Q0854. Vergeven lukt niet zo goed

Onbekend

Mijn twin wil mij terug nadat hij jaren niks van zich liet horen. Nu wil ik hem best vergeven, maar het lukt niet zo. Is hij wel echt in mij geinteresseerd? Het komt hem wel goed uit nu, want hij weet dat ik een luisterend oor voor ‘m ben. Maar toen ik hem nodig had was ie er niet.

Antwoord 1
Zou bijna in jouw schoenen willen staan… (T.D.)

Antwoord 2
Ik heb ook zo’n twin die alleen komt als het hem uitkomt, als hij iets gedaan wil hebben of iets nodig heeft. Leeft erg vanuit zijn eigen kader en vindt zichzelf nogal het middelpunt van het universum. Ja, dat klinkt niet aardig maar het is zo. En soms ben ik ook boos op hem om deze redenen. Hij heeft me zo vaak gekwetst en toch kan ik nooit heel lang boos zijn. Het is alsof ik de onderliggende reden weet waarom hij zo doet (angst en machteloosheid) en dat maakt dat ik wat milder naar zijn acties kijk. Ik zou je willen adviseren; geef hem een kans, wie weet heeft ie zijn leven gebeterd. Bescherm jezelf goed en blijf in je kracht staan. Dan kan je weinig gebeuren. (Onbekend)

Antwoord 3
Als je je gekwetst voelt is dat nog een pijnpunt bij jou..alles waar je nog pijn door ervaart is iets waar jij nog last van hebt, waar jij je nog onzeker over voelt of waar jouw pijn wordt aangeraakt.. (Onbekend)

Antwoord 4
Ja, dat klopt. Er zitten nog pijnpunten bij mij, daar ben ik mij volledig van bewust. Ik probeer er ook aan te werken, maar dit gaat op en af. Ik heb nu wekenlang niets gezien en gehoord van mijn tz en dat is wel heerlijk rustig. Ik besef ook dat ik dat vind omdat het gewoon lekker veilig is; hij kan me niets maken als hij er niet is. Maar binnenkort komt er een moment dat we elkaar moeten zien en ik vrees nu al voor de pijn die dat weer gaat opleveren. Ik ben ook bang dat ik om die pijn te vermijden, me zeer afstandelijk ga opstellen en hem niet dichtbij laat komen. (Onbekend)

Antwoord 5
@antwoord 3: een pijnpunt bij jou, dat is absoluut waar, maar dat wil nog niet zeggen dat je ooit een punt gaat bereiken waar een gemene kwetsende twin je niets doet; gemeenheid, onaardigheid, wreedheid; als een zielsliefde dat bij een ander doet is hij de probleemstichter, daar kan ik als zielslief alleen compassie voor hebben, er is nl. een reden waarom iemand zo doet, het belemmert een contact voor mij wel. zielsliefde is al zo kwetsbaar, als iemand je bewust niet goed behandelt in zo’n kwetsbare situatie dan kan ie voor mij nog nog zoveel zielsliefde hebben, bij mij komt ie er niet in. (Onbekend)

Antwoord 6
@antwoord 5; ja, daar heb je gelijk in. Maar toch geloof ik dat hij zal veranderen naarmate hij meer groeit in het proces. Ik vlak daarbij ook niet uit dat ik hem pijn doe door met iemand anders getrouwd te zijn en een leven te hebben, dat doet hem onnoemelijk veel pijn. Maar er is niets aan te doen; ik kende die ander al lang voordat ik ook maar wist wie mijn tz was, ik hield en houd van de man met wie ik samen ben. Wat mij zo tegen de borst stuit is dat mijn tz soms een beetje respectloos doet; zoals dus die keer dat hij mij zo te kijk zette tegenover anderen. Dat gebeurde onder invloed van alcohol, maar ik vind dat een mager excuus. Zoiets zou ik nooit bij hem doen, nooit. Toch houd ik van hem omdat ik weet dat hij het doet uit onmacht. (Onbekend)

Antwoord 7
Beledigen naar anderen o ivl. van alcohol; dat doet iemand die van je houdt niet, tenminste niet meer dan eens, anders heeft ie een groot pers. probleem. Hij maakt dan naar mijn idee een waardeloos karma aan, dat in ieder geval moet hij rechtzetten. Ook al zou jij dat willen doen door m te vergeven, dat lost de zaak niet op. Dat hij verdriet heeft omdat jij getrouwd bent, is ook geen excuus, jij hebt er immers ook verdriet van. Als je zielsliefde voor hem voelt heb je hiervoor wel begrip, compassie, ook liefde . je kunt hoe dan ook verder groeien, hij is geen slechter mens dan jij of ik hierdoor, ook voelt hij niet meer/minder liefde hierdoor; hij verwerkt alleen verdriet…via een harde weg.(Onbekend)

Antwoord 8
Aan Antwoord 7; Daar heb je helemaal gelijk in. Misschien had ik het duidelijker moeten verwoorden. Hij heeft me 1 keer een zeer ongemakkelijk gevoel gegeven toen hij gedronken had. We waren op een feest (mijn man, hij en ik) en toen we alledrie weggingen moest hij toch even zeggen dat ik het maar al te leuk vond dat hij gekomen was. Eerder die dag had ie namelijk gebeld dat hij zich niet lekker voelde en niet zou gaan. Ik was toen wel teleurgesteld en heb hem na het telefoongesprek even energie gestuurd zodat hij zich beter zou voelen. Dat heeft blijkbaar gewerkt want hij kwam toch opdagen, tot mijn grote vreugde inderdaad. Maar hij had dat niet zo pontificaal hoeven zeggen. Ik begrijp het wel, hij wil bevestiging dat ik inderdaad blij was, dat ik ook van hem houd. Maar ik kan hem die bevestiging niet geven, niet verbaal tenminste. Hij verwerkt zijn problemen inderdaad op de harde manier en dat doet mij veel verdriet om dat te moeten aanzien. En toch kan ik hem niet veranderen, hij moet het zelf doen. Het enige dat ik voor hem kan doen is hem veel liefde sturen en met hem praten wanneer we de gelegenheid krijgen. Ik besef me ook heel goed dat mijn gekwetste gevoel in mijzelf zit, omdat hij natuurlijk wel een punt had. Hij had gewoon gelijk door te zeggen dat ik het erg leuk vond dat hij er was, maar ik vond het erg vervelend dat hij het zei waar iedereen bij stond. (Onbekend)

Antwoord 9
Mijn tz leeft ook in zijn eigen kleine wereld. Op het moment dat hij me confronteert met zijn klein denken en er naar handelt dan geef ik het hem terug. Ik verwijs hem altijd naar zijn hart. Achteraf beseft hij ook wel. In zijn geheel weet hij dat hij aan zijn gedrag moet werken. Daar heeft hij hulp bij nodig. Ik help hem zijn weg te vinden.(Maike)