Onbekend
Een hele tijd geleden ontmoette ik mijn zielsliefde. Alles was meteen heftig: herkenning, intensiteit, heftige emoties, aantrekken en afstoten, gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Dat alles was wederzijds. Ik wist niet wat er gebeurde, kon dingen niet plaatsen, dacht dat ik verliefd was en merkte daarna dat het over pure liefde ging. Mijn leven staat op z’n kop, mijn relatie ook en ik heb mezelf niet meer in de hand. Gevoel gaat volop met mij aan de haal. We geven elkaar liefde momenteel zoals dat past en kan in de levens die we momenteel leiden. Er is echter één groot probleem. Ik kan mijn zielsliefde niet loslaten. Het denken aan mijn zielsliefde en het continu willen delen van ervaringen en emoties beheerst mijn leven zodanig dat ik familie, vrienden, werk en mijn hele eigen leven momenteel uit het oog verlies. Dit kan zo niet langer verder en wat ik moet doen is loslaten en terug bij mezelf komen. Dat loslaten lukt niet, het terug bij mezelf komen dus ook niet. Ik wil loslaten zodanig dat ik mijn leven terug kan leiden zonder daarbij mijn zielsliefde aan de kant te schuiven, want dat is zeker een rijkdom in mijn leven die ik niet wil opgeven. Het uitwisselen van liefde en wijsheid, het delen van ervaringen is een bijzonder fijn gevoel. Ik lees veel over loslaten op deze website, maar ik vind weinig concrete tips in dat opzicht. Hoe kan je je zielsliefde uit je hoofd krijgen zodanig dat het denken aan en praten tegen deze ene persoon je leven niet meer beheerst, maar je er gewoon rustig en vredig onder kan zijn? Hoe kan je daar heel concreet en praktisch aan werken zonder dat je daarbij het gevoel hebt dat alle warmte tussen je zielsliefde en jou verdwijnt? Hoe kan je je emoties minder afhankelijk maken van het contact met je zielsliefde?
Antwoord 1
Heb je al op deze website gekeken bij: 11 tips voor het proces van loslaten van je zielsliefde?(Tiny)
Antwoord 2
Ik ervaar zelf dat het een onmogelijke opgave is omdat wij ELKAAR steeds opzoeken, we doen het bewust en dat willen we ook, het wordt steeds mooier 🙂 . Maar dan wordt loslaten wel erg moeilijk denk ik en misschien is dat ook wel niet de bedoeling, genieten van het contact wat er wel is en doorgaan met ademhalen, het universum om hulp vragen, vertrouwen en berusten dat het goed is zoals het is en zoals het komt. Vertrouwen in jezelf, dat je de juiste beslissingen neemt… geduld en vertrouwen, de zwaarste lessen. Liefs(Onbekend)
Antwoord 3
Prachtige tips Tiny, ik ken ze, pas ze toe 🙂 en toch, als je beiden zover bent en je zit er middenin is het best lastig om er in het dagelijkse leven mee om te gaan, je moet accepteren en berusten, veel meer kun je niet, maar lastig is het wel….. op zielsniveau ben je permanent (bewust) bij elkaar en dat is heel dubbel en bijna niet te verenigen in een normaal aards bestaan waarin je gescheiden van elkaar leeft, mijn ervaring.(F.)
