Onbekend
Ik word zo langzamerhand gek van mijn tweelingziel die de hele dag 24/7 in mijn hoofd zit. Ik wil gewoon stoppen met aan hem te denken omdat het me teveel energie kost en hij me toch alleen maar verdriet doet. Hij doet afstandelijk als hij me ziet, we zijn er gewoon beiden nog niet klaar voor om samen te komen. Ik houd wel van hem, en ik ben ook verliefd, maar ik wil hem uit mijn hoofd zetten. Heeft iemand advies hoe ik dit kan doen?
Antwoord 1
Helaas kan dit niet, nooit niet. Het beste is om dat gevoel te omarmen en te accepteren. Zo wordt je ook meer voorbereid voor elkaar. Dit is het mooiste gevoel ooit, maar eerst moet je er keihard voor werken en betaal je met veel en veel tranen en verdriet. Op een dag verdwijnt al het verdriet en wat er over is is de onvoorwaardelijke liefde die jullie 1 maakt. Succes. (Onbekend)
Antwoord 2
Je krijgt hem niet uit je hoofd, de erkenning daarvan, dat je je tweelingziel niet uit je hoofd kent, daar zou je mee moeten beginnen. Verzet bieden heeft geen zin. Wat wel zin heeft is erachter zien te komen wat jouw proces is. En vervolgens proberen in te zien wat zijn proces is. Die wetenschap van jullie beider onafhankelijke proces kan enorme opluchting geven. Waar kiest hij in dit stadium in zijn leven voor? En waarom? Hoe beter je zijn traject kent hoe gemakkelijker het wordt. Blijf de dingen in een groter verband zien. Alles wat hij op dit moment doet,dient ter verbetering en eenwording van jullie ziel. (Wieweet)
Antwoord 3
Hmm, ja daar moet ik maar eens mee aan het werk. Ik ben de vraagsteller en ik was er inmiddels al wel achter dat negeren van het gevoel geen zin heeft. Het komt overal doorheen denderen. Wat zijn pad precies is weet ik nog niet. Het is wel een troost te bedenken dat alles wat hij doet, uiteindelijk goed is voor ONS. Ik voel me de laatste dagen zo huilerig, ik moet steeds enorm huilen als ik aan hem denk. Zo verdrietig. (Onbekend)
Antwoord 4
Helemaal eens met antw.1, veel verdriet maar eens stopt dat, dan ben je erdoor heen. dan komt er een stralende lach tevoorschijn daar ben ik van overtuigd, ik voel dat voor mij al..het is wel een heel proces, zeg maar gerust een hele klus tervoorbereiding op..accepteer en omarm deze gevoelens, ze gaan nooit weer over, echt niet! (Onbekend)
Antwoord 5
Uit je hoofd zetten zal een gedeelte helpen als je anders probeert om te gaan met je gedachtenpatroon. Althans, het is mij gelukt om mezelf op doelen te richten die voor mij belangrijk zijn. Het andere deel zal altijd aanwezig zijn. De vraag aan jou, wil je er op blijven concentreren of wil je je op je doelen focussen? (Onbekend)
Antwoord 6
Ja, vind deze liefde in jezelf, want een deel van hem zit in jou. Je hoeft hem niet uit je hoofd te zetten. Hou van hem, maar laat hem zijn eigen pad volgen, die leidt toch wel weer naar jou 😉 Dit gevoel hoeft niet slecht te zijn. Dit betekent dat hij bij je is 24/7. Dus je hoeft hem niet zo te missen. Je kan hem voelen elk moment dat je wilt. Geef het tijd. Laat het vrij, en hou van hem op afstand. Zodra jij dit doet, gaat hij zelf ook groeien. Lees veel antwoorden hier, je gaat echt zien dat dit niet slecht is. (Angela)
Antwoord 7
Dank jullie zeer. Jullie hebben gelijk. Ik mag nu zelf ervaren (er is een tijd verstreken tussen het stellen van mijn vraag en de dag van nu) dat hij er altijd is maar dat ik niet 24 uur per dag op hem hoef te focussen. Ik kan nu ook met andere dingen bezig zijn. Mijn liefde voor mijn twin wordt steeds groter. (Onbekend)
Antwoord 8
Je TZ helemaal vergeten is inderdaad onmogelijk, alleen al vanwege het feit dat je nooit van hem kunt leren als je hem vergeet. Maar wat je wél kunt doen is de focus verleggen. Je focus ligt nu helemaal op hem, maar die moet echt naar jezelf verlegd worden. Daarbij kan het helpen hem te zien, zoals bij mij het geval was. Ook ik realiseerde me ineens dat hij mogelijk geen behoefte heeft aan contact en dat hij niets heeft met het fenomeen zielsliefde. Maar dat is niet erg! Want ineens begrijp ik dat het in dit hele verhaal om mijn ontwikkeling gaat en dat hij op mijn pad is gekomen als de spiegel die ik nodig had om mezelf eindelijk écht eens onder ogen te komen. Alles aan mezelf te gaan accepteren. Als je je realiseert hoeveel kracht en onafhankelijkheid dat geeft, zul je merken dat je júist onvoorwaardelijk van hem kunt houden, zonder dat hij je gedachten beheerst. Omdat je hebt geleerd wat het is om oprecht van jezelf te houden, mede door dicht bij jezelf te blijven en met beide benen op de grond te staan. Je gaat inzien dat je dat kunt en dat je niets of niemand nodig hebt om die liefde in jezelf op te roepen. Daar komt bij dat je pas in staat bent een gezonde relatie met iemand aan te gaan als je jezelf door en door kent/onder ogen kunt komen. Heel veel succes gewenst! (Onbekend)