Onbekend

Mijn liefde en ik hebben afgesproken om elkaar met rust te laten. Hij durft geen contact met me te onderhouden in verband met zijn eigen gevoelens. Nu lukte me het de afgelopen tijd goed om hem los te laten. Maar nu ineens is hij er weer… Ik denk de hele tijd weer aan hem, droom over hem, ik voel ook dat hij aan mij denkt.. hoe kan dat nou ineens? Hij zal geen contact opnemen voorlopig.. zal ik hem dan toch.. stiekem.. Ik weet dat ik het beter niet kan doen, maar hoe komt het dan dat ik ineens het contact weer zo sterk voel?

Antwoord 1
Ben blij te horen dat er iemand is die hetzelfde heeft als ik op dit moment. Gedeelde smart 😉 Ik voel me dan minder alleen met mijn heftige gevoelens, te weten dat er iemand is die hetzelfde ervaart. Ook ik was redelijk goed los van hem. Het was draaglijk. Ik voelde me goed, sterk, stevig. Natuurlijk was hij er op de achtergrond. Maar niet meer zo nadrukkelijk. Nu ineens; dromen, voelen, de hele dag hem in mijn gedachten. En er is geen ontkomen aan, hoe hard ik ook mijn best doe. Ook weer veel verdriet. En weet je, ik weet ook niet hoe het komt.. Heb een vaag vermoeden dat het van hem af komt. Dat hij zich ook weer overgeeft aan zijn gevoelens voor mij i.p.v. ze weg te drukken. Lastig he. Ik ben gestopt met vechten tegen mijn gevoelens, laat ze er gewoon maar zijn en huil af en toe flink. De gedachten vind ik lastig, ze stoppen niet. Alles wordt er weer bij gehaald, ieder detail weer herkauwd. Alle vraagtekens eindeloos geanalyseerd. En wat schiet ik ermee op? Niets! Sterkte!
(Onbekend)

Antwoord 2
Dank voor je bericht. Ik vind het zelf ook erg lastig. Vooral omdat ik niet kan ‘begrijpen’ wat nu de aanleiding is voor dit ineens weer heftige aanwezige gevoel. Maar misschien niet meer afvragen maar ‘gewoon’ maar voelen. Raar is inderdaad dat alles weer wordt herkauwd. Iedere ontmoeting,iedere herinnering, iedere blik, iedere aanraking.. ik beleef het weer helemaal opnieuw. En vraagtekens.. En dan wil ik zo graag even bevestiging.. klopt het dat je nu ook aan mij denkt? Voorlopig zal ik daar het antwoord niet op krijgen.. naast het antwoord dat mijn ziel me geeft dan. Jij ook sterkte. Tegen jou zou ik zeggen; vertrouw op je gevoel. Dat zeg ik dan nu ook maar tegen mezelf.
(Onbekend)

Antwoord 3
Mijn relatie en gevoel naar TZ is veranderd, substantieel. Waar vroeger de gedachte alleen al dat hij er niet meer zou zijn, een was die haast ondraaglijk en zelfs onmogelijk was, is het nu welkom, een verlossende gedachte. Het is dus 100% omgeslagen. Als ik nu in een turmoil van gevoelens zit, is dat omdat ik het bewust heb toegelaten en daarom kan ik ook gemakkelijker afstand nemen omdat ik het zelf in de hand heb. Nr. 1168 sluit mooi aan bij hoe ik persoonlijk denk. Hij en ik zijn 2 los staande entiteiten net als letterlijke tweelingen 2 verschillende mensen zijn met elk hun eigen keuzes. Zo zie ik mijn tz ook: ik heb hem niet meer nodig en wens hem alle geluk in de wereld toe. Het probleem is dat hij nog niet zover is: hij wenst mij dat niet toe, hij wil mij nog krampachtig aan zich binden en krijgt daardoor exact het tegenovergestelde effect te zien: ik ga me juist meer van hem distantieren of innerlijk meer minachten. Jammer dat hij dat nog niet inziet, maar hij heeft misschien meer tijd nodig en misschien ook niet.
(Onbekend)

Antwoord 4
Hoe herkenbaar. Ik heb een hele periode achter de rug dat het heel rustig was op tz gebied. Hij was er wel, maar op de achtergrond. Ik was ergesn wel blij met de rust, de focus weer op mijn eigen relatie kunnen leggen. En toen opeens sloeg het keihard weer toe. Elke minuut van de dag denk ik weer aan hem, ik voel me zelfs weer verliefd, als ik hem zie springt mijn hart omhoog en als hij belt ben ik net een shakende puber. Hoe het komt? Geen idee. Ik denk net als jullie dat het ook bij de ander vandaan komt. Dat hij ook weer erg met mij bezig is.
(Onbekend)