Onbekend
Hallo iedereen! Een tijdje geleden ben ik naar mijn idee mijn tweelingziel tegengekomen. Ik ‘herkende’ hem en het was alsof er een vonk insloeg ‘wij horen bij elkaar’ zei hij stralend en ik straalde terug. We wisselden nummers uit, stuurden continu berichten naar elkaar en we hadden een afspraakje. Alles ging zo automatisch, het voelde zo goed dat we direct de dagen erna wéér afspraken.. Het was alsof ik mezelf in hem zag. Ik kon zo mezelf zijn, erg bijzonder. (het gevoel is moeilijk in woorden te omschrijven maar lezers snappen mij wel denk ik) maar… na een tijdje veranderde de energie tussen ons (letterlijk), ik werd de hele tijd moe en er ontstond gevoelsmatig een gigantische afstand. Het leek wel of we niet meer op één lijn lagen! Ik kreeg een nare droom: hij zou weglopen en mij in tranen en verbijstering achter laten. Een aantal weken later kwam deze droom uit.. Nadat we elkaar elke dag zeiden dat het gevoel zo klopte en zo bijzonder was maakte hij het vrij abrupt uit! Hij werd vanuit het niets woedend (ben erg geschrokken) en is zonder iets te zeggen weggelopen! Pas na dagen heb ik hem kunnen bereiken. Ik ben vrij spiritueel ingesteld en droom continu over hem, maar ik voel dat hij mij blokkeert. Hij geeft wel toe dat hij bang is nog iets te voelen voor mij en wil of kan mij daarom nu ook niet zien?! Ik snap niet waarom, en ik wil hem graag terug! Ik lees hier regelmatig over ‘processen’ waar iemand zelf doorheen moet gaan maar ik vind het pijnlijk. Ik zag hem laatst onverwachts en hij ziet er erg slecht en mager uit. Toch laat hij mij niet toe. Ik heb geprobeerd een reden te vragen maar hij beweert alleen dat hij er van overtuigd is ‘dat hij mij niet gelukkig genoeg kan maken’ Ik weet niet wat ik hiervan moet vinden. Zijn er
mensen die soortgelijke ervaringen hebben van tweelingzielen die ineens afstand nemen?
Antwoord 1
Ja dit is heel normaal, ik heb het zelfde meegemaakt 17 jaar terug met mijn zielsliefde, alles ging fantastisch en de twijfels sloegen bij hem toe en maakte een hele abrupt ” einde” aan onze verhaal na 3 maanden. Hij was 18 ik 24.. het is het begint van de process maar ik wist toen niet wat ik allemaal vandaag weet..over zielfsliefde over deze bijzonder band en relatie, dit is geen classic partnerschap en het neemt ontzettend veel tijd om doorheen te komen. Gaat vooral hem niet achterna , focuseer je zsm weer op jezelf en op je eigen groei hoe moeillijk het is, laat het los en stuur zo veel positieve vibes naar je twin, het is enig wat je kan voor hem doen op dit moment. Het gaat gepaard met ups en downs en die zijn behoorlijk sterker dan bij elk ander ” normale” relatie vandaar de pijn die jij nu voelt, blijkbaar ook de zijne. Ik heb dit 17 jaar, nu hebben we na anderhalf jaar amper contact, weer bijna dagelijks contact met mijn zielsliefde. Meer hoeft het voor mij nu ook niet ik ben er zelf niet aan toe hoe diep, bijzonder en spiritueel deze band ook is, ik zal niet meer in een aardse relatie met hem ingaan zolang ik weet dat hij nog niet helemaal beseft wat wij hebben betekent..
(Onbekend)
Antwoord 2
Ja, ik heb de zelfde soort ervaring achter de rug.. en ik weet hoe pijnlijk het is.. Ik voelde me zo in de war.. en ik lees die verwarring ook bij jou.. Zo van, hoe kán dit nou ineens?! Binnen een maand zei hij met me te willen trouwen. Hij wilde zo snel mogelijk samen wonen. En ineens…..afstand. Ik wist intuitief al na 2 maanden dat het maar 6 a 7 maanden tussen ons zou gaan duren. En ja, na 7 maanden maakte hij het uit omdat ‘hij me niet zijn liefde kon geven die ik verdiende’. En ook zei hij dat ‘hij me alleen maar achteruit zou helpen en ik het zelf moest doen’.
Een week ervoor had hij het nog over trouwen gehad.. De verwarring, het onbegrip… het was vreselijk. En ook omdat hij me niet echt los kon laten.. We bleven elkaar zien. Nu ben ik bijna 1,5 jaar verder na de breuk en hebben we elkaar een half jaar niet meer gezien. Er is ondertussen nog wel het een en ander gebeurd wat te maken heeft met aantrekken en afstoten van zijn kant. Ik heb heel lang de hoop gehad dat het weer goed zou komen. Ik heb hem nu los gelaten. Ik ben zó gegroeid het afgelopen jaar! Het gemis van hem zit in mijn hart, hij zit in mijn hart, maar ik heb hem niet meer nodig om me goed te voelen. Ik deed het afgelopen jaar nog veel met als bedoeling hem terug te krijgen, maar het is goed nu. Ik doe nu alles wat ik doe puur voor mezelf en niet meer met de bedoeling om hem tevreden te stellen of om hem terug te winnen. Maar wat is het heftig geweest. Niet fijn. Maar met het resultaat ben ik tevreden; ik voel me sterk en onafhankelijk. Wel zal ik het moeilijk vinden me ooit weer open te stellen en ergens onbevangen in te stappen. De lat ligt ook erg hoog. Ik heb het gevoel dat niemand het gevoel kan evenaren dat ik voor hem voel(de). Overigens voelt hij voor mij niet als mijn weelingziel, maar als een zielsverwant. Sterkte!
(Onbekend)
Antwoord 3
Bedankt voor jullie reacties! Ik ben de vraagsteller en ik heb jullie antwoorden aandachtig gelezen, overigens zeer herkenbaar. Ook dat van dat trouwen en willen samenwonen, leek bijna alsof ik mijn eigen verhaal las! Was zo raar..bij antwoord twee dacht ik even dat het mijn eigen geschreven stukje was, moest echt twee keer lezen, zo hetzelfde! Ik ben de afgelopen dagen veel gaan nadenken over ‘tweelingzielen’ en ik moet eerlijk zeggen dat ik soms een beetje twijfel aan mijn ex als mijn ultieme wederhelft. Misschien is het net als bij het tweede antwoord iemand uit dezelve zielgroep als mij, wellicht een zielsverwant. Ik ga ook zeker het advies van het eerste antwoord volgen, want mijn intuïtie zegt me ook dat het het beter is hem los te laten. Ik doe veel moeite naar hem toe, zend veel liefde naar hem uit maar krijg (te) weinig respons. Wel merk ik dat hij ons contact erg ‘open’ houdt. Als ik bijvoorbeeld zeg dat het beter is dat we geen contact meer hebben dat reageert hij daar direct op door te zeggen dat hij dat pertinent wil behouden.. aan de andere kant reageert hij op sommige berichten vervolgens weer gewoon niet. Ik moet zorgen dat het geen ‘aantrekken en afstoten’ wordt. Ik ga het proberen los te laten en het universum erop te vertrouwen dat de liefde op de juiste manier naar mij
toe mag komen. Jullie antwoorden helpen daar zeker in! Bedankt. Liefs
(Onbekend)