Onbekend

Hoe hebben anderen – die hetzelfde als mij meemaken, getrouwd en dan pas je zielsliefde ontmoeten – het een plekje in hun leven gegeven dat hun zielsliefde en zijzelf een relatie, met kinderen heeft?

Antwoord 1
Ja, dit ken ik. Ook ik heb mijn zielsliefde ontmoet terwijl ik eigenlijk supergelukkig was met mijn man. Het was dan ook de eerste keer dat ik mijn man bedroog… De verhouding is voorbij gegaan, maar de verbondenheid is gebleven. Voor mijn man niet uit te leggen, ook al probeer ik het zo vaak. Maar eerlijk is eerlijk: dit gevoel is ook moeilijk uit te leggen aan iemand die erbuiten staat. Ik wist ook niet zo goed wat het was, alleen dat we samen moesten zijn en dat ik van hem zo ontzettend gelukkig werd. Mijn man heeft zich nooit bedreigd gevoeld en kan er aardig mee dealen. De vriendin van mijn zielsliefde kwam later dan ik, dus is ermee ‘opgegroeid’, hoewel ze de hoeveelheid aan contact bijzonder vindt. Het gaat dan ook van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat door, we delen alles met elkaar, van life-events tot ‘heb je lekker geslapen?’. Dit is heel heel lastig voor partners, maar ik geloof niet dat zielsliefdes bestemd zijn om een liefdesrelatie met elkaar aan te gaan, dus het kan best naast elkaar bestaan. Succes!(Onbekend)

Antwoord 2
Mijn zielsverwant kende ik al en we kwamen erachter: dit is iets bijzonders. Elkaar zo goed aanvoelen, elkaars zinnen afmaken, telepathisch contact, beide paranormaal aangelegd etc. Doordat mijn zielsverwant hier bang van werd, contact verloren, maar wel altijd veel aan elkaar blijven denken en het contact van toen heeft ook veel invloed gehad hoe we, los van elkaar, ons leven invulden. Nu hebben we weer contact en mijn zielsverwant is inmiddels gelukkig getrouwd en wordt vader. Nog steeds staan we versteld van de unieke band. Ik heb respect voor zijn situatie en doe wat in het belang is van hem en van zijn geluk. Ik houd me een beetje aan de zijlijn en gun hem een fijn huwelijk. Ik laat het een beetje los en zie wel hoe het contact loopt. Ik probeer het beste eruit te halen, in de zin van werken aan de dingen in mijn eigen leven met de spiegel die hij mij voorhoud. Misschien heeft het allemaal wel zo moeten zijn en ik probeer dit te accepteren.(Onbekend)