Q0794. Zoveel liefde tussen ons en toch niet mogelijk…

Onbekend

Ik kwam toevallig op deze site terecht omdat ik vermoed dat ik mijn soulmate gevonden heb …vanaf dag 1 dat we samen waren vanaf de eerste minute was die klik er …net of de wereld ineens stil stond ook hij heeft het zo ervaren we hebben het lang liefde op het eerste gezicht genoemd maar we weten dat het meer is dan dat … we hebben nu heel kort een relatie gehad maar hij zegt dat hij het niet kan … hij houd van me maar hoe hard hij ook probeert hij kan het voorlopig niet … maar als we elkaar zien of horen dan staat de wereld stil …voelen we de liefde op ons afkomen … kan er mij iemand zeggen hoe het mogelijk is dat er zoveel liefde is tussen ons maar dat we toch niet samen kunnen zijn ?

Antwoord 1
Dat overkomt je, en het stopt niet. Het lijken twee werelden, aan de ene kant de dagelijkse zaken zoals het gaat en waar je veel moet, en aan de andere kant de wereld van je liefde met de persoon waar je die enorme klik mee hebt. Dan denk je HIER LEEF IK VOOR. De impact is enorm, zo gaat het bij mij al jaren. Niet los kunnen komen uit je vertrouwde wereld en aan de andere kant die alles overtreffende liefde en romantiek. En als je probeert ervan los te komen lijkt het wel of je wereld instort. Je probeert het te beredeneren, en iedereen heeft wel zijn mening klaar, maar dat gevoel kan je niet uitdrukken. Dan ontdek je hoe vast je kan zitten in je al bestaande wereld. Dan ontdek je ook hoe klein burgerlijk de wereld om je heen kan zijn als ze gaan oordelen. (Onbekend)

Antwoord 2
Ik kan mij helemaal aansluiten bij antw. 1. Zielsliefde en de dagelijkse werkelijkheid zijn ook voor mij twee totaal verschillende en onverenigbare dingen. Ik heb mijn zielslief gisteren nog gezien op een feestje en toen ik thuis was kon ik mijn tranen niet meer bedwingen en heb een ontzettende huilbui gehad om hem, om ons, om wat niet zijn mag maar er wel is. En om het feit dat hij zo mijlenver van mij verwijderd lijkt als ik hem zichzelf zie verliezen in roken, drinken en een houding geven die eigenlijk de zijne niet is. Ik kijk er dwars doorheen en zie daar wie hij echt is. Het doet me zoveel pijn te weten dat hij nog een lang pad te gaan heeft tot hij helemaal los is van al zijn verslavingen en met een schone blik naar onze band kan kijken. Het is zijn weg en ik kan niet anders dan hem die weg laten bewandelen. Loslaten wat niet van mij is en hem alle liefde en kracht toesturen die hij maar nodig heeft. Verder probeer ik het zo goed en zo kwaad als het gaat uit mijn hoofd te zetten. Maar eerlijk gezegd ben ik nog veel te vaak met hem bezig. De reden waarom twee mensen met zo’n diepe band niet samen kunnen zijn is denk ik omdat je niet gelijk op gaat spiritueel gezien. De een is meestal verder dan de ander. Pas als je beiden even “ver” bent, en op dezelfde manier in het leven staat/denkt, dan kan er een relatie ontstaan. En dat komt ooit zeker, maar daar gaat vaak een lange tijd aan vooraf met veel pijn, harde lessen en verdriet bij een helft van de twee. Eentje moet de verstandigste zijn en de ander in liefde laten zijn wat hij/zij is. Dat kan alleen de sterkste helft. (Onbekend)

Antwoord 3
Met groeiende verbazing lees ik de antwoorden. Sowieso ben ik verbaasd omdat ik jaren heb gedacht dat ik de enige was met een tz en daarmee problemen ondervind. Ik ben zo verbaasd omdat ik zoveel wijsheid in de antwoorden lees. Bij ant 2 bv: hartelijk dank! Gek genoeg is dat niet eens ver van wat ik zelf verstandelijk kan beredeneren, maar de theorie is altijd makkelijker dan de praktijk. Ik kan maar moeilijk accepteren denk ik, dat ik niet de verstandigste ben van ons twee. Waar ik verder moeite mee heb is dat mij tz aan de ene kant zijn gevoelens altijd steevast heeft ontkent, maar a d andere kant duidelijk laat blijken wat hij voelt, sterker nog: ik voel wat hij voelt. Pas de laatste jaren kan ik een beetje accepteren dat zolang de weg niet vrij is, hij is getrouwd, en inmiddels ben ik dat ook, hij nooit zijn gevoelens zal toegeven. (Onbekend)

Antwoord 4
Fijn dat je iets aan mijn reactie hebt antwoord 3! Ik ben degenen van antwoord 2. Het gaat op het moment niet zo denderend met mij, ik probeer tz uit mijn hoofd te zetten en dat lukt maar matig. Ik wil gewoon niet meer zoveel aan hem denken. Maar dan duikt hij wel weer op in mijn dromen, grrr. Ik voel me erg verdrietig om het feit dat hij wegloopt voor zijn gevoel en dat hij het probeert te verdoven. Ik begrijp het wel maar het voelt zo machteloos. Ik ben even niet bij machte om hem positieve vibes te sturen, ik voel me gewoon rot. Gaat weer over, maar het is een steeds herhalend patroon. Ik heb werkelijk geen idee hoe ik onze band kan verstevigen. (Onbekend)