Q1108. Samenzijn met mijn partner wordt steeds moeilijker?

Onbekend

Ik heb een partner maar ook een tz. Tz ken ik net als mijn partner al heel lang en mijn gevoel voor hem is al die jaren exact hetzelfde geweest in intensiteit: heel sterk dus. Nu merk ik sinds een jaar dat mijn partner me steeds meer begint te irriteren. We lijken steeds meer te gaan verschillen en ik heb het gevoel dat we een soort van uitgepraat zijn. Heel erg vind ik het, maar het is zoals het is, en ik kan er niet omheen. Ook seks vind ik steeds lastiger worden omdat dat zo dichtbij komt. Ik moet dan heel vaak aan mijn tz denken en voel me daar weer schuldig over. Wie herkent dit en hoe kan ik dit een positievere wending geven want opgeven (mijn huwelijk) is geen optie.

Antwoord 1
Waarom is het opgeven van jou huwelijk geen optie? Als je toch op jou gevoel afgaat dan weet je toch dat dat het beste voor jou is.Ik ben zelf single dus ik kan er niet over oordelen hoe dat zal zijn.
(Onbekend)

Antwoord 2
Ja herkenning. In het begin dat ik mijn t.z. had ontmoet, viel het nog mee. Ik hield van allebei, maar naarmate de maanden verstreken werd het moeilijker. Ik begon ergernis te voelen naar mijn man en de sex werd veel moeilijker, ik kon me niet meer geven. De liefde voor mijn t.z. werd steeds groter. Maar t.z. zat ook nog in een relatie, dus al met al, moeilijk. Nu, 2 jaar later ben ik toch gescheiden van mijn toenmalige man, want het sterke gevoel van houden van was er niet meer. Meer het broer en zus verhaal. Wat mijn t.z. betreft ook die heb ik losgelaten, omdat hij nog in een relatie zit met kleine kinderen en dit af wilde maken. Het was een tijd lang niet gemakkelijk, maar als ik nu terug kijk, dan was het tijd om mijn toenmalige man te verlaten. En dit had ik waarschijnlijk nooit gedaan als ik mijn t.z. niet tegen was gekomen.
(Onbekend)

Antwoord 3
Herkenbaar. Waarom is opgeven geen optie? En wat geef je eigenlijk op? Een advies: ga met de stroom mee, kijk naar wat zich aandient, leef. Ik heb zelf in een situatie als de jouwe te lang vol proberen te houden en niet naar mezelf geluisterd. Ben daar letterlijk ziek van geworden. Blijf eerlijk.
(Onbekend)

Antwoord 4
Ik heb dit ook meegemaakt. Probeer voor jezelf te ontdekken waarom je je irriteert aan je huidige partner. Je gevoel probeert je iets duidelijk te maken. Het gevoel voor je TZ kun je niet blijven onderdrukken. Hoe meer je probeert, hoe harder het naar boven komt. Het is aan jou om te ontdekken welke keuze jezelf wilt gaan maken. Veel succes toegewenst.
(Alicia)

Reactie
Dank aan iedereen, speciaal ook aan Alicia. Ik weet het, ik moet goed nadenken en dat heb ik ook gedaan. Ik kom tot de conclusie dat ik nog steeds heel veel van mijn man houd. Hij en ik hebben samen veel gemeen, en we kennen elkaar al heel lang. Toch verschillen we op essentiele punten ook erg van elkaar, en met geven en nemen is dat een heel eind op te lossen. Maar ik merk dat mijn tz en ik in alles helemaal op 1 lijn zitten. Over de essentiele levenszaken denken wij identiek, we begrijpen elkaar zonder woorden. Ik merk echter ook dat hij nog heel erg in een ontwikkeling zit die ik allang achter me heb liggen. We zouden nog geen succesvol paar kunnen vormen. Maar ik prijs me gelukkig met het feit dat hij wel in mijn leven is, dat we elkaar regelmatig zien en dat hij mij ook erg graag mag. Laatst heeft hij dat laten blijken en dat heeft me echt goed gedaan. Je voelt dat wel aan, maar het een keer horen is toch heel fijn. Ik laat hem gaan, los. En zodra de tijd daar ! is voor ons, dan komen we wel bij elkaar. Ook al zou dat in een volgend leven zijn. Wat betreft de relatie met mijn man, ik houd ook van hem, wil aan ons huwelijk werken en er iets van maken, samen genieten van wat we hebben. Ik moet accepteren dat ik moet leven met een aardse en een “hemelse” liefde… (Onbekend)