Onbekend
Wat zal er gebeuren als je besluit jou tweelingziel te benaderen? Waar ben je bang voor?
Antwoord 1
Wij benaderen elkaar heel vaak. Hebben geregeld contact maar gewoon als vrienden nog. Vanavond nog ontving ik een sms van hem. Ik hoorde mijn telefoon en wist dat hij het was. Andersom bel ik hem soms, sporadisch, en we komen elkaar nooit tegen. Dat is erg vreemd, we wonen in dezelfde stad. Je hoeft niet bang te zijn om hem te benaderen, als het je tz is, weet hij precies hoe jij je voelt.
(Onbekend)
Antwoord 2
In mijn persoonlijke geval: mijn tz benaderen heeft geen enkele zin, hij zal me alleen maar bot antwoorden, zoals altijd. Het woord bang is idd op zijn plaats hier maar dan in de zin dat ik ‘bang’ ben mijn tijd en energie eraan te verspillen. Nee wat dat betreft is het (mijn tz bedoel ik) een vastgelopen langspeelplaat (oh w8 dat is wel erg ouderwets) nou, goed, een cd-rom die vast is gelopen en steeds hetzelfde zegt: ”ik heb geen interesse in je , ga weg ik wil helemaal niks met je te maken hebben.” Nou lekker zeg , heb ik dat. En jij vraagsteller, heb jij dat ook, heb jij jou twin al eens benaderd zo niet waar ben jij dan bang voor of ben je niet bang?
(Onbekend)
Antwoord 3
‘Bang’ voor afwijzing…’Bang’ dat hij woest op me zal worden… dit zijn absolute pijnpunten van mij. De laatste woorden van hem aan mij waren: Kenker op… En gelijk had hij… Hij kon er toen beslist nog niks mee. In de tussentijd zijn er genoeg mogelijkheden voor hem geweest om een stap in mijn richting te doen. (het is me belachelijk vaak overkomen dat ik ‘per ongeluk’ (onzorgvuldig handelen via mobiel) zorg dat ik in zijn blikveld kom: uitnodiging voor FB, volgen op Twitter, algemene uitnodiging voor LinkedIn omdat ik niet zo snel in de gaten had dat mn hele adresboek werd gebruikt waarin hij nog gewoon voorkomt… dom :/ ) Omdat van zijn kant echter complete radiostilte heerst, ga ik ervan uit dat het nog niet de tijd is om weer contact met elkaar te hebben. En bovendien wil ik hem met rust laten, dat is eigenlijk wat hij mij vertelt door me compleet te negeren. Ik wil hem ook heel erg graag zijn eigen weg laten gaan. Dat is wat hij verdiend, waar hij recht op heeft. Maar ik ben zo verrotte nieuwsgierig hoe het met hem is! Wil ook zo vreselijk graag samen dit pad lopen, leren, ervaren, groeien… Ik neem dus geen contact op omdat ik bang ben om meer kapot te maken dan me lief is… maar ook heb ik ergens nog altijd het idee dat hij contact met mij op zal gaan nemen… en daar ‘wacht’ ik eigenlijk op. Tot die tijd ga ik door met alle veranderingen (nieuw werk, studie, einde relatie) die in mijn eigen leven plaatsvinden en vertrouw volledig op mijn gidsen, universum, dat wij elkaar weer zullen spreken op exact het juiste moment.
(Lilly)
Ik zou graag ik contact willen komen met Lilly van vraag 1004 ant 3 Door omstandigheden ben ik haar email adres kwijt, vandaar mijn vraag.
Lilly kan haar email adres doorgeven aan de redactie.
Antwoord 4
Ik heb haar weleens een brief gestuurd maar dat is 4 jaar terug ofzo. Toen gaf ze een felle reactie van dat ze geen contact wilde en dat ik mijn eigen leven maar moest leven. Van die brief werd ik erg bang haha tenminste ik had het niet van haar verwacht dat ze zo zou reageren. Zo zie je maar dat de werkelijkheid veel anders is dan de spirituele wereld. Onze dromen zijn nu totaal veranderd naar elkaar toe. Ik durf haar niet meer de 2e keer te benaderen want ze heeft een vriend en een kind. Ik voel haar karakter en ik weet precies hoe ze is. Kijk als ze echt om mij geeft neemt ze wel een keer vanzelf contact op.
(Onbekend)
Antwoord 5
Om wederom afgewezen/genegeerd te worden. Ik ben zo vaak genegeerd, dat het voelt als een afwijzing. De vraag is: hoe vaak kan men dat aan/toelaten? De grens is bereikt. Het initiatief ligt nu bij de ander. En zo niet, dan niet……….
(Onbekend)
Antwoord 6
Antw 3 Lily: je zegt dat je wacht totdat je tz contact met je opneemt. Wat ga je doen als hij contact met je opneemt?
(Onbekend)
Antwoord 7
Benadering ligt nu erg gevoelig bij ons om verschillende redenen. In het afgelopen jaar heb ik een aantal keren contact opgenomen, meestal negeert hij me. Ik heb ook een keer een hele duidelijke afwijzing gehad. Er is nu een soort van contact. Zijn antwoorden zijn nooit rechtstreeks, meestal via een omweg, maar over 1 bepaald onderwerp is hij wel vaak heel direct.
