Onbekend

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet, ook zo’n onbegrip van de partner, wat voelden jullie, hoe is het verlopen. Zijn ze gescheiden. Heeft iemand een relatie met zijn TZ evt. getrouwd en hoe gaat dit huwelijk. En verhalen van loslaten natuurlijk.

Antwoord 1
Mijn tz is de broer van mijn man. Het heeft zo’n 16 jaar geduurd voordat het kwartje viel dat hij mijn tz is. Dat hij dat is weet ik inmiddels 1000% zeker door allerlei tekens en voorvallen. Ik ken hem dus net zo lang als mijn man en destijds was hij nog erg jong, zag ik hem eerder als een broer. Toen hij ouder werd, verloor ik mijn hart aan hem, terwijl ik ook dol was op mijn man, dat is altijd zo gebleven, zij zijn de twee mannen in mijn leven, hoe gek dat ook klinkt. Die ruimte is er in mijn hart, maar niemand weet er van omdat ik maar al te goed weet dat ik er keihard om veroordeeld zou worden. Het zijn eigenlijk twee verschillende liefdes. Die voor mijn man is de zogenaamde aardse variant met alles erop en eraan, en ook met een goede geestelijke band. Die met mijn TZ is de spirituele variant, waarin het contact vooral astraal (tijdens de slaap) en telepathisch tot stand komt. TZ ken ik van A tot Z terwijl dat logisch gezien onverklaarbaar is. Het is ook de moeilijkste relatie van de twee omdat we nooit echt met elkaar kunnen praten. Omdat we beiden verbergen wat er tussen ons is, en dat doet pijn omdat we beiden weten hoe het echt zit maar dit mag niet naar buiten gebracht worden. TZ en ik hebben nooit een relatie gehad en of dit ooit zal gebeuren in dit leven weet ik niet. Niet uitgesloten denk ik. Ik probeer deze twee liefdes in mijn leven te combineren, en niet teveel bezig te zijn met mijn tz. Die is ‘s avonds aan de beurt en op andere rustige momenten wanneer ik echt tot mezelf kom. Dan voel ik zijn energie en stuur ik wat terug. Soms komt er een teken van hem, of een liedje op de radio, of hij belt zomaar. Dat zijn geweldige momenten waar ik op leef voor wat betreft onze relatie. Voor de rest laat ik het over aan God/ het lot of het universum. Ik ben heel dankbaar dat ik hem in mijn leven heb, ondanks de pijn en het verdriet die het brengt. Het heeft me ook veel geleerd. Maar het is een zwaar en moeilijk proces. (Onbekend)