Onbekend
Ik zou er met zekerheid op willen kunnen vertrouwen dat mijn twin en ik weer bij elkaar komen, als dat voorbestemd is. Maar waar ik mee zit is een soort achtbaan van welles/nietes/welles/nietes. Ik zal het even uitleggen: ik voel mijn twin aan op afstand, we zien elkaar nooit. Ik hoop dat we weer contact krijgen in de toekomst. Als hij gevoelsmatig toenadering zoekt voel ik dat daarmee de toekomst zich plooit naar contact (misschien wel meer). Maar als hij zich weer afsluit voel ik dat hij daarmee de toekomst tussen ons ook wijzigt en dat contact misschien niet meer zal plaatsvinden. Maar waar moet ik nu op vertrouwen? Op iets dat al vastligt, of op een toekomst die dus maakbaar lijkt te zijn? Dit alles haalt me nogal eens uit mijn evenwicht. Sommige dingen liggen toch wel degelijk vast??? De ‘spirituele wereld’ zal toch in sommige gevallen zorgen dat dingen hoe dan ook gebeuren?
Antwoord 1
Het hangt ervan af hoeveel lessen jij al hebt geleerd in de voorgaande levens en hoeveel levens je nog hebt te gaan,denk ik.Hoe ouder de ziel hoe meer er vast ligt,hoe minder vrije keuze men heeft.Dat geldt ook voor tweelingzielen.Wij (mijn twin en ik) zitten in ons laatste leven en dat ligt al vast vanaf de geboorte.Als jullie bij elkaar komen in dit leven dan krijg je daar verpakte boodschappen en tekens over door.En in ons geval,krijgt de ene helft ze door van boven en geeft de boodschap vervolgens door aan de andere helft,op een van boven bepaald tijdstip,zeer getimed en gedoseerd.Dat komt omdat de andere helft voor hereniging heel veel moet loslaten en opgeven,daarom in stukjes en beetjes,om zijn dagelijkse werk te kunnen blijven doen. Als ik dit mag toevoegen,iemand die heel goed de gang van zaken beschrijft voor zielshereniging,is m.i. Marcel Graumans op zijn weblog.(Wieweet)
Antwoord 2
Het is echt zo naar wat jij beschrijft. Ze geven je hoop maar ze kunnen niet. Zou het kunnen dat hij enorme bindingsangst heeft? Dat hij in die vijf jaar voor minder is gegaan omdat hij bij jou zo met zijn angst werd geconfronteerd? Dat hij nu wilde kijken of hij (en jij) er nu wel mee om konden gaan? Misschien voelde het voor hem weer zo heftig (vanwege jouw heftige gevoelens die ik zo herken!)en werd hij direct weer bang. Geloof maar dat zijn gevoel voor jou echt is! Maar het is hem te heftig. Het is ergens toch niet helemaal eerlijk wat hij jou aan doet, vind ik. Als het zijn angst is, kan hij daar niet veel aan doen, maar toch zou hij zich in jou moeten kunnen verplaatsen. Blijkbaar is hij daar nog niet aan toe en draait het alleen maar om zijn angst. Ik heb ook in zo’n situatie gezeten en je kunt bijna niet boos zijn omdat je zo onvoorwaardelijk van iemand houdt. Maar aan de andere kant mag je ook wel verwachten dat iemand aan zichzelf wil werken en met die angsten om wil leren gaan. Maar dan moet diegene wel op de hoogte zijn van die angst. Dat! hij jou zoveel pijn doet duidt ergens toch op wat egoisme vind ik, maar ik weet het, ook dat vergeef je hem. Wat die heftige gevoelens van jou betreft: Ik las ergens dat liefde altruistisch is, en verlangen egoistisch. Ik ben zelf nu hiermee aan de slag en ook nog steeds het zelf sterker worden, in mijn eigen kracht staan en minder afhankelijk zijn, want misschien zit toch ook daar het knelpunt. Ik hoop dat je iets aan mijn antwoord hebt. Ik begrijp in ieder geval heeeeel goed hoe je je voelt. It sucks… Maar ga door! Je kunt het!!! Je bent niet alleen! Samen staan we sterk! :))(Onbekend)
Antwoord 3
Het is voorbestemd vind ik, en het maakt dus niet uit wat jij of hij doet. Als het zo moet zijn, zal het zo zijn ooit. Het leven kent vreemde wegen hoor, geloof me. Al leven beide tz aan andere kanten van de wereld, dan nog maak thet niet uit. Wat samen moet komen komt samen, maar wel op zijn tijd, dat kun je niet beinvloeden.(Onbekend)
Antwoord 4
Het is voor bestemd dat jullie bij elkaar komen als het gevoel goed is naar elkaar toe. Daar gaat veel tijd en vertrouwen in zitten. De bedoeling van het los en vasthouden is om hetgeen samen te delen met elkaar. Zodat hij en zij dichter bij elkaar kunnen komen.(Onbekend)
Antwoord 5
Die zekerheid krijg je niet. De toekomst ligt inderdaad niet vast. We maken hem voortdurend met elkaar. Jij speelt daar je eigen rol in. Het klopt dat als iemand zich afsluit, hij de toekomst in die zin wijzigt. Maar als hij weer open gaat, wijzigt hij de toekomst ook. Zodra jij erin gaat geloven dat zijn afsluiting iets definitiefs is, maak jij dat waar voor jezelf, m.a.w. dan sluit jij jezelf ook af voor wat kan gebeuren. Er is namelijk niets onherroepelijks gebeurd aan de andere kant. Elke minuut, elke seconde zijn er dus nieuwe kansen. Houd de liefde die jullie samen hebben in je positieve voorstellingsvermogen, en laat het niet overnemen door negatieve beelden die je in jezelf voelt opkomen. Dat zijn niet meer dan herinneringen aan angsten die je evengoed kan loslaten. Je mag geloven dat niets jullie uiteindelijk kan scheiden. Hoe zich dat invult, mag je niet vastleggen. De spirituele wereld kan namelijk niet anders dan helpen creeren waar je zelf ruimte voor maakt van binnen. Zonder ze te vertellen wat er volgens jou moet gebeuren. En zonder er een tijdspad bij te maken. Bedenk dat de vrije keuze van je tz net zo belangrijk is als die van jou. Ben je zelf helemaal klaar? Moet je zelf nog iets doen voordat je aan je tz toe bent? Dan heb je nu nog mooi de tijd om daaraan te werken. (Onbekend)