Onbekend

Ik ben even volledig de kluts kwijt. Bijna drie jaar geleden heb ik voor het eerst mijn twin ontmoet. Ik wist al heel vaag wie hij was via onze gemeenschappelijke school, maar had hem er nooit gezien of gesproken. Zoals de meeste twins gingen wij ook door het proces van aantrekken en afstoten en heb ik sinds enkele maanden de volledige samensmelting met veranderingsproces kunnen waarnemen. Het is ook zo dat ik sinds de samensmelting hem heel sterk aanvoel. Hoe hij de dingen ziet, welk beeld hij heeft van de wereld en zichzelf, waarvan hij angst heeft, en zo .. Nu weet ik dat er wel een reden moet zijn waarom wij elkaar weer hebben teruggevonden nadat we op dezelfde school zaten maar elkaar daar nooit gezien hebben, alleen heb ik net nu een zielsverwant ontmoet waarbij de gevoelens zo intens zijn dat het soms LIJKT alsof hij mijn twin zou kunnen zijn. Hij is het niet omdat ik het merk in kleine details, we zijn niet identiek, maar we zijn wel bijna grotendeels dezelfde! . Straffer nog is het eigelijk dat ik het gevoel heb dat, moest ik niet van het bestaan van mijn twin afweten, hem als de man van mijn leven zou zien. De man waarmee ik kinderen wil. (terwijl ik die gedachte nooit bij mn twin heb gehad) Hij is absoluut waarvoor ik val en ik kan zelfs misschien zeggen dat ik verliefd ben. Maar waarom heb ik dan mijn twin moeten ontmoeten, en dan nog zo jong? (begin twintig zijn we) Ik voel niet de verliefdheid zoals bij die zielsverwant, maar hou wel ongelooflijk veel van hem. Als hij mn twin niet zou zijn, zou ik denk ik niet voor hem zou vallen en mijn zielsverwant is (zelfs zonder zielsverwant te zijn) wel iemand waarvoor ik zou kunnen vallen. Is dit logisch? Wat zou hier de bedoeling van zijn? Waarom leer ik net nu zo’n zielsverwant kennen waarbij ik me ontzettend aangetrokken voel? Hebben andere hier ervaring mee want ik ben zelf helemaal de kluts kwijt ! Liefs