Onbekend

Het is nu al meer dan een jaar aan de gang. De vage relatie tussen mij en mijn TZ. Vaag omdat hij geen relatie wil door dingen die hij heeft meegemaakt. Zowel in zijn jeugd als in eerdere relaties. Er is een extreem seksuele spanning tussen ons en we hebben daardoor ok al vaak het bed met elkaar gedeeld. Je mag van mening zijn dat dit het stomste is om te doen maar het gaat niet anders. Daar heeft hij ook last van. Al een paar keer hebben we geprobeerd elkaar los te laten. Want hij wil geen relatie. Maar als we elkaar weer zagen, waren er weer die seksuele verlangens. Deze zijn intens dat er niet tegen gevochten kan worden. Door geen van ons. Ikzelf voel me zeer schuldig omdat ik gevoelens voor hem heb. Deze worden niet minder, eerder meer. We voelen elkaar op afstand aan, denken precies hetzelfde over dingen. Hij wil me altijd graag zien, zegt dat hij me mist, praat veel over me tegen vrienden en familie. Wat moet ik doen, hem loslaten of hem confronteren en hem laten inzien dat hij niet bang moet zijn voor zijn gevoelens?

Antwoord 1
Ik ben een groot voorstander van communicatie. Probeer met elkaar te praten over dit alles, maar wees gewaarschuwd – het is vaak niet gemakkelijk. Je kan een tegenreactie krijgen of regelrechte ontkenning – maar als het hier om een echte zielsband gaat, komen jullie altijd wel weer bij elkaar terug. In onzekerheid blijven hangen is nooit goed. Succes.
(Onbekend)

Antwoord 2
Ik zit ook in deze situatie hij heeft bindingsangst, hebben relatie gehad, dan weer vrienden, dan weer dichter van elkaar en nu heeft ie iemand anders, ie ontkent gevoelens alles ontkent ie. Ik weet dat hij mijn zielsverwant/tz is. Ik heb al veel geweend probeer afleiding te zoeken en inderdaad zoals ik hier veel lees mezelf niet vergeten en veel praten met vriendinnen maar is niet makkelijk, ik weet via mediums dat we weer zullen samenkomen maar dat ik vriendschap nu moet aanvaarden, ik hoop echt dat dit ooit goedkomt, mss iemand tips voor mij.
(Onbekend)