Bloem

Sinds een week ben ik tot het besef gekomen dat het inderdaad mogelijk is om op zielsniveau met je TZ in liefde verbonden te zijn, maar dat het geen garantie is op een succesvolle aardse relatie. Kortom: deze twee soorten relaties kunnen volledig los van elkaar bestaan merk ik! Heel soms vraag ik me af wat de meerwaarde van een zielsrelatie is, als de ander er totaal niet in gelooft, zogezegd. Ik vertrouw er op dat God dat WEL weet.
Waar het eerder niet in mijn wereld bestond dat het niets zou worden tussen ons, daar zie ik nu in dat het op dit moment verre van ideaal geweest zou zijn. En toch weet ik, voel ik en merk ik dat hij en ik ‘een lijntje’ hebben. Ook wel in het aardse, maar dan meer met praktische dingen dan met romantische dingen. Zijn er mensen hier die dit ook zo ervaren?

Antwoord 1
Die vraag stelde ik me min of meer ook al in ‘Wat was het doel’.
Je schrijft: ‘Kortom: deze twee soorten relaties kunnen volledig los van elkaar bestaan merk ik!’
Het doel; zoals ik denk is de onvoorwaardelijke liefde ontvangen en de energie die we uitwisselen gebruiken voor positieve dingen. Van elkaar leren en aanvullen. Dat komt ook veelvoudig terug in de ervaringsverhalen, die ik hier en daar lees. Maar ik ben een vrouw en voel ook aardse liefde. Voor mij is deze chemie tussen man en vrouw met mijn TZ moeilijk te scheiden. Ik heb ‘m al een hele tijd niet gezien en hierdoor vervaagd het verliefdheidsgevoel. Ik hoop dat ik mijn brein zo kan instellen dat de gedachten waarvoor het bedoeld is mij eigen kan maken. En niet als ik hem weer zou zien die verliefdheid naar boven komt. Het liefst zou ik gewoon vrienden met hem willen zijn.
Ik vind het knap dat je die twee dingen zo kan scheiden. Daar neem ik mijn petje voor af!
(Onbekend)

Antwoord 2
Dit is mijn idee: Wij hebben maar één ervaring, die twee aspecten omvat, het zielenleven en het aardse. Volgens onze ervaring kan het één niet zonder het ander. Dit voelen wij niet als een verplichting aan. In tegendeel, het is een bevrijding, gewoon omdat wij ons ieder op zich en toch samen, in onze meest natuurlijke staat bevinden.
Je komt onvermijdelijk in de problemen wanneer je het één los ziet van het ander. Wanneer men een ware tweelingziel is kan men op geen enkel vlak een scheiding aanbrengen. Volgens ons gaat het gewoon over bewustwording in de éénheid. God is één en wij (de mens) zijn zijn evenbeeld. De tweelingziel die in het aardse, in ware harmonie samenleeft, is een materiële uiting van deze grote waarheid.(Onbekend)