Q0953. Vind je het moeilijk om je tweelingziel tegen te komen?

Remco

Ben jij bang om jou tweelingziel tegen te komen. Loop je een blokje om of groet je vriendelijk jou tweelingziel en maak je een praatje.

Antwoord 1
Nee, ik loop dan geen blokje om, als ik dat doe heb ik zoiets van he nu zie ik hem eindelijk weer en nu durf ik niet. Dit was in het begin bij mij het geval haha. Nee, nu als ik hem zie begroet ik hem gewoon, blijf dan dicht bij me eigen gevoel, de spanning is er al wat af bij mij, heeft lang geduurd hoor pfff. Maaaar als ik ergens naar toe ga, feestjes ofzo waar me TZ ook kan zijn, nou dan kun je me opvegen 🙂 Heb jij dat ook? Liefs
(Vlinder)

Antwoord 2
Nee, ik vind het niet moeilijk, wel ongemakkelijk soms. Ik moet dan eerst even tot mezelf komen om niet gespannen over te komen. Maar als dat gelukt is, dan loopt het contact als een tierelier. Die spanning komt doordat ik hem zo leuk vind en heel erg verliefd op hem ben (al jarenlang, dus dat is geen bevlieging meer). Wij zien elkaar ongeveer 3 keer per maand, gemiddeld. Soms wat vaker en dan weer wat minder. Wonen niet ver van elkaar vandaan en het contact is leuk. Ik ben er heel blij mee dat dat zo is en hoop dat onze band nog wat intenser zal worden.
(Onbekend)

Antwoord 3
Ha,ha.. ik ren het liefst hard weg. Denk niet dat ik dat doe want dat lijkt zo raar. Maar ik vind het wel eng, en heb denk ik helemaal het lef niet om een praatje te beginnen. Maar als je voor het blok gezet wordt, misschien kan je het dan wel en sta je van jezelf te kijken. Het zou makkelijker zijn als je even een knopje om kon zetten, maar helaas.
(Onbekend)

Antwoord 4
Zou het nu wel moeilijk vinden om mijn tz zomaar tegen te komen ja, alhoewel dat gevoel soms wisselt. Er spelen zoveel dingen tussen ons, dat een gezellig praatje over koetjes en kalfjes raar voelt (daar ben ik sowieso niet altijd goed in). Wil hem het liefst ‘s avonds ontmoeten en/of ergens waar wat privacy is en waar een prettige, relaxte sfeer heerst. Dan zou ik het best op mijn gemak voelen…
(Onbekend)

Antwoord 5
Ik zie hem nooit, de kans is klein dat ik hem tegenkom. Mocht dat gebeuren, dan weet ik niet wat ik zou doen. Ik wil eigenlijk verschillende dingen tegelijk aan hem duidelijk maken, wat niet kan. Teleurstelling, kwaadheid, verdriet, maar ook een opening tot een gesprek en mededogen en blijheid. Diep van binnen zou ik wel blij zijn, maar ik wil dat hij beseft dat hij niet netjes tegen mij is geweest. Als ik alleen maar blij zou zijn, zou hij dat misschien niet genoeg beseffen.
(Onbekend)

Antwoord 6
Nee daar heb ik totaal geen moeite mee, maar mijn tz blijkbaar wel. Toen we nog in dezelfde stad woonden en we kwamen elkaar tegen groette hij me eigenlijk nooit, hij keek me alleen maar aan. Hij bromde zelfs niks terug als ik ‘hallo’ zei, meen ik me te herinneren. Ik kon en kan zonder enig probleem een praatje met hem maken maar het was op een gegeven moment niet meer vice versa, hij ging me uit de weg.
(Onbekend)

Antwoord 7
Weet je ik had naar hem toe kunnen gaan, dat heb ik nooit gedaan. Waarom niet? Omdat ik wil dat hij bij mij komt, ik weet iets hij snapt het niet, ik ook niet helemaal maar, ik wil toch dat als hij iets beseft hij naar mij komt. En ja loop liever een blok om dan hem tegen te komen omdat ik hem niet wil belasten met iets dat hij nog niet kan begrijpen
(Onbekend)

