Onbekend

Ik heb zowat de hele dag door mijn tweelingziel in mij zitten. Maar ik heb niet het gevoel dat het een last is zodat je er gek van wordt. De ene keer komt ze heel sterk door en de andere keer in mindere maten. Maar dat het irritant is dat vindt ik niet. Hoe ervaren jullie het?

Antwoord 1
Nu word ik er niet meer gek van hoor, ben alleen maar blij als we ‘praten’ of als ik iets doorkrijg. Maar er zijn periodes geweest dat ik me moeilijk op iets anders op kon concentreren, toen vond ik het super irritant soms en het was verslavend.
(Onbekend)

Antwoord 2
Ik heb ook dat gevoel. Maar ik vind het ook niet irritant. Het geeft me juist een compleet gevoel.
(Onbekend)

Antwoord 3
Als je werkelijk je twin hebt herkend en continu voelt, je weten zo sterk begint te worden, alle dingen en informatie op het juiste moment voor je openbaar worden, je geen angst meer hebt en je volledig in alle vertrouwen overgeeft aan het transformatie prcoes bestaan er bij mij geen woorden als irritant, vervelend, moedeloos of wat nog meer. Bij volledige overgave aan dit proces weet je! Lees soms met bewondering alle vragen hier.. Als je werkelijk durft te ZIJN, dan voel je.. weet je!
(Onbekend)

Antwoord 4
Ik heb ook een compleet gevoel maar ik ben af en toe wel in verwarring als ik haar zie. Dan denk ik zou zij dat nou ook hebben of verbeeld ik het mij alleen maar. Het is erg moeilijk omdat ik nooit echt een duidelijk antwoord van haar heb gekregen. Gisteren bij de koninginnedag lachte ze maar of dat nou voor mij bedoeld was weet ik niet.
(Remco)