Onbekend
Als ik aan twins, tz, zl denk, dan denk ik aan spiritualiteit en liefde. Wat ik hier lees is verdriet, pijn, gemis, verlangen naar etc. Mijn beeld bij spiritualiteit en liefde is toch iets anders. Heeft dan niemand hier een positieve ervaring? Komt na een periode van verdriet en pijn toch liefde terug?
Antwoord 1
Er staan toch wel een paar positieve verhalen in hoor, maar inderdaad, het zijn er niet echt bijzonder veel, al zijn ze trouwens wel weer stuk voor stuk, bijzonder genoeg om even door te lezen… Wat ik je kan vertellen is dat -mijn gevoel, praat niet voor anderen- ná de periode van; intens verdriet, hartzeer, onbegrip en machteloosheid, er een periode komt waar je leert te begrijpen dat loslaten toch écht dé puurste vorm van liefde is… Voor dat het, na zeven maanden aantrekken en afstoten, overging tussen mij en mijn zielsliefde (december 2010) had ik nog nooit van het begrip zielsliefde gehoord!! Maar op de één of andere manier kon ik het niet loslaten, en moest ik een verklaring vinden van waarom de dingen zo waren gelopen.. April 2010 kwam ik op deze site terecht en alles, werkelijk alles, viel toen als een puzzel in elkaar.. Zij wilde er niets van weten, reageerde voor die tijd al bijna nergens meer op, laat staan na die tijd.. Maar goed, dat maakt het alleen nog maar duidelijker voor mij, begrijp je.. Dus op de vraag ´Komt na een periode van verdriet en pijn toch de liefde nog terug`?? kan ik -voor mezelf- ja als antwoord geven.. Maar dan gaat het wel – ten eerste- over de liefde die je in jezelf zal moeten gaan vinden en moeten gaan leren voelen… En dan komt de rest als vanzelf.. Daar ben ik heilig van overtuigd.. (TD)
Antwoord 2
Mensen die gelukkig samen zijn met hun TZ hebben meestal minder behoefte om hun gedachtes/gevoelens uit te wisselen op sites als deze, dat is alles. Het is dus niet inherent aan TZ-liefde dat daar per se pijn en afscheid bij hoort, maar áls dat zo is (pijn of afscheid), dan wordt dat meestal veel dieper ervaren dan bij ‘gewone’ liefde. Vandaar dat zoveel mensen die daarmee te maken hebben hier hun hart luchten. (Onbekend)
Antwoord 3
Als TZ elkaar pijn doen kan dat er enorm inhakken. Maar als ze het op een gegeven moment weer goed willen maken, is de kans ook groot dat alle leed wordt vergeven, dat is dan weer het mooie aan de hele zaak. Alle leed die gebaseerd was op angst en onzekerheid (en daaruit voortvloeiende kwaadheid) kan dan sowieso de deur uit, wat overblijft is meestal het besef dat twee mensen elkaar heel erg hebben gemist en dolblij zijn weer samen te zijn. (Onbekend)
Antwoord 4
Jazeker komt dat terug. Vaker nog wisselen periodes van pijn en verdriet zich af met periodes van liefde en zich fantastisch voelen. Het klopt dat zielsliefde gaat over spiritualiteit en liefde. Maar ook over groeien, loslaten en leren. En dat gaat nu eenmaal gepaard met pijn en verdriet soms. (Onbekend)
Antwoord 5
Het staat hier vol met positieve ervaringen, ik denk dat je eroverheen gelezen hebt? Bij een aantal zit wel degelijk groei. Het zielsleven is nu eenmaal van een andere orde omdat met name tweelingzielen eerst flink op de proef gesteld worden. Daar krijg je wereldliteratuur van 🙂 Er zijn maar weinig twins die het van de daken schreeuwen als het zo goed met ze gaat, nee die laten dat zien door hun gezamelijke taak o.i.d., door iets wat ze in de wereld moeten doen, moeten neerzetten voor de volgende generaties. En die zitten niet op dit forum,ze houden het voor zich.En dragen het op een andere manier uit. (Wieweet)
Antwoord 6
Ja, de liefde komt absoluut terug. In mijn geval betreft het liefde in de vorm van vertrouwen en weten. Waar de liefde eerst nog heel aards was, daar begint zij nu meer spiritueel te worden. Maar ook ik ben er nog niet. Ik heb er geen enkele moeite mee om mensen los te laten, óók in gedachten. Met mijn ZL kost me dat veel meer moeite. Als ik me concentreer op het loslaten, dan komt er het vertrouwen dat hij ‘aan me blijft kleven’ als hij werkelijk omderdeel van mijn levenspad is. Dat is heel bevrijdend, maar die momenten van vertrouwen moeten een tweede natuur gaan worden. Dus: nee, het is lang niet voor iedereen zo hopeloos als het lijkt, maar dit is wel een plek waar mensen in gesprek gaan die volop zoekende zijn naar dé manier om ermee om te gaan. Vergeet ook niet dat ook pijn, verlangen en verdriet uitingen van diezelfde liefde zijn. Liefde is geen emotie op zich, maar kenmerkt zich door al die andere emoties. Alles mag en moet er zijn om verder te kunnen.(M)