Onbekend

Lieve lezers, Al 4 jaar is mijn tz in mijn leven. We hebben een mooie vriendschap. Letterlijk zal ik door het vuur gaan voor haar maar nu komt het ze zit al in een relatie. Elke dag wordt ik hiermee geconfronteerd als we samen zijn is het leuk en gezellig maar zodra ze de deur uit loopt komt er intens verdriet. Ik kan dit niet langer volhouden mezelf zoveel verdriet aan doen. Zoveel pijn. Hoe gaan jullie hiermee om help me!!! Ben wanhopig!

Antwoord 1
Door de pijn gaan ook al is het ondragelijk.
(Onbekend)

Antwoord 2
Kies voor jezelf. Richt je op jezelf en niet op de ander. Ga lange wandelingen maken in de natuur. Wees lief voor jezelf. Ben hier zelf ook doorheen gegaan. Maar het zal lichter voor jezelf worden op den duur. Je zult merken dat je er dan anders naar gaat kijken. En dat je de ander niet nodig hebt. Dan ben je vrij. En een heel eind gegroeid.
(Onbekend)

Antwoord 3
Ik herken het uit duizenden. Ben hier zelf ook doorheen gegaan en ik denk dat ik eindelijk zover ben dat ik ipv pijn (en ja, dat is echt een verscheurende pijn) bij zijn afscheid, nu diepe innerlijke liefde kan voelen. Dankbaarheid ook dat ik hem soms mag zien, dat hij me opzoekt, en dat we het licht in elkaars ogen mogen zien. Weet dat die pijn voorbij gaat naarmate je verder in het proces van zielsliefde groeit. Ook ik weet sinds 4 jaar dat de man op wie ik al bijna mijn hele leven verliefd ben (vanaf mijn 18e ongeveer) mijn tz is. Ik ben door de hele achtbaan gegaan en soms nog. Maar ik merk dat ik groei, dat er vooruitgang in zit. En dat zal jou ook gebeuren. Probeer te leven vanuit liefde, probeer haar te voelen op afstand en stuur haar lieve gedachten. Dat komt bij haar aan en zal jullie helpen dixhter bij elkaar te komen.
(Onbekend)