Antwoord 8
Ik realiseer mij dat ik me in een ongekend luxe positie bevind want ik zie mijn tz best vaak en dan kunnen we ook gewoon met elkaar praten. Het is zelfs een keer gebeurd dat we een paar uur met zijn tweeen waren en veel gepraat hebben. HET onderwerp kwam niet ter sprake maar aan alles kon ik toen al merken dat wij tz zijn en dat is daarna nog verder bevestigd. Ik ben nu niet meer op zoek naar die bevestiging en kan weer verder met mijn ontwikkeling. DAT we bij elkaar horen is duidelijk, maar het is de tijd nog niet dat we ook bij elkaar kunnen zijn. Wat ik wel heb gemerkt is dat mijn tz de steun van alcohol denkt nodig te hebben als hij met mij is. Hij neemt dan enkele drankjes en wordt relaxter, en hoe meer hij drinkt, hoe meer hij loslaat over zijn gevoelens. Ik heb daar al enkele keren perplex van gestaan. Eerst had ik de neiging om mee te gaan drinken, maar dat doe ik niet meer. In nuchtere staat onthoud ik veel beter wat hij allemaal zegt en kan ik alles beter ! plaatsen. Bovendien wil ik hem laten zien dat het niet nodig is om te drinken om je relaxter te voelen. Wie herkent dit stukje bij zichzelf of zijn eigen tz?
(Onbekend)

Antwoord 9
Ik denk ook dat het mogelijk is dat ik hem soms niet herken en herkend heb in het verleden. Zoals ik hem heb leren kennen ziet ie er volgens mij toch wel anders uit dan als ik hem bijvoorbeeld op straat tegen zou komen. Het is wel eens voorgekomen dat ik iemand zag kijken en daar later aan terug dacht, en dacht “zou hij dat geweest zijn..?” Soms ben ik ergens en dan kijk ik om me heen en denk bij alle mannen die er misschien maar wat op lijken zal dat hem zijn.. stom he. Maar volgens mij kom ik hem niet zo vaak tegen,(zonder blik eromheen dan) of herken ik hem niet.
(Onbekend)

Antwoord 10
Antwoord 8 Dat herken ik wel als ik in de buurt ben van mijn tweelingziel. Naar en paar biertjes komen onze waren gevoelens naar boven. Ik leg mijn ziel dan helemaal bloot aan mijn tweelingziel. De alcohol versterkt het geluksgevoel als ik in de buurt ben. Hoewel ik dat ook zonder de alcohol ervaar. Maar ik heb het niet perse nodig het maakt het alleen maar leuker,makkelijker,relaxer en gezelliger.
(Remco)

Antwoord 11
@Remco van antw. 10; herkenbaar he? Ik schreef dat stukje over mijn tz die met wat alcohol op altijd wat loslippiger wordt tot mijn grote tevredenheid;) Hij zegt dan toch wat gemakkelijker wat hij echt denkt. Zelf probeer ik altijd te stoppen na enkele wijntjes omdat ik graag helder wil blijven. Dan zie ik beter wat hij allemaal bedoelt en onthoud ik elk woord. Heel soms, als ik zelf wat gespannen ben voordat we elkaar zien, drink ik wat en dan is die spanning snel weg. Maar meestal voel ik me aardig relaxed in zijn aanwezigheid. Mijn TZ is een laid back persoon en ik weet dat hij mij feilloos doorziet. Ooit hadden we samen ergens afgesproken (nee, niet romantisch ofzo) en toen zei ik dat ik slecht geslapen had. Hij vroeg toen of ik zo nerveus was. En hoewel ik ontkennend heb geanwoord, was dat wel degelijk waar. Ik was bloednerveus, heb uren voor de spiegel doorgebracht en mijn hele kleerkast aangehad en weer uitgetrokken. Het was wel een geweldige middag waarin we voor het eerst echt samen waren zonder anderen erbij. Maar ook toen moest hij een paar drankjes hebben om zich bijeen te rapen.
(Onbekend)