Q1056. Grenzen stellen versus tolerantie

Onbekend

Door mijn intuïtie krijg ik vaak meer informatie over een situatie door en dat zet aan tot tolerantie als mensen eigenlijk niet zo netjes zijn tegen me (ach, ik begrijp het wel etc.). Toch blijkt het daarmee geen afgedane zaak, want ik ben wel degelijk ontstemd als mensen mijn grenzen over gaan (Wat denkt die ander wel niet, ik verdien veel beter). Ik weet dan niet wat het beste is om te concluderen, gevolg: piekeren, in rondjes redeneren. Wat is wijsheid in dezen? Tips?

Antwoord 1
De bedoeling van alles wat je omschrijft is door alle gevoelens die het bij oproept, zoals bv minderwaardigheid, ben het niet waard, ik ben niet geliefd etc te voelen en te onderzoeken waarom ze die gevoelens bij je oproepen. Als je geconcludeerd hebt dat die emoties niet bij jou horen omdat ze nix zeggen over de ware jou, kun je die gedachten ahw loslaten. Daardoor kom je meer en meer bij je ware zelf. Kom je meer en meer in de liefde voor je zelf en alles om je heen. Dan begin je aan de reis naar wat je diep van binnen altijd voelde maar niet wist te herinneren…
(Onbekend)

Antwoord 2
Mijn mening: Probeer er niet over te piekeren. Angst probeert jou op een dwaalspoor te zetten. Door twijfelen over je zelf, worden deze emoties naar boven gehaald. Het gaat er niet om wat een ander van je denkt. Jij bepaalt je leven en wat een ander zegt of denkt doet er niet toe. Neem het luchtig op. Als zij iets denken of zeggen, hoef jij hier niet in mee te gaan. Verzin iets positiefs om het negtieve mee te blokkeren.
(Alicia)

Antwoord 3
Stop die tolerantie wanneer men over jouw grenzen gaat. Jij bent verantwoordelijk voor het bewaken van je eigen grenzen. Misschien wil je nog te veel pleasen. Grenzen stellen en ze bewaken maakt je sterker dan tolereren van gedrag dat je in feite ambeteert.
(Onbekend)