Onbekend

Tja, dat is hoe ik me voel op dit ogenblik en het is lastig om dat gevoel te negeren. Ik heb mijn twin een week geleden voor het laatst gezien en sindsdien is hij weer geen seconde uit mijn gedachten geweest. Ik verlang zo enorm naar hem maar kan er niets mee doen. Hij zat naast me, raakte me even kort aan, en ik wenste alles en iedereen om ons heen naar de maan. Alleen hij en ik. Maar helaas. Hoe gaan jullie met dit gevoel om?

Antwoord 1
Ja met je tweelingziel samen dan lijkt het of je in een soort grote luchtbel zit met zijn tweeeen, zo´n geweldig gevoel is dat, met NIETS te vergelijken! Ik knalde ook bijna uit elkaar van verlangen maar dat neemt in de loop van de tijd af is mijn ervaring, tenminste als je elkaar niet meer ziet, hetgeen bij ons het geval is. Leuk werk, leuke dingen doen, leuke mensen die op je pad komen, dat verlicht het verlangen. En de spiritualiteit neemt ook toe,waardoor je de dingen in een groter verband gaat zien,dat verzacht ook.(Wieweet)

Antwoord 2
Geef het een warm plekje in je hart, vecht er niet tegen, is onbegonnen werk, gebruik het voor jezelf, voor liefde voor jezelf, wat mij helpt is zo af en toe het te stoppen in iets creatiefs..zodat je met je gevoel iets moois kan doen..anders word je er beetje gek van..sterkte..weet waar je doorheen gaat..liefs.(Onbekend)

Antwoord 3
Het verlangen naar je tweelingziel is een groot obstakel dat ieder hier leert te overwinnen. Het verlangen zit in jou die je moet overwinnen. Dit staat los van je tweelingziel. Als je de liefde in jezelf weer terug weet te vinden, zal het verlangen ook in vele opzichten verminderen. Blijf dicht bij je eigen gevoel en wek het verlangen niet op met je denken. Het resultaat is dat je dan de band voelt die jullie samen hebben. Heel veel sterkte.(Onbekend)