Onbekend

Ik lees voornamelijk over zelfliefde en groei in een tweelingziel relatie en voornamelijk na het loslaten. Het is opmerkelijk dat alles wat ik lees over tweelingzielen over afscheiding gaat. En niet alleen hier. Ik heb er nu heel veel over gelezen. Eigenlijk is het veel negativiteit m.b.t. de scheiding en de hereniging/samenkomen, positiviteit, komt nauwelijks voor. Kunnen we als mensen daar wel iets zinnigs over zeggen? Ik weet heel zeker dat uiteindelijk Liefde alles overwint en dat er niets zeker is. Wij kunnen niet het goddelijke plan begrijpen. Ik heb namelijk wel een zeker weten dat tweelingzielen bij elkaar horen en dat zij daarmee een doel dienen. M.a.w. hoe zit het nu eigenlijk met de hereniging van de tweelingzielen?

Antwoord 1
Het is zowel positief als negatief er wordt een balans erin gehouden.Ik denk dat het van persoon tot persoon verschilt. Alles komt voorbij jou hele verleden wordt onder de loep genomen. Daar komen de lessen uit voort dat kunnen erg harde ondragelijke emotie`s zijn.(Onbekend)

Antwoord 2
Helaas zijn er inderdaad meer negatieve dan positieve berichten over het tweelingzielschap. De meer positieve worden niet geloofd. De gedachte dat men door miserie moet groeien leeft nog sterk onder de mensen. Tweelingzielschap gaat over de vreugde die men ervaart in het tot éénheid komen. Wanneer je in éénheid leeft heb je de keuze dit al dan niet te delen met de medemens.(Edmond en Rita)

Antwoord 3
Ik denk wel dat het los kunnen laten, in zoverre dat mogelijk is, te maken heeft met de hereniging. Dit gaat om onvoorwaardelijke liefde en om deze liefde te begrijpen en haar waarde te leren zien gaat het pad niet altijd over rozen. Liefde is kunnen loslaten als dat beter is voor de ander. Zelf ben ik al een kwart eeuw onderweg met mijn lief en wij zijn zo’n beetje overal door heen gegaan. Ik zou er een heel boek over kunnen schrijven. Wat we hebben was altijd al diep en onvoorwaardelijk maar door de weg die we hebben afgelegd begrijpen we het nu ook, kennen we de leegte die er is als we gescheiden zijn en hebben we geleerd dat er niets of niemand is die dat kan opvullen. Het heeft er bij ons voor gezorgd dat we eindelijk de ego fase voorbij zijn en durven uit te spreken naar elkaar.Het was vaak moeilijk maar wat het heeft opgeleverd is onbeschrijfelijk mooi. Uiteindelijk een positief verhaal dus! (I)