Onbekend
Vandaag heb ik mijn tz weer gezien en het was weer bal; afstoten en aantrekken. Vooral afstoten van zijn kant. Ik kan er niet meer tegen, steeds weer weet hij me zo te raken dat ik me diep verdrietig voel. En hij gaat lekker door met zijn leventje. Ik heb er zo genoeg van dat ik me heilig heb voorgenomen om hem niet meer te bellen, te sms-en of op een andere manier contact te zoeken. Ik deed dit alles al niet vaak, maar nu wil ik er echt helemaal mee stoppen. Als ie me wil zien, dan belt hij zelf maar. Het is wel lekker makkelijk; hij hoeft nooit ergens moeite voor te doen en ik ben altijd degene van ons tweeen die met de brokken zit. Ik wil sterker in mijn schoenen komen staan en zoek hiervoor goede tips. Iemand?
Antwoord 1
Vind deze liefde in jezelf. Een deel van hem zit in jou. Heb vrede met dit deel, vind geluk daarin en hij zal gaan aantrekken. . (Onbekend)
Antwoord 2
Volgens mij heb je zelf al de beste oplossing gegeven:geen contact meer zoeken. Je hebt geen tips nodig volgens mij, je bent sterk genoeg van jezelf. Echt,we hebben veel meer macht dan we denken dat we hebben. (Wieweet)
Antwoord 3
Het is net of ik mezelf hoor, ik herken dit gevoel heel goed, en heb er ook veel moeite mee!!! Ik wou dat ik goede tips had, maar geloof het of niet, ik vraag me deze vraag al 4 jaar af!! telkens als ik het los wil laten, komt er wel iets tussen en lukt het me op de een of andere manier niet. leuk die zielsliefde!!. Misschien dat we op een dag genoeg zelfrespect hebben en het werkelijk los kunnen laten, ik heb bewondering voor de mensen die dat kunnen en dat ook vol kunnen blijven houden. Ik heb geen echt antwoord op je vraag, maar er is er in ieder geval 1 die met dezelfde vraag worstelt als jij!! Succes en veel liefs (Onbekend)
Antwoord 4
Het gaat niet om loslaten, maar om groeien, naar elkaar toe..daar gaat het om en dat geeft periodes van loslaten om je twin zijn eigen weg te laten vinden. (Onbekend)
Antwoord 5
Dank jullie wel voor het meedenken. Ik stelde de vraag. Misschien weet ik zelf wel heel goed wat ik moet doen; inderdaad afstand nemen. Doe ik ook en het valt me mee. Steeds als hij in mijn gedachten komt, ga ik bewust aan wat anders denken en zeg hem te gaan groeien. Hij heeft me zondag nogal gekwetst met zijn woorden en houding, en ik heb daar geen zin meer in. Dat hij mijn twin is staat buiten kijf, maar dat betekent niet dat hij zomaar alles met me kan doen. Ik merk wel dat nu ik de grens trek, er nog meer signalen op me af komen die op “ons” wijzen. Komende week zal ik hem nog een keer ontmoeten en ook dan zal ik gepaste afstand bewaren. (Onbekend)
Antwoord 6
Inmiddels hebben we elkaar weer gezien en benaderde hij me uit zichzelf. Ik voelde wel zijn ego dat hij nog steeds niet los kan laten, maar daaronder zit zoveel liefde dat ik er bijna van moest huilen. Ik voel die liefde door zijn hele houding heen stralen, zie het in zijn ogen en hoor het achter zijn woorden. Hoe nu hiermee om te gaan; Ik blijf hem loslaten, stuur hem in gedachten elke dag al mijn liefde en wens hem een leerzaam levenspad. Ondertussen leid ik mijn eigen leven op een zo goed mogelijke manier waar ik gelukkig van word, maar altijd zal er dat ene stukje (hij) ontbreken. Maar ik troost me met de wetenschap dat hij er altijd is, gewoon IN mij, en ik in hem. (Onbekend)