Onbekend

Onze relatie van 2 jaar eindigde in 2007. Na de breuk kwam ik er achter dat we tweelingzielen waren. Het proces van pijn, verlangen, verdriet ect. heb ik doorlopen. Heb ook vele gesprekken gehad met mijn tweelingziel of er tussen ons nog een terugkeer mogelijk was. Keer op keer kreeg ik de deksel op mjn neus. Uiteindelijk heb het losgelaten en besloot door te gaan met mijn dingen. Na enige jaren is het nu zover gekomen dat mijn tweelingziel mij terug wil. Ondanks dat ik ontzettend veel van hem houdt en heel graag bij hem wil zijn en de band tussen ons zo sterk aanwezig is, houdt het mij tegen om het te doen. Omdat ik nu eindelijk dicht bij mijn gevoel ben, sterker ben geworden en begrijp nu dat het verlangen in mij zit, dat heeft helemaal niets te maken met het verlangen naar mijn tweelingziel. Het loslaten van oud zeer was een van de moeilijkste opgave maar haalbaar. De tijd zal het toch bepalen wanneer ik en mijn twin weer bij elkaar terugkomen?

Antwoord 1
Als je dichtbij je gevoel bent en sterk bent is het juist de tijd denk ik.. (Onbekend)

Antwoord 2
Verlangen hoort bij liefde volgens mij en als dat in jezelf zit, zit het ook in je twin..niets mis mee hoor (Onbekend)

Antwoord 3
Reactie van de vraagsteller: Door vele problemen die hij zelf heeft veroorzaakt en nog niet aan uit is, klampt hij zich vast aan mij. De vraag of de tijd rijp is…!? Verlangen daar is niets mis mee, maar het voelt goed dat ik ermee om weet te gaan, gezien vele verhalen die ik hier lees. Dat ik zonder pijn mijn grenzen kan aangeven en toch liefdevol kan blijven en in balans ben naar mijn tweelingziel. En dit na een stuk van mijn leven waarin ik erg onderdanig was. Het voelt goed zo. Dat ik niet meteen terug wil, is meer dan het verhaal dat ik hier beschrijf. (Onbekend)