Q0864. Hoe hiermee omgaan?

Onbekend

Mijn tz heeft sinds korte tijd een nieuwe vriendin. Hij en ik hadden een goede vriendschapsband maar nu merk ik dat zij ons steeds vaker uit elkaar probeert te houden. Vandaag zou hij ergens komen waar ik ook naartoe ging en toen belde hij op het laatste moment af. Zij had andere plannen voor hen twee (ze zou niet meekomen). Ik heb haar maar twee keer heel vluchtig gezien maar vermoed dat hij haar wel over mij heeft verteld. Ik ben overigens zelf getrouwd dus zou geen bedreiging voor haar moeten vormen. Maar alles in mijn gevoel zegt dat zij dit wel zo voelt. Wat kan ik doen om mijn tz toch nog af en toe te zien zoals “vroeger”? Ik mis hem vanzelfsprekend maar dat kan ik niet zo tegen hem zeggen. Of zal hij het wel aanvoelen van mij?

Antwoord 1
Loslaten.(Wieweet)

Antwoord 2
Dat doe ik nu dus. En dat helpt mij om bij mezelf te blijven. Maar als ik er te lang over ga nadenken word ik erg boos, wie denkt zij wel dat ze is om ons zo uit elkaar te houden? (Onbekend)

Antwoord 3
Loslaten is vrede hebben met het feit dat je er op dit moment niets aan kan veranderen. Loslaten betekent niet dat je die vrouw opeens zo aardig vindt. Logisch dat je je soms kwaad maakt daarom. Dat zegt niets over hoe goed je je bij de huidige situatie kunt neerleggen. Dat zegt alleen dat je dat moreel verwerpelijk vindt van haar en dat blijf je hoe dan ook vinden. Ik heb met zo’n zelfde vrouw te dealen gehad, ik weet hoe vervelend het voelt. Blrgg! (Onbekend)

Antwoord 4
Zo, gisteren heb ik mijn tz gezien, hij belde of hij mocht langskomen om bij te kletsen. Ik was best blij dat hij kwam. Hij heeft die vriendin nog steeds hoewel hij er niet veel over zei en ik vraag er niet naar, daar heb ik geen zin in. Toen kregen we een discussie waarbij we beiden een heel tegengestelde mening hebben. En toen ineens overviel mij het gevoel dat ik hem nu kan en moet loslaten. Wel dat ik nog steeds onvoorwaardelijke liefde voor hem voel, maar dat het beter is om hem helemaal los te laten. Dit was de eerste keer dat ik er geen moeite mee heb, en ook vandaag voel ik niet de geringste drang om aan hem te denken of zelfs op zijn facebook te kijken ofzo. Niets. Ik weet dat het klaar is, dat ik alleen verder kan nu en dat we ooit, ja ooit in de verre verre toekomst, wel weer samen komen. Maar in de weg er naartoe zullen we beiden nog veel leren en naar elkaar gaan toegroeien. Het belangrijkste is dat het goed voelt, dat heb ik nooit eerder gehad. (Onbekend)