Q0795. Rust en geluk zonder twin. Wie ook?

Onbekend

Ik voel me de laatste dagen steeds gelukkiger zonder mijn twin. We hebben stormachtig contact gehad twee jaar lang. Hevig aantrekken en afstoten. De omstandigheden zaten niet mee. Nu hebben we een aardig tijdje geen contact meer. Definitief deze keer. Na gedacht te hebben dat het allemaal niet echt was wat ik voelde bij en voor hem en na veel boosheid, voel ik rust nu. Wat ik met hem had is uniek en zal ik waarschijnlijk nooit bij een ander ervaren en dat beangstigde me eerst, maar nu voelt dat oké. Zelfs het vooruitzicht om in de toekomst een fijn leven alleen te hebben en al mijn andere dromen waar te maken. Ik krijg er energie van. Vraag me af of er meer mensen zijn die dit nu zo ervaren? Moet zelf nogal wennen aan het gevoel… Geen onrust meer maar een soort verliefdheid op de wereld.

Antwoord 1
Hoe lang heeft dat geduurt..?? Voordat je zo’n gevoel kreeg..?? Kan soms niet wachten..!! (Onbekend)

Antwoord 2
Ja, ik herken deze momenten zeker, mooi hoe je het omschrijft als een soort verliefdheid op de wereld. Het is een compleet gevoel wat je ervaart binnen in jezelf en een totale overgave aan het leven. Nu moet ik zeggen dat het bij mij niet blijvend is, het zijn momenten maar ik zie ze als cadeautjes van boven, heerlijke pauzes waarin je even mag ademhalen.(Onbekend)

Antwoord 3
Na een contact van 3,5 jaar, nu toch gekozen voor een leven zonder twin. Omdat we allebei een gezin met kinderen hebben. In het begin was ik boos, verdrietig, voelde me onbegrepen. De onrust die ik constant voelde is nu verdwenen, maar dat betekent niet dat ik m niet mis. Ik denk dat het gevoel nooit weggaat, maar het slijt. Het is wel zo, als ik hem per ongeluk weer tegen het lijf loop dat m’n gevoel weer in alle hevigheid terugkomt. (Onbekend)