Onbekend

Ik ontmoette m’n tweelingziel via het internet in oktober 2010. Het was (h)erkenning, het was intense liefde zonder meer … Een relatie tussen ons kon niet, want hij is getrouwd en kon haar niet kwetsen, maar toch hielden we contact … via het internet en was het een continu proces van aantrekken en afstoten. Echter, sinds september 2011 heeft hij me geblokkeerd en is er geen contact meer … Ondertussen ben ik al 2 keer verliefd geworden op iemand anders, 1x in september en 1x nu (beide verliefdheden duurden langs mijn kant hooguit een week). Bij beiden ben ik zo snel te weten gekomen dat zij m’n echte liefde niet zijn, dat die verliefdheid een schijngevoel was en kwam ik er zo razendsnel achter dat zij ontzettend veel te verbergen hebben en mij eigenlijk gebruik(t)en om zichzelf een beter gevoel te geven. Met die 2de ben ik nu nog samen … Ik heb het vreselijk moeilijk om daar nu een punt achter te zetten … Bovendien, na die week voel ik telkens opnieuw de liefde van m’n ZL door me heen stromen … Zoals ik al zei heeft m’n ZL me volledig uit zijn leven gebannen. Zijn vrouw was het eind juli te weten gekomen en hij wou geen oorlog meer met haar … Nadat hij me blokkeerde liet hij me weten dat hij over me heen wou proberen te raken. Ik vertelde hem toen dat ik die eerste man ontmoet had en opnieuw dezelfde gevoelens ervaarde … Volgens mij heeft hij me geblokkeerd omdat hij denkt dat ik dezelfde gevoelens voor hem nooit heb gehad, nooit heb ervaren … Wat dus helemaal niet waar is, maar ik heb het hem nooit meer heb kunnen vertellen … Die afstand tussen ons is hartverscheurend … Ik kan hem nu al wat makkelijker loslaten, maar ik voel nog steeds zijn diepe liefde voor mij. Maar wat ik hier eigenlijk wil zeggen, is dat mijn ZL ervoor heeft gezorgd dat ik op korte tijd zodanig gegroeid ben en dat ik vrijwel onmiddellijk andere mannen doorzie. Voordat ik m’n ZL ontmoette had ik een relatie met iemand en heeft het me 12 jaar gekost om er achter te komen dat hij niet de ware voor me was. Ik besef maar al te goed dat ik toen nog geen eigenliefde kende en hunkerde naar aandacht van anderen … Nu ben ik me zo bewust van mezelf en hou ik van mezelf en weet ik vrijwel onmiddellijk of iemand een zielepoot is of niet. Zijn er nog mensen die dit ervaren of ervaren hebben en hoe gaan jullie ermee om ? Overvalt een nieuwe verliefdheid jullie en ervaren jullie dan ook dat schijngevoel en daarna die diepe intense liefde voor jullie ZL opnieuw ? Ik ben nu op een leeftijd gekomen dat ik heel graag een partner in m’n leven zou hebben bij wie ik me goed en geborgen voel. M’n ZL weet dat, en gunde me dat geluk. Maar anderzijds deed het hem ook altijd pijn dat ik een partner in m’n leven had … Ik langs mijn kant kan me blijkbaar niet meer binden … Ik denk 24/7 aan m’n ZL …

Antwoord 1
Ik denk ook alleen maar aan mijn tweelingziel dag in dag uit en dat gaat zo al jaren. Dat kan ook niet anders want we zijn diep verbonden met elkaar. Dit is echt pure zuivere liefde op goddelijke af zo mooi. Dan wil je niks anders meer dan alleen maar haar. Ik heb alleen maar zielsliefde gekend maar de ware heb ik dan al gevonden en dat is zij. Ik had laats een date en toen ik met dat meisje zat te praten kwam zij mijn tweelingziel erdoor heen haha. Ja dan wordt het moeilijk om aan een aardse relatie te beginnen omdat ik dan toch maar mijn tweelingziel voel inplaats een aardse vriendin en dat zal oneerlijk zijn tegenover haar. Maar alleen blijven wil ik ook niet. Hoe het sprookje verder tussen ons gaat weet ik niet haha. (Remco)

Antwoord 2
Hoi Remco, Heb jij nog nooit een relatie gehad verder? Wacht je echt op je tz? Ik begreep namelijk uit je antwoord dat je nog nooit een vriendin hebt gehad. Ik ben zelf van mening dat je je leven niet voor een tz in de wacht moet zetten, alleen als dat 100% goed voelt en je niet anders kunt. Maar anders is het zonde van je tijd hier op aarde. Het leven is een leerschool en die kun je heel goed (en soms beter) met een ander dan de tz doorlopen. Als tz bij elkaar moeten komen, gebeurt dat echt wel. (Onbekend)

Antwoord 3
Antwoord 2, waarom zou je een leven met een ander moeten doorlopen? Het kan net zo gemakkelijk alleen hoor. Oude zielen hebben geen behoefte aan gezelligheid of een andere partner om zich heen, zo is mijn ervaring. Die zijn al bijna uitgeleerd. Voor jongere zielen is dat vaak wel anders denk ik. (Wieweet)

Antwoord 4
Ik was de vraagsteller. Ik kan me perfect vinden in antwoorden 1 en 3 .. met toch enige bedenkingen. Dit is inderdaad echte en pure liefde en je wilt niks anders meer, dit is echt het maximale wat je kan bereiken. Daarom is het zo moeilijk om nog verliefd te worden … of te blijven op iemand anders. Het kan alleen, dat is waar, maar toch voelt het fijn om bemind te worden, om je geborgen te voelen … Of is het misschien zo dat ik me nog niet helemaal klaar voel, of klaar ben voor mijn goddelijke opdracht? Ik weet ook niet hoe het sprookje tussen ons verder gaat maar vooral of ik hem ooit nog terug zal zien of horen. (Onbekend)

Antwoord 5
Ja antwoord 4 je moet de geborgenheid uit jezelf halen, pas dan ben je klaar voor je tweelingziel. Sex met een ander? Gaat volgens mij niet meer lukken. Geborgenheid met een ander? Krijg je het spaans benauwd van. Veiligheid via een ander? Overmatige werking van de reptielhersenen. Nee,als je klaar bent voor de twin of zoals ik een levenslange afspraak hebt met hem, dan kan het je NIKS meer schelen. Want die onvoorwaardelijke liefde is een hardnekkige, sterker dan honderd paarden! (Wieweet)