Onbekend

Een aantal jaar geleden heb ik via mijn werk iemand leren kennen met wie ik pas later, toen ik bij dat bedrijf wegging want hij was een client van me, persoonlijk contact heb gekregen. Deze jongen is 20 jaar jonger dan ik en ook verder zouden we niet verder van elkaar hebben kunnen afstaan dan we nu staan. Qua ontwikkeling, interesses, intelligentie, afkomst, we zijn overal in tegengesteld. Zelfs in uiterlijk. En toch… Op gevoelsniveau zijn we 1. Hoewel hij maar weinig van de wereld begrijpt waar ik in verkeer, begrijpt hij altijd waar ik mee bezig ben en waarom. Een van onze eerste prive ontmoetingen waren raar… we waren bij hem thuis, ik pakte iets van de tafel, we keken naar elkaar en de wereld, ik zweer het, ging langzamer draaien. Het heeft een tijdje geduurd, op een gegeven moment was het voorbij. Hij vroeg me wat het was, ik had geen idee. De eerste keer dat we samen buiten liepen, liep hij aan de linkerkant naast me. Op hetzelfde moment hield ik in en ging hij naar rechts om aan mijn rechterkant te lopen, want zo hoorde het. Ik kan niet uitleggen waarom we zo ‘samen’ zijn. We hebben een tijdje een relatie gehad, die (natuurlijk) vreselijk veel problemen heeft veroorzaakt, en uiteindelijk hebben we besloten dat ik terug moest naar mijn eigen leven en hij verder met het zijne. Hij staat aan het begin van zijn leven, moet trouwen en kinderen krijgen zoals hij wil. Ik heb dat allemaal al gedaan en het is goed zo. Dus nu… is er vriendschap en heel veel gevoel waarvan ik niet weet waarom het er nog is. Het ging dus duidelijk niet om een relatie, niet om sex, maar het is iets dat we nog moeten afmaken, zo voelt het. Hij voelt het ook, maar is daar een stuk relaxter in dan ik. Haalt zijn schouders op en accepteert dat we in elkaars leven moeten blijven om de een of andere reden. Dus.. mijn vraag is eigenlijk: hoe kom ik erachter wat we moeten afmaken? Is het idee dat dit iets spiritueels is wel waar of is er iets in mijn hoofd dat graag een verklaring wil hebben voor mijn gedrag en de drang om bij deze jongen te zijn?

Antwoord 1
Wat mooi wat er tussen jullie is. Allereerst zou ik willen zeggen: geniet daarvan want je hebt een heel bijzondere vriend in je leven. Wat je vraag betreft; je hebt geen rare kronkel in je hoofd, dit is wat iedereen met een TZ meemaakt en voelt. Zoals jij het beschrijft lijkt het op een band uit een vorig leven die nu verder gaat, en wel eentje tussen tweelingzielen. Leeftijdsverschil hier op aarde doet er in die relatie helemaal niet toe, dat is slechts iets aards. De ziel kent leeftijd niet op die manier. Ik herken zo erg dat tegengesteld aan elkaar zijn in bijna alles! Dat hebben mijn TZ en ik ook, maar op gevoelsniveau zijn we een en dezelfde. Ik kan zijn zinnen afmaken en hij de mijne. In onze slaap ontmoeten we elkaar soms (astraal) en hebben we ook seks. Dingen die in het echte leven onmogelijk zijn, zijn er wel als wij beiden slapen. Ik weet niet of hij zich dit ook herinnert overdag. Dat moet ik eens voorzichtig vragen. Ik heb een keer enkele foto’s laten lezen door een heel begaafd persoon en zei vertelde meteen dat wij elkaars perfecte tegengestelde zijn. Ze zag dat onze chakrapunten dezelfde “imprint” hadden (ze schreef in het engels) en dat ze een energiekoord zag tussen ons. We halen het beste in elkaar naar boven. En ja, dat klopt. Ook ik heb mij al zo vaak de vraag gesteld waarom ik hem in mijn leven heb, maar weet het precieze antwoord nog niet. Vertrouw er maar gewoon op dat dat antwoord ooit komt, en geniet met alle liefde van deze bijzondere band! (Onbekend)

Antwoord 2
Wat ben ik ontzettend blij met je antwoord, dit is echt wel een stukje bevestiging en erkenning. Dank je wel!!! (Onbekend)