Onbekend

Na alle confrontaties en conflicten wil zij niet meer en weigert te zien dat wij absoluut zielsverwanten zijn. De pijn, die ik echt niemand toewens, is nu welhaast groter dan de intense beleving. Een perfect spirituele beleving inclusief een bijzonder liefdeskindje van ons. Loslaten is volgens mij onmogelijk…..weet eigenlijk niet goed hoe ik verder moet leven…

Antwoord 1
Kan je niet loslaten of kan je de beleving niet loslaten? Een perfect spirituele beleving die gepaard gaat met conflicten en confrontaties, hoe perfect is dat? Zelfreflectie, dat zou ik eerst doen… (Wieweet)

Antwoord 2
Lieve vraagsteller, ik heb oprecht met je te doen, omdat ik weet waar je nu doorheen gaat. Ook ik heb mijn soulmate herkend en afgelopen vrijdag heb ik hem weer gezien, na bijna driekwart jaar. Ik ben me daardoor bewust geworden van het feit dat hij weinig behoefte heeft aan echt contact met mij en dat de herkenning niet wederzijds is. Al die tijd heb ik gedacht dat ik hem al aardig had losgelaten, maar ik merk dat het nu pas is begonnen! Ineens ben ik uit mijn droomwereld ontwaakt, land ik weer op aarde en zie ik in dat ik alles nogal geromantiseerd heb. Hij is wel degelijk mijn soulmate, want hij heeft me nagenoeg alles over mezelf geleerd, maar dat wil nog niet zeggen dat hij en ik samen oud zullen worden. Ineens zie ik dat loslaten wel degelijk de bedoeling is. Op enig moment is het de hoogste tijd om datgene wat je van de ander hebt geleerd ALLEEN in de praktijk te brengen. Echt, ik heb erom gehuild, ben boos, rancuneus, opstandig en gewoon down zo nu en dan, maar.. wetend dat je zielsliefde er is om jou weer van jezelf te leren houden, jou weer onafhankelijk van anderen te maken, zorgt ervoor dat de vechtlust sterker dan ooit is. Vergeet ook alsjeblieft nooit dat loslaten géén synoniem is voor vergeten. Want hóe kun je leren van de meest ingrijpende gebeurtenis in je leven als je het uit je geheugen wist? Hoe kun je van je TZ en de herinnering aan hem/haar leren als je je TZ verbant uit je geheugen? Deze gebeurtenissen moeten daar blijven, om erop terug te kunnen grijpen zodra je voelt dat je afglijdt. Je moet je te allen tijde kunnen herinneren wat de les is die je van hem/haar geleerd hebt en die in te zetten in je dagelijks leven. Loslaten is dus écht iets anders dan vergeten… Ik hoop dat het een troost voor je kan zijn. Ook jij kunt het. Ik wens je heel veel sterkte toe. (Onbekend)