaan heeft. Ze is na de start van die cursus kil en afstandelijk geworden en wil geen intimiteit meer omdat dat haar rust geeft zodat ze verder kan. Ik begrijp dat ik in dit proces haar moet laten gaan en misschien hopen dat ze terugkomt want dit is wel zoals ik het zie en voel. Ik ben nu boos maar eigenlijk meer teleurgesteld en verdrietig omdat ze zo met haarzelf bezig is en het doet overkomen dat ik diegen ben die alleen maar meer wil en dat zij dat zo niet voelt en dus afstand neemt. Ze wil nu gewoon zonder gedoe het gezellig hebben samen, maar hoe dan? We blijven tweelingzielen en hoe moet ik dan de energie voelen als we met elkaar omgaan als gewoon twee vriendinnen? Ik weet dat we in de afstoot fase zitten maar wanneer we elkaar weer tegenkomen is zij heel onrustig en afstandelijk…..hoe kan ik hier het beste mee omgaan. Helemaal breken willen we beide niet maar dit werkt ook niet. Als er zoveel energie en liefde is kan ik er dan op vertrouwen dat de kans groot is dat zij na haar eigen reis weer terugkomt bij mij of is dit gewoon niet voorbestemd in dit leven en moet ik haar helemaal loslaten en kunnen we dan wel als vrienden met elkaar omgaan? Ik gun haar echt al het geluk maar gun mijzelf ook geluk en wil niet zo snel en makkelijk opgeven… Ik kan er met niemand over praten en weet niet wat ik nu moet doen?

Antwoord 1
De ontmoeting met je zielsliefde is een levensveranderde gebeurtenis, voor beiden. Uit je verhaal blijkt hoeveel jij van haar houdt en dat is prachtig. Zielsliefde, de ontmoeting van tweelingzielen hier op aarde gaat echter vaak over een nog grotere liefde dan de liefde voor de ander, namelijk: de onvoorwaardelijke liefde voor jezelf. Zelfliefde, zelfacceptie, zelfvertrouwen, etc. Het is moeilijk om advies te geven, het enige dat ik je mee zou willen geven is ‘wees vooral heel lief voor jezelf.’ Leer jezelf opnieuw kennen, lees over tweelingzielen en vooral ook Engelstalige artikelen over twin flames (Eng. voor tweelingzielen). Er gaat een nieuwe wereld voor je open. Ik wens je veel wijsheid, liefde en licht. (Onbekend)