Onbekend
Als compleet thuis komen bij hem niet kan, wat doe ik dan?..als dat ene stuk niet komt..? ik kan goed alleen wonen, spiritueel lukt t me ook zonder hem,maar er is “iets”, waardoor ik mijn hart niet voor n ander kan openen,helaas! ..en verlang naar het Thuis komen bij die ander …compleet.
Antwoord 1
Hoezo kan dat bij hem niet? Je bent alleen compleet bij hem en niemand anders.
(Onbekend)
Antwoord 2
Jee, dit zou ik woordelijk geschreven kunnen hebben.. Zooo herkenbaar. En ik weet en voel met je mee, want het is heftig, zo heftig. Pijn doet het. Sterkte!
(Onbekend)
Antwoord 3
Ik heb steeds z`n ondragelijke gevoel in mijn lichaam.Geen pijn maar een hele sterke emotie het afgesneden gevoel zo voelt het.Mijn ziel vraagt gewoon om bij haar te zijn maar het kan niet.We komen elkaar wel tegen in astrale spirtuele goddelijke dromen en hebben daar een spirtuele relatie. Dat is ook leuk maar de ziel in mij is denk ik niet tevreden en wil haar volledig.
(Onbekend)
Antwoord 4
We hebben geen fysieke intimiteit…eerst wel,maar hij “blokkeerde” zei hij…we schelen in leeftijd,en hij is er nog niet uit,of at de reden is,maar nu…na 3 jaar samen zijn,en samen wonen,ieder in n eigen bed,begint t mij op te breken./.. ik hunker naar die warmte,en kom zo moeilijk tot ontspanning…
(Onbekend)
Antwoord 5
@3, ik begrijp precies wat je bedoelt. Ik heb het ook met mijn tz. We kunnen niet samen zijn maar ik voel dat we het beiden willen, elkaar willen. En dat afgesneden zijn van elkaar dat doet zo enorm veel pijn. Pijn in de ziel, en dat is volgens mij de ergste pijn die er bestaat. Ik zou hem het liefste opbellen of bij hem langsgaan om hem een gelukkig nieuwjaar te wensen maar ik durf het niet. Te bang voor zijn afstandelijkheid en ook voor wat mensen om me heen ervan denken. Ik weet het, daar zou ik niets om moeten geven, maar ik doe het wel. De afstandelijkheid van mijn tz verdwijnt meestal wel als we even bij elkaar in een ruimte zijn…
(Onbekend)
Antwoord 6
ook als we samen zijn is er geen fysieke intimiteit . we zitten meestal niet eens bij elkaar…ook al wonen we samen. .we slapen ook apart ..dit is niet mijn keus…kan ik niet beter stoppen want ik voel me niet gelukkig ….zit vaak alleen en weet niet hoe verder ..
(Onbekend)
Antwoord 7
@ 6: Ja, ik zou ermee stoppen als ik in jouw situatie zat. Je hebt er de meest legitieme reden al voor gegeven: je voelt je niet gelukkig. Langs elkaar heen leven, terwijl je samenwoont, is niet jouw keuze, maar ik begrijp ook dat het nemen van de definitieve stap het moeilijkste is van alles. Je weet dat het je pijn gaat doen (en de ander mogelijk ook) maar dat is iets wat erbij hoort helaas. Achteraf zul je zien dat je er sterker dan ooit door bent geworden. Blijven is in dit geval ook geen optie, als ik je verhaal zo lees. De pijn van afscheid hoort erbij, maar het is zoals met het opruimen van je huis: dat gaat gepaard met chaos, omdat je nu eenmaal niet van de ene orde in de andere orde kunt geraken, zonder eerst rommel te maken. Sterkte gewenst bij het nemen van een beslissing!
(Bloem)
Antwoord 8
Of misschien is het gewoon mijn tweelingziel niet;.dat kan ook;.en dat we elkaar tegen kwamen voor bepaalde lessen .en dat het “tijd” is elkaar los te laten nu..zodat we ons zelf meer kunnen helen,en dan de juiste ziel aantrekken om als koppel mee samen te zij op aarde;.dat kan ook hey;..
(Onbekend)