Onbekend

Ongeveer 4 jaar terug heeft mijn TZ het contact met me verbroken. Ik ben nooit boos op hem geweest maar het gemis was erg sterk. Alleen het contact was niet definitief verbroken.. elk jaar hadden we af en toe weer even contact. Tijdens die momenten praten we over het nu en waren de gesprekken zo fijn. En daarna miste ik hem weer omdat hij zich terugtrok.. Ik merkte dat ik op hem bleef wachten tot hij weer telkens contact nam. Alleen begin dit jaar heb ik het over mijn hart kunnen krijgen zijn telefoonnummer en overige contactgegevens te wissen en door te gaan. Ik was eindelijk over hem heen dacht ik. Tot hij een maand terug plots een bericht stuurde.. wederom kletsten we weer de hele avond en ik wist al dat het bij deze avond zou blijven. Hierna liet hij niet meer van zich horen.. En sinds heel kort uit een onverwachte hoek heb ik weer contact met een exgeliefde.. Ik ben wel zo direct geweest om te zeggen dat ik alleen contact met hem wil als hij de confrontatie aan durft te gaan als er iets niet goed zit, hoe pijnlijk het misschien ook kan overkomen voor me.. Ik voel me goed.. laat mn gelukmomentje niet afhangen van een teken dat het goed zit.. we doen het rustig aan.. go with the flow.. En ik besef nu dat al die tijd mijn TZ me leert dichterbij mijzelf te zijn… Ik heb mijn TZ een bericht gestuurd dat ik hem geen ongemakkelijk gevoel wil geven en weer verder ga. Zou hem zo graag een dikke knuffel willen geven en bedanken voor de lessen.. Maby zullen we geen aards contact meer met elkaar hebben.. ik heb dr vrede mee. Mijn vraag of is of er iemand is die dit ook herkend?