Onbekend

Hallo, Ik las jullie verhalen over tweelingzielen.
En ik ben blij dat ik een stukje herkenning heb gevonden.
Ik heb vorig jaar mijn tweelingziel gevonden.
We wisten alle 2 van te voren al dat we bij elkaar zouden komen zij had alleen een foto van mij gezien en ik wist alleen dat ze naar nl zou komen toch wist ik al we horen samen heel raar was dat, toen ik mijn eerste bericht aan haar had gestuurd ging het eigenlijk heel snel. Ondanks de tegenwerking van de omgeving (jaloerse ex, vrienden etc) lieten we ons niet weerhouden om elkaar een aantal keer te zien voor zij terug moest naar Spanje waar ze geboren is en woont. 3 mnd lang 12 uur per dag op skype, samen slapen met de laptop naast ons en noem maar alle rare dingen op. Met kerst was ik bijna 3 weken bij haar was super voor het eerst had ik geen onderbuik gevoel die me vertelde dat er iets niet klopte. ik was niet jaloers helemaal niks. voelde zo fijn het hoorde gewoon zo. toen ik net thuis was en eigenlijk de laatste dagen samen in Spanje, veranderde mijn twin leek net of ze bang was mij te verliezen en juist daarom zelf een einde maakte aan onze relatie 🙁 we zijn nu alleen vrienden, hebben wel nog zo ongeveer iedere dag contact, wat soms heel goed gaat maar wat soms ook heel erg botst.
Ik ben ook de eerste vrouw met wie zij een relatie heeft gehad. wat ook heel moeilijk is voor haar omdat dat waar zij vandaan komt door de omgeving en haar familie etc niet geaccepteerd word. ze stoot mij af, en ze zoekt weer toenadering bij mannen. wat mij gewoon heel erg pijn doet. al heb ik het gevoel dat ze dat doet om “mij” de vrouwen liefde en haar eigen gevoelens te maskeren.
Ik heb geen idee hoe ze nu over me denkt of ze nog wel over mij denkt enz enz. we praten daar niet over. hoeveel we toen met elkaar praatte, alles gevoelends gedachtes gewoon alles….is nu eigenlijk alleen nog maar beetje oppervlakkig. lijkt net of elke keer als ik te dichtbij kom ze me weer weg duwt.
Het is fijn om te lezen dat dit bij het proces hoort, maar zo moeilijk om daar in te vertrouwen en haar los te laten 🙁 .
Ik wil haar zien bij haar zijn ik mis haar zo erg. en het enige wat ik kan doen is geduld hebben en haar liefhebben.
Er zijn periodes dat ik me zo zeker voel en dat ik zeker weet en voel met mijn hart dat zij mijn tweelingziel is en het andere moment, als zij mij verteld dat ze een man leuk vind twijfel ik weer aan alles.
Hoort dit er allemaal bij?
Is dit herkenbaar voor jullie?

Antwoord 1
Dat is juist de bedoeling van het zielsliefde proces dat jou op de proef stelt.Je krijgt alles onder ogen te zien de rust komt pas als je de confrontatie met jezelf aangaat dan lost het pas op hoe moeilijk ook. Er zijn verschillende fases waar je doorheen gaat.Het ligt helemaal van jezelf af hoe je daarmee omgaat. Als je echt de rust wilt zoek dan de afleiding op succes.
(Onbekend)

Antwoord 2
Als je stopt met het geloven dat je geen rust kunt krijgen ongeacht wat de situatie of de omstandigheiden zijn wat blijft dan over? Er is een probleem als wij van iets een probleem maken en wat wij bang voor trekken wij. Het is zo simple als dat. warme knuffel. Je bent zo mooi zoals je bent. Gedachten of emoties komen en gaan en dat ben je helemaal niet en niemand is zijn gedachten of emoties.
(Onbekend)