Antwoord 4
De 11 tips gaan over wat loslaten betekent. Dat weet ik heel goed. Maar het geeft geen antwoord op de vraag: hoe doe je dat? Ook de 7 tips zijn zo weinig concreet vind ik. Er staat bijvoorbeeld: stel je niet afhankelijk op van je zielsliefde. (Akkoord, maar hoe?) Of er staat: leer alles los te laten. (Wat is alles? En hoe doe je dat? Is alles ook je huidige relatie?) Of de tip: onderneem. (Wat als je van ongeveer niets dat je nog onderneemt kunt genieten behalve als het dingen zijn die je met je zielsliefde doet.) Dit is het probleem: hoe kan je je zielsliefde uit je hoofd krijgen zodanig dat het denken aan en praten tegen deze ene persoon je leven niet meer beheerst, maar je er gewoon rustig en vredig onder kan zijn? (Onbekend)
Antwoord 5
Wanneer wij teveel met onze ZL bezig zijn (vastklampen), vergeten wij wel eens dat wij ook nog door een dagelijkse routine moeten. Een voorbeeld is dat er iemand dagelijks zijn ZL wilt zien, iedere minuut van de dag maar bijvoorbeeld vergeet dat het huishouden ook gedaan moet worden. Het hoort bij het proces dat wij balans weten te ondervinden met de dagelijkse routine en onze ZL daarbij. Het continu denken aaan de ander duidt er naar mijn mening op dat jullie momenteel in een “afstoot-proces” zitten en dat er nog iets “opgelost/geleerd” moet worden. Heb je (onbewust) afstand genomen van je ZL zonder hier over te praten? Je ZL zal als geen ander merken dat er afstand wordt genomen. De ander kan een angst opbouwen door de afstand is is genomen en dit in andere situaties kunnen gaan zien. Praten met elkaar is zeer belangrijk om samen een balans te creeeren en zodat er niet aan angsten toegegeven kunnen worden. De rust komt daarna vanzelf.(Alicia S.)
Antwoord 6
Alicia, je schrijft: “Het continu denken aan de ander duidt er naar mijn mening op dat jullie momenteel in een “afstoot-proces” zitten en dat er nog iets “opgelost/geleerd” moet worden.” Wat is jouw ervaring op dit vlak? In welke mate heeft “afstoten” dan te maken met “nog moeten leren”? Inderdaad, er moet nog een hoop geleerd worden bij ons allebei.(Onbekend)
Antwoord 7
Onafhankelijk zijn van je tweelingziel betekent voor mij werken aan jezelf. Wanneer je niet leert terug te keren tot je ware zelf zal je altijd die ander nodig hebben en word je daarmee afhankelijk. Op dit moment zit je met allerlei gevoelens en moet je nog de scheiding maken wat van je tweelingziel is en wat bij jou hoort. Je moet leren de ander volledig te aanvaarden zoals die is, hierdoor leer je te kijken naar je eigen negatieve kanten, en leer je eigen positieve kanten hervinden. Alles zit in jezelf, maar in het begin is dat nog onduidelijk, zodat je dat in die ander blijft zoeken. Neem als basis hoe je was voor je je tweelingziel ontmoette!(Sanne)
Antwoord 8
@antwoord 4: Hopelijk kan ik je hier een beetje mee helpen. Je vraagt hoe je onafhankelijk kunt zijn van hem. Dat doe je door je dagelijkse activiteiten, je keuzes, je meningen enz. te baseren op je EIGEN mening. Niet meer denken in termen als: ‘wat zou HIJ in dit geval doen?’ want dat doet er niet toe. Jij bent belangrijk, jij staat op nummer 1, niet hij. En dat is ook wat er bedoeld wordt met loslaten. Het klinkt heel definitief, maar dat is het helemaal niet. Loslaten is niets meer dan weer volledig op jezelf gericht zijn, op je eigen alledaagse sores en je eigen vrienden. Dingen te kunnen ondernemen, zonder continu aan hem te denken, zonder je af te vragen wat hij nu aan het doen is. Dat is echt een heel moeilijke weg, maar wel eentje die gegaan moet worden. Iemand schreef ook dat het continu denken aan de ander een teken is dat men in de fase van afstoten zit. Dat is herkenbaar, want juist als je helemaal bij jezelf terug bent gekomen en weer 100% weet waarom je de dingen die je doe! t ook alweer leuk vindt, dán komt de aandacht van de ander vanzelf weer als door een magneet aangetrokken naar je toe. Maar ook dan is het de kunst er niet te gretig op te reageren. Succes!(Onbekend)
Reactie