(Onbekend)
Antwoord 8
Antw 1. Fijn dat julie vrienden kunnen zijn. Je wilt wel meer begrijp ik? Succes in ieder geval! Bij ons gaat vrienden zijn nu niet. Ons contact gaat stap voor stap. Als we een stap verder zijn ben ik zo onder de indruk van de heftigheid. Dan ben ik in de wolken en ook even helemaal van slag. Enerzijds verkeer ik in een roes van geluk en als dat een beetje wegebt, lijkt het wel of ik meer mezelf wordt en dat is best confronterend. De realiteit en mijn verleden (en hoe ik mezelf ben kwijtgeraakt) komen dat extra hard op me af. Dan heb ik er behoefte aan om iets liefs horen van tz. Maar ik durf ook niet altijd mijn gevoelens te uiten …. dus ik snap het best.
(Onbekend)
Antwoord 9
In reactie op antwoord 6 (Onbekend): wat ga ik doen als hij met mij contact opneemt? Daar heb ik geen vastomlijnd plan voor. Dat wil ik ook niet trouwens. Dat ligt volledig open. Ik laat dat ook los. (een jaar geleden kon ik dat nog niet hoor). De reden waarom hij contact met mij opneemt, zal het vervolg van het gesprek aangeven. Wellicht weet hij nog niks van ons als tweelingzielen? en wil hij om welke onverklaarbare reden gewoon weer contact met mij omdat hij de innerlijke drang voelt om met me te praten? Ik heb iig niet de ego-drang om hem perse te vertellen hoe het tussen ons zit. Ik weet dat dat in de loop der tijden dan wel aan de orde zal komen, als de tijd juist is. En misschien zal ik hem zelfs nooit kunnen vertellen dat we tweelingzielen zijn……….. Wat ik hem uiteraard wel als 1 van de eerste dingen zou vragen is hoe het met hem gaat en hoe het hem de afgelopen 1.5 jaar vergaan is… Want dat is wat ik wel heel graag zou willen weten: hoe is het met hem? Ik houd zielsveel van hem en van je geliefden wil je graag weten hoe het gaat zodat je mee kan delen in hun verdriet of vreugde.
(Lilly)
Antwoord 10
Ik heb me TZ zo vaak benaderd.en nee dat ging echt niet gemakkelijk 😉 Helemaal in het begin heb ik om zijn nummer gevraagd, toen wist ik nog niets over het onderwerp Tweelingzielen/Soulmates. Later kwam me TZ ook naar mij toe, maar praten ho maar! Ik kreeg toen niks uit me mond, hij ook niet. Het was echt om elkaar heen draaien, zonder ook maar iets te zeggen. Ik begreep er niks van, me wereld stond totaal op zn kop en elke keer als we elkaar zagen..oogcontact, aantrekkingskracht. later werden we weer naar elkaar gerokken en huppa HOI later werd ik ‘geholpen’ echt zo van: Nu word het wel is tijd dat jullie contact maken. Toen vele malen later heb ik hem gewoon begroet want me TZ is ook DJ in zn vrije tijd en werd vaak gevraagd voor feesten bij ons in de buurt, dat was ook de mogelijkheid voor mij om hem te benaderen. En als ik het nu bekijk hij is altijd even vriendelijk geweest. Ook tijdens het smsen, net of niet boos op mij kan zijn. 1keer is ie uit zn slof gesc! hoten, maar die reactie kwam ook omdat zijn vriendin zat te stoken tussen ons. Dit is nu 2jaar geleden, heel veel geleerd en gegroeid. Nu voelt het alsof we steeds dichter bij elkaar komen, het contact is nu vertrouwd en bijzonder en het word steeds leuker. Dankjewel mijn lief. Veel liefs
(Vlinder)
Antwoord 11
@8 Ja wij zien elkaar wel regelmatig, en ja, ik wil wel meer met hem dan wat er nu is, maar dat gaat nu nog niet. Ik ben zelf gebonden en hij heeft nu ook een vriendin. Maar als wij elkaar zien voelt dat altijd zo goed. Bij hem voel ik me helemaal goed, mezelf, en zoals ik me altijd zou willen voelen. Het afscheid doet altijd pijn, ik ben er heel slecht in om een punt te zetten achter een gezellig bezoekje of avond. Het voelt echt heel verscheurend. En de dagen erna zit ik dan alles wat er is gezegd in gedachten uit te pluizen/te overdenken.
(Onbekend)
Antwoord 12
Aan Lilly van antw. 3 en 9; ik heb hier al meer over jouw verhaal gelezen in het verleden en kan me voorstellen dat het heel moeilijk is. Er zit ook een groot leeftijdsverschil tussen jullie en dat zorgt denk ik mede voor deze grote afstand. Hij zit immers in een heel andere levensfase dan jij. En anderhalf jaar is echt niet lang in processen als deze. Ik vrees dat het nog heel lang zal duren voor hij doorkrijgt dat jij zijn tz bent. Je moet verder met je leven, en er vertrouwen in hebben dat het komt zoals het komen moet. Heel moeilijk maar het is de enige manier.
(Onbekend)