Onbekend

Lieve mensen, Eerst en vooral wil ik jullie allen danken.Ik dacht zot te zijn,dankzij jullie ervaringen en verhalen krijg ik erkenning.Als kind werd ik al samengebracht met mijn TZ.We zaten uren te praten en plakte letterlijk aan elkaar.Toen ik moest verhuizen werd mijn ziel verscheurd, niemand begreep waarom ik zoveel verdriet kon hebben.Na enkele jaren ten midden van mijn puberteit ging ik terug naar mijn geboorteplaats.Nog geen enkele uren later was hij daar weer, mijn TZ.Hij zei letterlijk dat hij mijn aanwezigheid voelde.We waren beiden flink gegroeid en werden lichamelijk aangetrokken tot elkaar .Het rare is dat ik toen al wist dat ik hem ooit weer zou moeten afgeven. Het was verscheurend, ik verlangde naar hem en uiteindelijk zijn we driejaar samen geweest.Hij was mijn maatje, mijn broer , mijn liefde, hij was een deel van mij.Tot de dag dat we terug werden gescheiden.De dag waarvan ik wist dat die ging komen.Hartverscheurend, ik was verdwaald, geamputeerd , verdoofd …Alles werd zo abrupt beëindigd.Ik getrouwd , hij getrouwd , ik kinderen, hij kinderen . Na 15 jaar krijg ik een mail van hem, zijn vrouw heeft hem verlaten. Heel mijn gelukkig leven op zijn kop.Wat moet ik nu, mijn hart en ziel wil bij hem zijn, mijn verstand bij mijn man en kinderen!Een zware periode van een heen en weer getrek.Vorige maand kreeg ik het bericht dat hij opnieuw gehuwd is en vermijd hij alle contact.Ik probeer hem te vergeten maar mijn ziel kan dat niet.Hoe moet ik nu verder?Hoe leer je er mee leven?

Antwoord 1
Dat heb ik precies het zelfde mijn hart en ziel ligt ook bij haar en houdt van haar.Ik weet wat je doormaakt het is soms echt ondragelijk dat gevoel.De ziel smeekt om haar ziel zo ervaar ik het af en toe.Mijn ziel kent haar ziel en weet dat haar ziel de tijd nodig heeft.Om tot rust te komen en om door te groeien.Ik zou deze situatie moeten accepteren het is haar keuze en haar leven van het verstand.Ik vindt dat je er volledig achter moet staan de ziel kan dat wel willen maar als het verstand dat nou niet wil.Ik wil wel een relatie met mijn zielsliefde maar ik weet dat zij nu ook heel gelukkig is in haar relatie.En daar wil ik zo min mogelijk tussen komendat zal niet goed zijn voor haar en mij.De tijd al het zeggen ze is altijd welkom.Al is het niet in het aardse leven dan in de hemel.(Onbekend)

Antwoord 2
De keus om niet bij je gezin weg te gaan voor hem heb je zelf gemaakt, daar zul je wel je redenen voor gehad hebben maar daar zijn natuurlijk wel consequenties aan verbonden. Dat hij nu ook door gaat met zijn leven is er één van. Dat is misschien moeilijk voor je maar wel je eigen keuze. Misschien moet jij je gaan afvragen hoe gelukkig je geworden zou zijn als je met hem was verdergegaan. Waarschijnlijk was je dan ook niet blij geweest nu. Accepteer en ga verder met je leven. Het zal misschien wat tijd nodig hebben maar je hebt eerder ook gelukkig kunnen leven zonder je twin. Dan zal het nu ook wel goed komen met je. Ik wens je sterkte toe! (I)