@ antwoord 7 en 8: aan jullie reacties heb ik heel veel. Daar kan ik iets mee. Heel fijn, dank jullie wel. Toch nog een ander vraagje: wat is goed om te doen, wat heeft jullie geholpen om terug die focus te leggen op je leven van elke dag? Doen? Bezig zijn met die dingen? Hoe kan je bijvoorbeeld je aandacht 100% bij je dierbare vrienden en familie houden. Hoe kan je bezig zijn 100% met je hobby, waar je altijd al van hield? Hoe kan je terug plannen maken, plannen puur voor jezelf en plannen met anderen? Of hoe kan je de gedachten even wegbannen?(Onbekend)
Antwoord 9
Aan Sanne, die laatste zin zou voor mij absoluut niet werken hoor! Ik wil juist niet terug naar de situatie hoe ik was voordat ik mijn tz ontmoette, geen denken aan, heb eindelijk mezelf teruggevonden. Ik was altijd iemand die graag adviezen van anderen aan nam, dacht altijd alleen maar aan het belang van anderen en vergat mezelf daarbij. Altijd maar pleasen en als iemand kritiek op mij had trok ik mij dat erg aan. Nu weet ik wie ik ben, waar ik voor sta en niemand kan mij nog een complex aanpraten. Daarbij hou ik natuurlijk wel de “normaal gangbaar geaccepteerde” normen en waarden in acht maar verder kan niemand mij nog van mijn stuk brengen (behalve twin soms :p, maar dat wordt ook steeds beter) Twin is onderdeel van mijn leven op zielsniveau en ja, ik vind het ook weleens dubbel als je staat te stofzuigen of whatever (het gaat de hele dag door) dat hij er altijd is, maar ook dat went en is iets van jezelf denk ik (samen met je twin, het is iets van jullie samen waar niemand anders aan kan komen 🙂 , toch ook wel heel fijn). Acceptatie dat het is zoals het is, is voor mij de enige concrete tip. Veel liefs!(F.)
Antwoord 10
Reactie aan antwoord 9: Het gaat niet om de situatie waar je niet meer naar terug wil vind ik. Voordat je je tz ontmoette, deed je ook alles zelfstandig, waren het ook je eigen beslissingen, ongeacht of je een goede of een slechte belissing maakte. Je had die afhankelijkheid niet nodig van je tz want die was nog niet in beeld. Nu jouw tz wel in je leven is, leer je de kracht in jezelf kennen en wordt bewuster van jezelf. Voor de vragenstelster: Fijn dat je iets hebt gehad aan mijn antwoord. Op jouw 2e vraag: Leren om dicht bij jezelf te blijven, Bewust worden van je gevoel. Je hebt een mannelijke kant en de vrouwelijke kant. Op het moment dat ik te ver doorschiet met mijn vrouwelijke kant(emotioneel vlak), dan zorgt mijn mannelijke kant dat ik terug ga naar mijn basis van balans. En sorry maar de verbinding tussen jou en je tz is een blijvertje. Leren accepteren dat hij bij jou aanwezig is. Hoe vaker je hem wegdrukt, hoe harder het terug komt. Geef jezelf de tijd om hiermee om te gaan.(Sanne)
Antwoord 11
Aan de vraagsteller: Ik ben degene van antwoord 8 en ik wil graag reageren op jouw vraag hoe je concreet de focus weer op jezelf legt. Persoonlijk doe ik dat door de wereld weer te zien zoals ze is. Ik was een enorme dromer, maar sinds ik me realiseer dat er van mijn ‘lief’ geen respons komt, ben ik weer geland, lijkt wel. Dus ik zie alles weer zónder die roze bril, heb weer oog voor de realiteit, ben in staat om heel dicht bij mijn gevoel te blijven, waardoor ik de alledaagse dingen weer kan doen vanuit mijn eigen perspectief en ben ik niet meer bezig lang na te denken over hoe dat eventueel op hem over zou kunnen komen. Het is het besef van je eigen kracht, je eigen grootsheid. Het is ontdekken dat je eigenlijk enorm vrij bent in je keuzes en in alles wat je wilt ondernemen. En het is ook de dingen doen met je volle aandacht erbij. En dat voelt bijna meditatief aan. Deze zin kan je helpen bij het concentreren als je bijvoorbeeld aan het afwassen bent: “Als ik de afwas doe, dan doe ik de afwas.! En de afwas doen is meer dan genoeg.” Herhaal dit voor jezelf als je teveel afdwaalt. Je zult zien dat je je ineens weer kunt richten op het gevoel van het warme water, de geur van het afwasmiddel enz. Kortom, je bent dan weer in het hier en nu! In het begin is het vast nog moeilijk, maar als je volhoudt, zul je zien dat het helpt en wordt het meer routine. Vergeet ook niet dat er maar één persoon is voor wie je dit doet: jezelf! Veel succes.(Onbekend)